Temat wyprzedzania, choć wydaje się wszystkim doskonale znany, wciąż budzi mnóstwo kontrowersji. Jednym z zagadnień, które budzi najwięcej wątpliwości, jest wyprzedzanie na linii jednostronnie przerywanej.

Ogólna zasada dotycząca wyprzedzania w miejscu oznaczonym znakami poziomymi jest taka - na przerywanej wolno, na ciągłej nie. Z tym stwierdzeniem zgodzi się chyba każdy. Trudniej robi się kiedy na drodze pojawia się linia jednostronnie przerywana P-3, czyli taka, która składa się z dwóch biegnących równolegle linii pojedynczych: ciągłej i przerywanej.

Co do zasady, na linii takiej można wyprzedzać tylko wówczas, gdy od strony pasa, którym się poruszamy mamy linię przerywaną. Jeśli jest ciągła, wyprzedzanie jest zabronione. To także wydaje się w stu procentach jasne - przynajmniej nie spotkaliśmy się jeszcze z inną opinią.

Niejasności zaczynają się tam, gdzie linia P-3 się kończy. Pod wieloma filmami, dokumentującymi wykroczenia drogowe, część kierowców wyraża opinię, że jeżeli manewr wyprzedzania został rozpoczęty na linii P-3 prawidłowo, czyli w miejscu, gdzie linia przerywana znajduje się po stronie kierowcy rozpoczynającego manewr, to można wyprzedzanie zakończyć nawet wówczas, gdy linia P-3 zmieni się w linię ciągłą, lub przerywaną od strony przeciwnego pasa.

Ta opinia jest jednak fałszywa. Spójrzmy jak linię P-3 opisuje Rozporządzenie w sprawie znaków i sygnałów drogowych(§ 86 ust. 4):

Znak P-3 "linia jednostronnie przekraczalna" oznacza zakaz przejeżdżania przez tę linię od strony linii ciągłej i najeżdżania na nią, z wyjątkiem powrotu po wyprzedzaniu na położony przy linii przerywanej pas ruchu zajmowany przed wyprzedzaniem.

Co to oznacza? Manewr wyprzedzania musi zostać rozpoczęty i zakończony tam, gdzie linia P-3 ma część przerywaną od strony pasa, z którego rozpoczęto manewr. Jeżeli zakończymy (lub rozpoczniemy) wyprzedzanie w miejscu, gdzie linia jednostronnie przerywana ma część ciągłą od strony pasa, z którego je rozpoczęliśmy, popełniamy wykroczenie. Podobnie gdy manewr wyprzedzania kończymy (lub zaczynamy) na linii ciągłej.

Warto tutaj dokładnie przyjrzeć się wspomnianemu wyżej przepisowi, który owszem, dopuszcza przekroczenie linii ciągłej, ale tylko w sytuacji powrotu po wyprzedzaniu na położony przy linii przerywanej pas ruchu zajmowany przed wyprzedzaniem. Czyli - wracając na swój pas możemy przekroczyć linię ciągłą, ale tylko wtedy, gdy towarzysząca jej linia przerywana znajduje się od strony pasa, z którego manewr rozpoczynaliśmy.

A tutaj przykład nieprawidłowego wyprzedzania na linii jednostronnie przekraczalnej P-3: