Ścigacz.pl

Czy turystyczne enduro za 4 tysiące potrafi tyle samo, co turystyczne enduro za 40 tysięcy złotych?

BMW F800GS to przedstawiciel bardzo ustabilizowanej gamy bawarskich turystycznych enduro. Jest dynamiczny, oszczędny, wygodny i potrafi niemal wszystko. Problem w tym, że kosztuje ponad 40 tysięcy. To skłoniło nas do rozmyśleń. Czy można mieć podobny zestaw użytecznych zalet płacąc o wiele mniej? Dokładnie dziesięć razy mniej?

Wojna pokoleń

Nowiutki GS i Yamaha XTZ750 Super Tenere z 1992 roku. Czy jest w ogóle sens je porównywać? Mimo różnicy wieku, innych kontynentów i zupełnie odmiennych epok technicznych, te dwa motocykle są do siebie bardzo podobne. F800GS należy do szlacheckiego rodu podróżnych enduraków z wieloletnią tradycją. Super Tenere zrodziła się z rajdu Paryż-Dakar, a to tak, jakby powiedzieć dziewczynom na studniówce, że służyło się w siłach specjalnych. Obydwa sprzęty mają mocne, dwucylindrowe rzędówki, wielkie 21-calowe koła, spore skoki zawieszeń i obydwa dają kierowcy to specyficzne uczucie „nic się nie bój, damy radę”. Tak to wygląda w teorii. A co z praktyką?

Czary mary na dwa gary, czyli dynamika

Spodziewałem się, że BMW ze swoim energicznym silnikiem katapultuje się w przód i Super Tenere nie będzie miała szans na utrzymanie tempa. Okazuje się, że 19-letnia rzędówka Yamahy nadal ma w sobie zapas werwy. Silnik Beemki uwielbia obroty i wkręca się na nie jak szalony, może nawet zbyt szybko. Bardzo często będziesz tutaj jeździł do odcięcia, wachlując przełożeniami aby uzyskać najlepszą dynamikę. To wbrew pozorom nie oznacza, że jest mało elastyczny. XTZ to stara szkoła. Jest bardziej harda, konkretna, z wąsami. Silnik sprawia wrażenie trochę leniwego, ale jednocześnie zdaje się oddawać więcej mocy na każdych obrotach. BMW to czysty performance i nie da się ukryć, że jest szybsze. Super Tenere jednak cały czas potrafiła nadążyć i wcale nie było to okupione pracą do wystrzału zaworów. Co więcej, w czasie jazdy na szosie Yamaha jakby mniej się męczyła, wymagając mniejszych obrotów do efektywnej jazdy.

Czy można przejechać po jeleniu i nawet tego nie poczuć?

Jednym z głównych powodów kupowania turystycznych enduro jest fakt, że można nimi zjechać z dróg utwardzonych i resztę trasy pokonać lasem, polami czy jakkolwiek się zapragnie. Zawieszenie F800GS jest spektakularne. Nie, naprawdę. Ono nie absorbuje nierówności, ale po prostu sprawia, że kierowcy wydaje się, że jedzie po stole. Drogi, których nie można już nazwać utwardzonymi pokonujemy z prędkością 160-170 km/h. GSa nie wyprowadzą z równowagi nawet koleiny czy wielkie dziurska w środku zakrętu pokonywanego z niemądrą prędkością. Całe to wrażenie „o kurcze, ale to jeździ” psują trochę opony. Pirelli Scorpion Trail są beznadziejne poza drogą i niezbyt pewne na niej, jakby miały stracić przyczepność w momencie, kiedy najlepiej się bawisz. Podwozie w Tenerze jest takie, jak sam motocykl, proste i solidne. Jasne, z nierównościami radzi sobie gorzej niż F800GS, ale niemal każdy inny motocykl dostępny na rynku radzi sobie gorzej z nierównościami niż F800GS. Co oczywiście nie znaczy, że Dakarowo przystosowana Super Tenere będzie zawodziła sobie w miejscach, gdzie równy asfalt jest czymś deficytowym. Jeśli wyposażymy ten sprzęt w dobre kostki, to poza szosą można się całkiem nieźle wyszaleć. Wygrażającym palcem-nianią będzie tutaj spora masa, ale skoro ludzie ładują się w wydmy Hondą Varadero, to XTZ tym bardziej sobie poradzi.

Życie codzienne

W podróżnych endurakach chodzi głównie o ich kolosalną wszechstronność. W którą rzecz jasna wpisuje się codzienne użytkowanie w codziennych warunkach. Testowana przez nas Super Tenere miała bardzo dziwne, chałupnicze siedzenie, które zamontował poprzedni, najwyraźniej niski właściciel. Mimo to, była wygodniejsza od BMW, które cierpi z powodu fatalnie wyprofilowanej kanapy wrzynającej się w uda kierowcy, zupełnie jak w F650GS. To ostatnia rzecz, której chcemy w dalekiej trasie. No właśnie, zużycie paliwa i zasięg. Tutaj sprawy robią się interesujące. BMW ma mały zbiornik paliwa (16 litrów), ale zdarzało się, że komputer pokładowy przy stałej prędkości 100-110 km/h pokazywał spalanie na poziomie 3,8 litra, a ja mu wierzę. To w teorii powinno dać zasięg ponad 400 km. Yamaha z kolei zużywa benzyny więcej, bo około 5,5-6 litrów na setkę, ale ma potężny, 26-litrowy zbiornik. Co daje niemal identyczny zasięg jak w BMW. Yamaha musi sobie poradzić bez ABSu i komputera wyświetlającego spalanie czy temperaturę, ale dodatki typu handguardy czy podgrzewane manetki bezproblemowo można dokupić.