Gdy w odniesieniu do motocykla słyszymy potoczne określenie "Japończyk" na myśl przychodzi nam wielka czwórka, czyli: Honda, Yamaha, Suzuki i Kawasaki. To dziś ikony japońskiej motoryzacji. Historia produkcji motocykli w kraju kwitnącej wiśni jest jednak dużo większa niż tylko cztery marki. Od lat 20. do 70. funkcjonowało tam kilkadziesiąt firmy wytwarzających seryjnie motocykle. Spójrzmy jeden z wątków tej historii po II wojnie światowej.

Po zakończeniu II wojny światowej, w której Japonia występowała po stronie hitlerowskich Niemiec i była krajem przegranym, władze alianckie starały się ograniczyć potencjał militarny tego kraju. Wprowadzono liczne zakazy zbrojenia i modernizacji armii. Oprócz żołnierzy był to także dotkliwy cios dla wielu fabryk pracujących na potrzeby wojska. Aby nie zbankrutować musiały one szybko przestawić się na produkcję cywilną. Niektóre ze wspomnianych fabryk rozpoczęły wytwarzanie motocykli. Tak też postąpiła, istniejąca od 1918 roku, lotnicza fabryka Shinmeiwa. Swoje motocykle nazywała Pointer.   

Na kilka lat Pointer stało się marką motocyklową. Produkowano silniki doczepne do rowerów i motocykle małolitrażowe klasy: 90, 125, 150, 175 i 250. Po tą marką wytwarzane były też skutery. Nie silono się zbytnio na oryginalność konstrukcji, podobnie jak inne japońskie firmy wzorowano się na pojazdach europejskich, głównie niemieckich i angielskich. Od początku lat 60. niektóre modele motocykli Pointer wyposażane były w rozruszniki elektryczne.      

Motocykle w PRL - rzecz o motoryzacji i nie tylko...

Przyjęło się powszechnie mianem "motocykle PRL" określać pojazdy produkcji krajowej: WFM, SHL, WSK, Junak. Jest to jednak wielkie uproszczenie, bo obok wspomnianych jednośladów na naszych drogach można było również spotkać kilkanaście marek motocykli importowanych: Jawa, MZ, CZ, IFA, IŻ, M-72, K-750, Panonia, Lambretta, Peugeot, a także: BMW, Triumph, Norton, BSA,AJS, Harley-Davidson i wiele innych.

O TYM WŁAŚNIE JEST TA KSIĄŻKA "MOTOCYKLE W PRL" »

W 1953 roku zaczęto znosić wiele ograniczenia alianckie. Firma Shinmeiwa powróciła do produkcji lotniczej i zaczęła powoli wygaszać wytwórczość motocykli. Ostatnie motocykle Pointer opuściły bramę fabryczną ok. 1964 roku. Dziś pojazdy tej marki są bardzo poszukiwane przez kolekcjonerów i muzea. Jeżeli ktoś chciałby mieć taką japońską perełkę polecam szukać w Japonii lub w USA, gdzie motocykle Pointer były eksportowane.    

Prezentowany na zdjęciu motocykl to Pointer Senior z 1960 roku, wyposażony w jednocylindrowy, dwusuwowy silnik o pojemności skokowej 123 cm³ i mocy 9 KM przy 5000 obr./min., zespolony z czteroprzekładniową skrzynią biegów. Motocykl ten ważył 135 kg i osiągał prędkość maksymalną 90 km/h.

Tomasz Szczerbicki
Dziennikarz i autor książek: tomasz-szczerbicki.pl