Już widzę te komentarze, że z taką kierownicą nie da się jeździć, że motocykl wygląda jak bombka choinkowa na kołach itd., itp. I wiecie co? Guzik mnie to obchodzi. Jeśli widok Harleya prezentowanego na zdjęciach skłania cię do napisania hejterskiego komentarza odpuść sobie dalsze czytanie. Jeśli chcesz poznać klimat customizingu w latynoskim stylu chicano, zapraszam.

Latynosi lubią się pokazać, dlatego kiedy biorą się za customizing swoich pojazdów na pierwszy plan wychodzi "odjechany", wręcz "krzyczący" wygląd. Osiągi i własności prowadzenia schodzą na drugi plan, bo przecież kiedy jedziesz szybko, nie dajesz okazji mijanym przechodniom by cię podziwiali i pokazywali palcami. Kiedy toczysz się wolno, możesz rozkoszować się reakcjami mijanych ludzi. Jeśli cię podziwiają to super, ich podziw utwierdza cię w przekonaniu, że jesteś cool. Jeśli cię wyśmiewają lub lekceważą to i tak nie są w stanie zepsuć ci humoru, bo czujesz wyższość nad gawiedzią, która potrafi tylko łykać mainstream i nie ma dość fantazji, by docenić to, co nietypowe. Latynoscy mieszkańcy Kalifornii wnieśli do customowej kultury skaczące low ridery i Harleye w stylu chicano. Te ostatnie można spotkać na customowych imprezach również w Europie, a nawet w Polsce.

Motocykl prezentowany na zdjęciach należy do Piotra Marszewskiego, który szczególnie upodobał sobie Harleye z przednim widelcem Springer. Piotrek dosiadał już wielu customowych motocykli, swego czasu miał nawet oryginalnego choppera od Jesse Jamesa. Tak się jednak składa, że nie miał jeszcze nigdy motocykla w stylu chicano. Poza tym, jak sam stwierdził - "lubię meksykański styl, choć jest kiczowaty". Tak więc klamka zapadła i w głowie Piotrka zaczął krystalizować się projekt nowego customa, który zasili jego kolekcję. Jako baza wyjściowa projektu posłużył Heritage Springer z 2006 roku napędzany silnikiem Twin Cam 96. Kanony latynoskiego stylu mówią, że motocykl musi być obniżony, powinien mieć zawieszenie air ride, krzykliwe malowanie, bardzo wysoką lub bardzo szeroką kierownicę, duże przednie koło, głębokie błotniki i rury wydechowe wystające daleko poza tył maszyny.

By zanadto nie komplikować całego przedsięwzięcia rama i tkwiący w niej zespół napędowy pozostały w seryjnej postaci. Poza tym, ponieważ w bazowym modelu elementy czarne dominują nad chromowanymi, Piotrek zdecydował się konsekwentnie zachować ten schemat w swym projekcie. Maszyna dostała nowe koła typu Big Spoke amerykańskiej firmy Ultima. O ile tylne koło ma taką samą średnicę jaka była oryginalnie w tym modelu Harleya, to średnica przedniego koła urosła z 16 do 21 cali. Ponieważ w motocyklu bazowym widelec Springer oraz zbiornik oleju pokryte są czarnym lakierem, koła Ultima są również czarne, podobnie jak kierownica, zbiornik oleju i układ wydechowy. Razem z kołami przyszły pasujące do nich stylistycznie tarcze hamulcowe, natomiast zaciski pozostały seryjne. Koła zostały obute w opony Shinko z białymi bokami. W miejsce tylnych amortyzatorów wjechało pneumatyczne zawieszenie firmy Arnott, dedykowane do tego modelu Harleya. Wybór Arnotta był podyktowany tym, że zawieszenie to posiada europejską homologację. Harley dostał też nowe błotniki. Przedni, stalowy, pochodzi z katalogu Zodiaca, natomiast tylny, wykonany z laminatu, to produkt litewskiej firmy Killer Custom. Z katalogu Zodiaca zaczerpnięto również customowy zbiornik paliwa o kroplowym kształcie. Kanapa pozostała seryjna, ale trzeba przyznać, że dobrze komponuje się z nowymi elementami karoserii motocykla. Zwieńczeniem przedniego widelca jest osiemnastocalowy Ape Hanger. Armatura kierownicy pozostała oryginalna, a przewody wiązki elektrycznej ukryto wewnątrz rur kierownicy.

Tradycyjnie dla customowych projektów Piotrka, kiedy wszystkie fanty konieczne do przebudowy motocykla zostały zgromadzone, wraz z motocyklem bazowym pojechały do Olsztyna, do warsztatu znanego w customowym środowisku Pitera, który zajął się realizacją projektu. Dziełem Pitera jest również efektowne malowanie. Sugestią właściciela motocykla był jedynie dobór kolorów oraz kolorystyczne proporcje, czyli to która barwa ma dominować.

Piter to fachowiec z długoletnim doświadczeniem i wywiązał się z powierzonego zadania jak zwykle znakomicie. Po sześciu tygodniach Harley Piotrka zjechał z podnośnika w odmienionej postaci. Od tego czasu każdy kilometr spędzony w jego siodle staje się odprężającym relaksem ubarwiającym codzienną rutynę. To kolejna maszyna w kolekcji, która przenosi nad Wisłę kalifornijskie słońce.