Kettenkrad to skrót od "Kleines Kettenkraftrad HK 101", czyli "mały motorower gąsienicowy". Twórca nadał mu również demoniczną nazwę "SdKfz 2", która kojarzy się wprost z zagładą nuklearną lub czymś podobnym. I nazwa ta nie jest przypadkowa, bo pojazd ten skonstruowano do poruszania się w postnuklearnym świecie, wypełnionym stosami gruzów, kości i biegającymi Zombie.

Kettenkrad zaprojektowano w roku 1939. Miał za zadanie ciągnąć działa altylerysjkie przez śnieg, błoto i zgliszcza. Innymi słowy miał docierać tam, gdzie nie dotrze żaden inny pojazd o podobnych gabarytach.

SdKfz 2 pasował do komory ładunkowej samolotów Junkers Ju-52 i miał być na wyposażeniu wojsk lotniczych. Producentem był niemiecki NSU. Co ciekawe, w późniejszym okresie podobne pojazdy produkowały polskie zakłady Stoewer (obecnie ulica Niemcewicza w Szczecinie).

Kettenkradem może podróżować kierowca oraz dwóch pasażerów. Z tyłu można do niego przyczepić 20. milimetrowe działko przeciwlotnicze lub działo przeciwczołgowe. NSU zrobiło dla Kettenkrada również przyczepę, zwaną Sonderanhänger 1.