Są dwie szkoły uczenia praktycznej jazdy na motocyklu. Szkoła "wierzących", którzy zawierzają swoje życie kursantowi, wsiadając z nim na motocykl.

I szkoła "święcących", którzy wolą ewentualnie poświęcić swojego kursanta, samemu pozostając w opancerzonym samochodzie z tyłu. Każda szkoła ma swoje wady i zalety. Wadą jazdy za kursantem z aucie jest to, że instruktor nie ma pojęcia, co dzieje się w danym momencie z motocyklem. Dodatkowo, jeżeli kursant wykonuje jakiś nieodpowiedzialny manewr na stole, instruktor reaguje z prędkością listu zwykłego, ekonomicznego, na poczcie, i jedyną możliwością wpłynięcia na los kursanta jest w przypadku takiego instruktora żarliwa modlitwa o cudowne ocalenie podopiecznego. Jak widać, taka modlitwa czasem jest zadziwiająco skuteczna, a instruktorowi pozostaje jedynie całkowicie mokra od potu koszula na plecach: