Ścigacz.pl

Motocykl, który widzicie na zdjęciach - lekko dłubnięty Sportster może posłużyć jako doskonała ilustracja filozofii życiowej, która mówi, że każde nieszczęście, które nas spotka przy odpowiednim nastawieniu możemy przekształcić w coś pozytywnego. Tak właśnie było w tym przypadku.

Maszyna uzyskała swą postać w warsztacie "Czarci Garaż". Nazwa warsztatu nie wzięła się znikąd. Jest on położony w samym środku lasu na Kurpiach. Jeśli wjedziecie tam po zachodzie słońca, nie trzeba zanadto wysilać wyobraźni, by poczuć na plecach oddech diabła. Właściciel warsztatu Łukasz Śniadach zwany przez przyjaciół "Malborem" zafascynował się customizingiem po obejrzeniu filmu "Hell Ride" w reżyserii Larry’ego Bishopa i to widać w jego customowych dokonaniach. Poza tym Łukasz, choć jest człowiekiem wesołym, ma w spojrzeniu coś z diabelskich mocy. Ewidentnie w całej tej diabelskiej otoczce nie ma przypadku, a ten Sportster, gdybyście mogli go zobaczyć w akcji, też bynajmniej grzecznym motocyklem dla początkujących nie jest. To maszyna, która w każdym potrafi obudzić złego ducha. Właścicielem motocykla jest klubowy kumpel Łukasza. Jeździł on ciężkim cruiserem Honda VTX 1800, takim samym jaki od lat jest osobistym sprzętem Łukasza. To duże motocykle obdarzone żywiołowym temperamentem i pancerną wręcz budową. Niestety kumpel Łukasza uległ na swej Hondzie poważnemu wypadkowi (kolizja z samochodem), który pozostawił trwały ślad na jego zdrowiu. Jest on jednak rasowym motocyklistą, który łatwo się nie poddaje i nie rezygnuje ze swej pasji. Po długotrwałej rehabilitacji okazało się jednak, że jedna noga jest słabsza. Pojawiła się więc potrzeba zmiany motocykla na taki, który będzie lżejszy i ogólnie łatwiejszy do ogarnięcia. Rada w radę ustalono, że optymalnym rozwiązaniem będzie kupno Sportstera 1200. Udało się taki motocykl namierzyć po przyjacielsku, a więc w cenie zanadto nie drenującej portfela. Maszyna pochodzi z 2009 roku, jest to więc model zasilany wtryskowo. Obaj zainteresowani, to znaczy Łukasz i nowy właściciel motocykla uznali, że jazda "serią" nie wchodzi w grę. Maszyna trafiła na warsztatowy podnośnik i bez zbędnej zwłoki przystąpiono do planowej demolki. W końcu na swym miejscu pozostała jedynie rama z silnikiem, przednie zwieszenie i koła. Kiedy pod ciosem gumówki padły wsporniki tylnego błotnika stało się jasne, że trzeba będzie dorobić sissy bar, bo w przeciwnym razie nie będzie jak przytroczyć bagażu. Sissy bar, który widzicie, wykonany z "kręconego" pręta jest dziełem Łukasza. By otrzymać fajną minimalistyczną sylwetkę w stylu bobberów z lat 60., obniżono tylną i podwyższono przednią partię motocykla. Efekt ten osiągnięto dość prostymi i mało inwazyjnymi środkami, otóż w tylnym zawieszeniu w miejsce oryginalnych amortyzatorów pojawiły się krótsze firmy Burly. Przód stał się optycznie wyższy i bardziej zwiewny dzięki zastosowaniu małego zbiornika z modelu 72 i posadzeniu go na ramie wyżej, tak aby uzyskać pustą przestrzeń między bakiem a głowicami cylindrów. Nadaje to Sportsterowi chopperowy klimat. Widelec pozostał oryginalny jednak by zachować harmonię sylwetki trzeba go było nieco obniżyć. By uzyskać "bad look" elementy karoseryjne pokryto czarnym matowym lakierem. Koła, które pozostały oryginalne pomalowano na czerwono. W połączeniu z oponami Metzeler mającymi białe boki tworzy to hotrodowy klimat. Jak więc widzicie, cały czas poruszamy się w oldskulowej customowej stylistyce. Dodatkiem, który znakomicie robi robotę ożywiając sylwetkę motocykla jest siodło Le Pera z pokryciem w stylu meksykańskiego koca. Kierownica w kształcie podwójnej litery Z i fikuśny przedni reflektor pochodzą z katalogu MCS i znakomicie pasują do przyjętego stylu. Groźnie brzmiący wydech Vince & Hines został skombinowany po przyjacielsku, a że nie posiadał termicznych osłon, trzeba było zastosować owijkę z bandaża termoizolacyjnego, która jeszcze pogłębia hotrodowe konotacje. Jak możecie zobaczyć na zdjęciach, by "wyczyścić" linię widelca, oryginalne zegary zostały amputowane. Ich rolę przejął licznik Daytona zamocowany po prawej stronie zbiornika paliwa w jego tylnej części. Sinik nie wymagał większych ingerencji. Zastosowanie bardziej przepustowego filtra powietrza i swobodniej oddychających wydechów spowodowały, że Sportster stał się bardziej narwany i wprost domaga się od jeźdźca, by ten nie lenił się przy odwijaniu rolgazu. W zamian otrzymuje się solidne kopnięcie przy akompaniamencie iście piekielnej muzyki. Ta maszyna ma w sobie moc charakteru i potrafi zapewnić mnóstwo frajdy z jazdy, ale ani właściciel customowego Harleya, ani "Malbor" nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa, więc jest to projekt rozwojowy. Już teraz jednak jazda tym Harleyem pozwala skutecznie zwalczyć traumę związaną z wypadkiem. Cóż, nie jesteśmy pierwszymi, którzy odkrywają terapeutyczne moce motocykla, a customizing może te moce wydatnie wspomóc.