Speed Triple z powodzeniem mógłby zagrać w filmach takich jak „Przekręt”, „Lock, stock, and two smoking barells”, czy „Layer Cake”. Nie musiałby jeździć. Nie musiałby być nawet uruchomiony. Wystarczy, żeby po prostu był widoczny na ekranie. Speed Triple bez wątpienia jest dzikim, hardym jak zakład karny o zaostrzonym rygorze motocyklem. Jednak pod tą nieogoloną, testosteroniczną powłoką, można dostrzec maniery Brytyjczyka w smokingu i meloniku, który zawsze przepuszcza kobiety w przejściu i podaje im parasol. Gdzieś pomiędzy trzycylindrową fabryką wrażeń, a zbitym, mięsistym, oldschoolowym wzornictwem czai się kunszt i tradycja legendarnej fabryki z Hinckley. Trudno jednak dostrzec charakter dystyngowanego dżentelmena w momencie, gdy manetka gazu zdaje się mieć tylko dwa położenia; Off i Wheelie, ale cały czas jesteśmy go świadomi. Tylne siedzenie ze względu na swoje symboliczne gabaryty akceptuje jedynie szczupłe top-modelki. Choć prawdę mówiąc, czy można to uznać za wadę?