Ścigacz.pl

20% wzrostu w przyczepności na mokrej nawierzchni i 22% wzrostu w wytrzymałości - Bridgestone przygotował dwie nowe gumy o turystycznym sznycie.

W Europie już od dłuższego czasu sprzedaż motocykli supersportowych jest wyjątkowo słaba, trend ten znalazł także swoje odzwierciedlenie na polskim rynku. Nie oznacza to, że klienci nie kupują drogich i nowych motocykli. Motocyklowe SUV-y, takie jak BMW R1200GS czy KTM 1190 Adventure, to sprzedażowe bestsellery. Jeśli na bok odłożymy popularne 125-tki i skutery, nadal dobrze mają się motocykle uniwersalne i sportowo-turystyczne. Z tej okazji Bridgestone przygotował dwie nowe opony, idealnie wpisujące się w powyższe tendencje.

T30 EVO to sportowo-turystyczna guma zastępująca lubiane T30. A40 to najnowsze wcielenie opony typu adventure zastępujące wysłużonego BattleWinga. Ich wspólną cechą jest nastawienie na poprawienie właściwości jezdnych na mokrym podłożu, co zresztą wielokrotnie podkreślano podczas prasowej prezentacji na którą się wybraliśmy. Niestety (w tej wyjątkowej sytuacji) w okolicach portugalskiego Lagos i Portimao pogoda była idealna. Ciepło, sucho, z przyczepnymi asfaltowymi drogami. O testowaniu na mokrym można było pomarzyć. Z drugiej jednak strony organizator przygotował dla nas całą paletę asfaltów (od ultra-przyczepnych stolnic, po ciasne i dziurawe boczne drogi) oraz polne ścieżki.

A40 - stabilniej być nie może

W czasie testu A40-stek dosiadałem popularnego w Polsce V-Stroma 650. A40 zastępuje w ofercie oponę BattleWing. Jest to typowa guma 90/10 (90% asfalt, 10% szosa), bezpośrednia konkurencja dla testowanych przez nas całkiem niedawno Dunlopów TrailSmart (do których odniosę się za chwilę). Obok wyżej wspomnianej poprawy właściwości jezdnych w mokrych warunkach, inżynierowie z Bridgestone koncentrowali się także na poprawie stabilności. W moim odczuciu stabilność to przewodnia cecha opisująca A40-stki.

Bieżnik opon został kompletnie przekonstruowany. Teraz posiada bardziej klasyczny, szosowy wygląd (w kontraście do BattleWingów i ich a’la offroadowego designu). Rowki zostały poszerzone w celu ułatwienia oprowadzania wody, a mniejszymi rowkami oddzielono poszczególne segmenty, co pozytywnie wpływa na sztywność w złożeniu. Dodatkowo zwiększono profil czoła opony, powiększając tym samym powierzchnię styku. Bridgestone w A40 korzysta z jednowarstwowej struktury wyposażonej w autorską nanotechnologię, której działanie dla osób bez tytułów z chemii jest nie do pojęcia (pointa jest taka, że rozwiązanie to przyspiesza rozgrzanie do optymalnych temperatur pracy). Dodatkowe zmiany w karkasie oraz oplot MS Belt także skoncentrowano na dwóch najważniejszych cechach: stabilności i przyczepności w mokrych warunkach.

Mimo, że większość czasu spędziliśmy na drogach utwardzonych, znalazła się możliwość na pokonanie kilku kilometrów po lokalnych szutrówkach. Na polnej, niesamowicie zakurzonej drodze A40 miło zaskakuje. Przyczepność jest bardziej niż zadowalająca, zwłaszcza jeśli chodzi o przednią oponę. Można pozwolić sobie na stosunkowo agresywne hamowanie bez strachu przed niekontrolowanym poślizgiem. Tył z drugiej strony potrafił dość szybko “odjechać”, ale nie da się ukryć, że motocykl bez kontroli trakcji (V-Strom 650) w tej klasie to rzadkość. Ogromną zaletą w tego typu warunkach jest sztywność opony. Atakowanie nawet większych dziur na (jakby nie patrząc) szosowej oponie bez strachu przed jej uszkodzeniem to ciekawe doświadczenie.

Na szosie A40 to klasyka gatunku. Z jednej strony oferuje spore pokłady przyczepności, z drugiej z powodu swojej sztywności ograniczone czucie w skrajnych złożeniach i mglisty sygnał w trakcie utraty kontroli. Nie da się jednak ukryć, że w kwestii stabilności to klasa sama dla siebie. Bez względu czy przy wysokiej prędkości na autostradzie, czy na krętej górskiej drodze poprzecinanej dziurami i asfaltowymi “łatkami”. Wytrącenie A40 z równowagi jest niezmiernie trudne.

Odnoszenie A40 do wyżej wspomnianych Dunlopów TrailSmart byłoby nieobiektywne. Potrzebowalibyśmy bezpośredniego testu by znaleźć zwycięzcę, a i tak ostatecznie wydaje mi się to niemożliwe. Z prostej przyczyny - marki postawiły na rozwój kompletnie innych cech. TrailSmart w zachowaniu na szosie to opona prawie sportowa, z rewelacyjną informacją zwrotną i zapasem przyczepności. A40 to typowy turystyk - stabilny, przewidywalny i dający poczucie bezpieczeństwa bez względu na warunki. Warto dodać, że efektem ubocznym w składzie mieszanki jest o 22% (!) wydłużona żywotność gum. Na chwilę obecną A40 jest dostępne w rozmiarach 110/80-R19 i 150/70-R17. Niedługo w ofercie mają pojawić się kolejne.

T30 EVO - za Freddie Spencerem

Nowa Honda VFR800 to niesamowity motocykl! Musiałem to wyrzucić z siebie zanim wrócimy do opon. Dawno jednoślad nie sprawiał mi tyle przyjemności z jazdy. Dzięki VFR całe popołudnie spędziłem z uśmiechem na ustach. Silnik jest rewelacyjny, ergonomia jeszcze lepsza. Kosmos, Lovtza nie kłamał!

Wracając do T30 EVO - ewolucja T30 nakierowana jest na zwiększenie możliwości na mokrej nawierzchni, przy zachowaniu dotychczasowych właściwości w suchych warunkach. Największe zmiany znajdziemy w bieżniku. Jego przekonstruowany wzór pozwala na lepsze oprowadzanie wody, a zakrzywione na końcach rowki zwiększyły powierzchnię styku przy jeździe na wprost (czytaj: stabilność). W składzie trójwarstwowej struktury tylej opony znajdziemy krzemionkę Silika Rich Ex, która pozytywnie wpływa na przyczepność na mokrym asfalcie i przy niskich temperaturach. Skład nowej mieszanki przedniej i tylnej opony bardzo obrazowo przedstawił jeden z holenderskich inżynierów Bridgestone: bierzemy te same składniki, ale mieszamy je w kociołku w inny sposób i w innych proporcjach.

A teraz niespodzianka: naszą popołudniową grupę prowadził Freddie Spencer, trzykrotny Mistrz Świata Grand Prix (w klasach 250 i 500) z lat ’80. Pamiętacie filmy o gościach latających bokami na dwusuwowych 500? To jeden z tych gości. Spencer to niesamowicie uprzejmy gość, z którym nikt z obecnych na imprezie dziennikarzy nie próbował się mierzyć. Mówiąc delikatnie, Freddy “nie zamulał”.

Niestety, nie mieliśmy okazji sprawdzić opon w deszczowych warunkach. Była za to okazja przetestować je na różnych motocyklach. Z tej okazji w krótkim czasie przesiadałem się z wyżej wspomnianej VFR800 na Yamahę FZ8 i najnowsze BMW R1200R. Bardzo ważną informacją jest fakt, że T30 EVO w przypadku trzech różnych motocykli spisuje się książkowo i jej możliwości trakcyjne są nie do poznania na publicznych drogach. Minimalną podsterowność zaobserwowaliśmy na R1200R, ale moim zdaniem wynika to z zupełnie innego charakteru motocykla niżeli chociażby w VFR. Z drugiej strony w przypadku VFR bardziej odczuwalny był moment prostujący w zakręcie podczas celowego hamowania. Są to jednak zmienne wynikające np. z podłoża w danym momencie, profilu zakrętu i różnej budowy samych motocykli.

Mogło popadać

Bridgestone T30 EVO i A40 to klasyka gatunku jeśli chodzi o opony sportowo-turystyczne oraz opony typu adventure. W przypadku obydwu brakowało mi deszczu (przestało brakować kiedy wróciłem do Polski, a pierwsza podróż z redakcji na naszym długodystansowym Junaku skończyła się suszeniem całej garderoby), bo tylko na mokrym podłożu moglibyśmy sprawdzić deklaracje producenta o 20% wzroście w przyczepności w takich warunkach. Osobiście do gustu przypadła mi A40-stka. Stabilność jaką oferuje pozwala na podróżowanie z ogromną dawką luzu. Przyzwoite właściwości terenowe są “w gratisie”.

Obydwie gumy są dostępne na rynku. Ich ceny nie powinny zmienić się względem poprzednich modeli.