MotoGP: Wielka pomyłka Bridgestone

Wyścig królewskiej klasy upłynął pod znakiem sromotnej klęski zawodników korzystających z ogumienia marki Bridgestone!

Choć po starcie wiele wskazywało na to, że losy wyścigu rozstrzygną się pomiędzy Danielem Pedrosą, Casey Stonerem i Marco Melandrim, Hiszpan szybko uciekł swoim rywalom, finiszując aż trzynaście sekund przed Lorisem Capirossim.

Stoner i Melandri musieli walczyć o kolejne pozycje z Johnem Hopkinsem, jednak na siedem okrążeń przed metą całą trójkę wyprzedził bez problemu Nicky Hayden i Colin Edwards sprawiając, że rywalizacja o trzecie miejsce zamieniła się w potyczkę o piątą lokatę.

Podczas gdy na czele stawki, korzystający z Michelinów: Pedrosa, Hayden i Edwards byli w stanie utrzymywać tempo swoich okrążeń w granicach 1 minuty i 23 sekundy, kierowcy Bridgestone nagle „spadli" w okolice 1:25/26, by w samej końcówce tracić aż po trzy sekundy na okrążeniu do swoich rywali.

W połowie wyścigu, na piętnastym z trzydziestu okrążeń, strata Nicky'ego Haydena do Casey Stonera wynosiła jeszcze dwanaście sekund. Kilka okrążeń później Amerykanin bez walki wyprzedził Australijczyka i nim dojechał do mety, przez siedem kółek zdołał wypracować sobie aż dwunastosekundową przewagę. Na torze na którym o pozycjach startowych w pierwszej szesnastce zadecydowało 0,8 sekundy - 24 sekundy na dystansie piętnastu kółek to prawdziwa przepaść. Ostatecznie Stoner uporał się zarówno z Melandrim, jak i Hopkinsem, jednak piąta pozycja zdecydowanie nie satysfakcjonowała lidera klasyfikacji generalnej.

Choć temperatura asfaltu grubo przekraczała 50 stopni Celcjusza, problemem okazał się nowy asfalt, który w niesamowicie szybkim tempie zużywał ogumienie. Bridgestone, który dominował w pierwszej części sezonu w końcu popełnił błąd.

„Jestem bardzo, bardzo zadowolony." - cieszył się Dani Pedrosa. „Ufałem swojej tylnej oponie, ponieważ przejechałem na takiej samej mieszance mnóstwo okrążeń podczas treningów. Nie wygrałem wyścigu od ponad roku i miałem okazję przekonać się kto moim prawdziwym przyjacielem, a kto nie. Tak czy inaczej, nie można kontrolować innych. Można kontrolować siebie, a ja zawsze wierzyłem, że znów stanę na najwyższym stopniu podium." - filozoficznie zakończył Hiszpan.

„Już zapomniałem jak to jest stanąć na podium." - żartował drugi na mecie Capirossi. „Dokonaliśmy w ten weekend wielu zmian w motocyklu i dzisiaj znów mogłem być szybki. Dziękuje firmie Bridgestone. Mam specyficzny styl jazdy, dlatego wybrałem zupełnie inną oponę niż wszyscy inni zawodnicy tej marki i to okazało się kluczem do sukcesu. Pierwsza połowa sezonu była dla mnie bardzo ciężka ale liczę, że od teraz wszystko się zmieni. Dla mnie bardzo ważne jest odpowiednie czucie przodu motocykla, ale do tej pory brakowało mi tego jeśli chodzi o moje Ducati Desmosedici GP7. Spokojnie podążałem za Marco i Casey'm, ale gdy zobaczyłem, że mają problemy i zwalniają, mogłem utrzymać swoje tempo." - dodał Włoch.

„Po wyścigu w Assen pomyślałem, że na końcu tunelu w końcu pojawiło się małe światełko." - powiedział obrońca mistrzowskiego tytułu, Amerykanin Nicky Hayden. „Potem przyjechałem tutaj i dwa pierwsze dni były fatalne. Pomyślałem sobie wtedy „Tylko nie to, znowu to samo!". W piątek byłem naprawdę bardzo sfrustrowany, ponieważ rozwaliłem chyba wszystko poza swoim skuterem. Jeden motocykl zgruzowałem, a w drugim wybuch silnik. Wcześniej miałem awarię elektroniki i połowę dnia przesiedziałem w garażu zamiast jeździć po torze. Moi mechanicy spisali się jednak wyśmienicie. Przygotowali oba motocykle na sobotę, dokonali wielu zmian i było już znacznie lepiej chociaż wciąż brakowało kropki nad „i". Do wyścigu wystartowałem całkiem nieźle. Dobrze czułem się na motocyklu, ale w okolicach czwartego okrążenia z maszyny zaczął wydobywać się dziwny dźwięk. Wiedziałem, że coś jest nie tak, ale nie wiedziałem dlaczego. Mam na kierownicy sporo przełączników od elektroniki i map silnika, więc przez kilka kółek „bawiłem" się nimi wszystkimi po kolei licząc, że dźwięk zniknie. Po pewnym czasie okazało się, że poza dźwiękiem nic innego się nie dzieje. Maszyna działała prawidłowo, więc przełączyłem moc silnika na maksymalną i ruszyłem do walki."

Z wyścigiem już na piątym okrążeniu rozstał się Valentino Rossi. Siedmiokrotny Mistrz Świata zaliczył uślizg przedniego koła gdy zaatakował Francuza Randy'ego de Puniet na wewnętrznej stronie zakrętu „Omega". Włoch obrał wyjątkowo ciasną linię, lecz jego prędkość w łuku była po prostu zbyt duża i ogumienie nie wytrzymało. Z tego powodu strata Rossiego do Stonera w klasyfikacji generalnej wzrosła do trzydziestu dwóch punktów, zaś przewaga nad Pedrosą stopniała do dwudziestu oczek. Sam de Puniet także nie dojechał do mety. Awaria pompy paliwowej zatrzymała go na prostej startowej na końcu przedostatniego okrążenia wyścigu.