Ten film jest dowodem, że wideo rejestratory powinny być obowiązkowym wyposażeniem na pokładzie każdego pojazdu. W tym każdego motocykla. Gdy dojdzie do kolizji, to policjanci, zamiast przeprowadzać długie poszukiwania i przesłuchania świadków, powinni odbierać nagrania wideo rejestratorów jako dowody. Ten film jest doskonałym dowodem na poparcie tej tezy.

O co chodziło kierowcy przedstawionego na film białego Nissana? W zasadzie kierowca ten wyartykułował problem, który zmotywował go do irracjonalnego zachowania. Otóż kierowca motocykla nieefektywnie włączał się do ruchu. Prawdopodobnie na skrzyżowaniu, od którego zaczyna się całe nagranie, był lewy pas do rozpędzania pojazdu tak, aby płynnie włączyć się do ruchu. Motocyklista nie wykorzystał tego pasa, tylko zaczekał, aż nic nie będzie przejeżdżać:

Wydaje się, że kierowca białego Nissana chciał zwrócić motocykliście uwagę, iż ten mógł wykorzystać lewy pas do rozpędzenia się i płynnego włączenia się do ruchu. Jednak wyprzedzanie na podwójnej ciągłej, zajeżdżanie pasa ruchu czy blokowanie drogi są środkami, niewspółmiernymi do wytyczonego celu. Niestety emocje blokują logiczne myślenie i będący pod ich wpływem kierowcy zaczynają działać instynktownie. Instynkt, w który wyposażyła nas natura, był kształtowany przez tysiące lat ewolucji pod wpływem różnych, niebezpiecznych i traumatycznych przeżyć. Dlatego działając instynktownie, nie zachowujemy się adekwatnie do okoliczności, tylko reagujemy na wyimaginowane i zakodowane w naszym mózgu zagrożenia. Drobna sytuacja drogowa jest traktowana często jak zagrożenie życia lub zamach na ego. Chcąc pouczyć innego kierowcę, nie zachowujemy się jak mistrz, prostujący nawyki ucznia, ale jak przywódca stada, odpierający atak pretendenta na swoje ego i pozycję. Utrata ego i pozycji przez stanie się obiektem drwin i śmiechu w internetowym filmie jest dobrym środkiem dyscyplinującym, pozwalającym wyrwać się z kręgu instynktowego działania i trzeźwo spojrzeć na sytuację. Dlatego rejestratory powinny być na wyposażeniu każdego pojazdu, by potencjalny rozemocjonowany agresor nie mógł liczyć na anonimowość i bezkarność.