Niedzielny tor składał się z wielu zakrętów o kącie 180 stopni. To niby nic takiego, ale są zawodnicy, którzy świetnie opanowali sztukę ich płynnego i szybkiego pokonywania, co może punktować sporą przewagą. I tak też było właśnie wczoraj.

Wyścig klasy SX450 potoczył się podobnie do ostatniego w środę, tyle tylko, że miał zupełnie inne zakończenie. Już na starcie Cooper Webb wyprzedził Kena Roczena i złapał holeshota, a Roczen naciskał na urzędującego mistrza od drugiego okrażenia. W środowym wyścigu Roczen wyglądał momentami na szybszego od Webba, ale nie mógł go wyprzedzić, a kiedy to się udało, Webb natychmiast odzyskiwał prowadzenie. Potem Roczen zniknął z radaru Coopera. Tym razem Roczen zrobił kolejny szybki manewr wyprzedzania, a potem... odpalił. W przeciwieństwie do trzech ostatnich wyścigów w Salt Lake City, Niemiec tym razem nie osłabł.

- Po kilku ostatnich wyścigach jest to duży zwrot i nie było to łatwe. Po prostu dobrze się dziś bawiłem, wreszcie ustawiliśmy dobrze motocykl, a moja kondycja fizyczna była dziś znacznie lepsza. Naprawdę zgrałem się tutaj dzisiaj z torem i motocyklem. Jestem bardzo zadowolony z zespołu i z tego, że udało się tak dobrze ustawić motocykl - powiedział Roczen.

Na konferencji prasowej po wyścigu Roczen ujawnił, że półpasiec, który został u niego zdiagnozowany kilka dni temu, jest już pod kontrolą. Podziękował dr. Johnowi Bodnarowi i zespołowi medyków Alpinestars za szybką diagnozę i leki, co pomogło opanować sytuację.

- Zawsze daję z siebie wszystko, nigdy nie chcę się poddawać, ale szczerze mówiąc, ostatnie trzy wyścigi były po prostu szalone. Jadę na maksa tak długo, jak mogę, i oczywiście ostatnio to nie były całe wyścigi. To naprawdę trudne po trzech złych wyścigach z rzędu, wyjechać tutaj, jakby nic się nigdy nie wydarzyło. Ale to był mój cel. Wiedziałem, że od środy do niedzieli mam dodatkowy dzień. Nie mówię, że jestem nagle w 100% w formie, ale po prostu musiałem dotrzeć do punktu, w którym jest to do wytrzymania - powiedział Roczen.

- Świetnie wystartowałem w finale, ale Kenny jechał dobrze. Wiedziałem, że był trochę szybszy. Więc kiedy mnie złapał, chciałem po prostu za nim podążać. Pomyślałem o jego kondycji fizycznej i innych rzeczach, myślałem, że może osłabnie w połowie, czy coś w tym rodzaju. Cały czas starałem się tam być, ale on pozostał silny do końca. Próbowałem zawalczyć jeszcze na końcówce, ale przy tym torze było to trudne do zrobienia. Zająłem drugie miejsce i to mnie cieszy - powiedział Webb.

Webb w Salt Lake City nie zajął do tej poty miejsca gorszego niż drugie. Nadal ma najwyższą liczbę punktów zdobytą podczas pięciu ostatnich wyścigów, ale w klasyfikacji generalnej oddał ponownie drugie miejsce Roczenowi. Eli Tomac prowadzi z przewagą 24 punktów nad Kenem Roczenem, a potrzebuje 26 punktów przewagi, aby zdobyć tytuł na jedną rundę przed końcem sezonu.

W niedzielę szanse Tomaca na wygraną ponownie zmniejszyły się przez zły start. Sytuacja stała się jeszcze gorsza, kiedy na wyjściu z pierwszego zakrętu tuż przed nim pojawił się Webb i Eli swoją przednią oponą zahaczył o tylną oponę Coopera. Tomac zdołał to wyratować i nie upadł, ale znalazł się głęboko w stawce. Przedzierając się do przodu zdołał wyprzedzić Zacha Osborne'a i Malcolma Stewarta, aby ostatecznie ukończyć wyścig na trzecim miejscu.

- Naciskałem przez pierwszą połowę i przedzierałem się do przodu, ale to nie wystarczyło. Zostałem trochę spowolniony przez dublowanych zawodników, a Ken i Cooper w tym momencie trochę odskoczyli. Na whoopsach zmieniłem stronę na lewą, która okazała się szybsza. Szkoda, że wcześniej tego nie widziałem. Byłem szybki na środkowej linii, ale miałem tam też kilka problemów - powiedział Tomac.

Pod koniec wyścigu Osborne i Stewart nadal walczyli o czwarte miejsce, a kiedy Stewart pomylił się na grzbiecie smoka, Osborne przemknął obok, by ukraść mu to miejsce. Obaj zawodnicy jeżdżą w Salt Lake City znakomicie. Są znacznie lepsi w porównaniu do pierwszej części sezonu. Osborne ukończył rywalizację w pierwszej piątce we wszystkich pięciu wyścigach, a Stewart, zaledwie tydzień temu, zajmując piąte miejsce, osiągnął najlepszy wynik w swojej karierze.

Jason Anderson miał okropny wyścig, wcześnie zaliczając upadek po przypadkowym kontakcie z Roczenem, a następnie brał udział w kolejnej, tym razem grupowej, kraksie. Nie ukończył wyścigu, co oznacza, że ​​oddał czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej z powrotem Justinowi Barci.

Najlepsze momenty klasy SX450

Wyniki klasy SX450

1. Ken Roczen
2. Cooper Webb
3. Eli Tomac
4. Zach Osborne
5. Malcolm Stewart
6. Dean Wilson
7. Blake Baggett
8. Justin Brayton
9. Justin Barcia
10. Aaron Plessinger

Klasyfikacja generalna klasy SX450 (po 15 rundach)

1. Eli Tomac 343
2. Ken Roczen 319
3. Cooper Webb 318
4. Justin Barcia 255
5. Jason Anderson 246
6. Malcolm Stewart 217
7. Dean Wilson 208
8. Zach Osborne 205
9. Justin Brayton 199
10. Justin Hill 188

Wracając do zakrętów o kącie 180 stopni. Tym razem Austin Forkner odwrócił sytuację w klasie SX250 West. Przed przerwą w wyścigach, kiedy dywizja zachodnia walczyła w lutym, to Dylan Ferrandis dwa razy z rzędu wygrał z Forknerem, wykorzystując takie zakręty do wykonania block passów. Po wznowieniu wyścigów w Salt Lake City widać, że Forkner znacznie się poprawił. Tym razem to on wyprzedził Ferrandisa wykonując block pass w drodze po swoje drugie zwycięstwo z rzędu.

- Mój trener Robbie Reynard przeprowadził mnie przez te zakręty. W zeszłym roku przed kontuzją byłem w świetnej formie. Trener czuł, że nadal nie wróciłem do tego miejsca i formy sprzed kontuzji. Musiałem być po prostu lepszy i myślę, że to zadziałało. Teraz dwa zwycięstwa w Salt Lake no i moja jazda... Wcześniej walczyłem na whoopsach, a dziś to była moja mocna strona. Po prostu połączenie wszystkich tych rzeczy dało efekt. Teraz kluczowy moment, muszę wygrać. Przyjechałem do SLC nie koncentrując się na niczym innym. Dla mnie presja jest trochę mniejsza - powiedział Forkner.

Zwycięstwo Austina w wyścigu było ciężko wypracowane, ponieważ Ferrandis, jak nigdy, złapał holeshota i prowadził wcześnie w wyścigu. Jak przyznaje sam Dylan, tak naprawdę nie poprawił swoich startów, ale jego Yamaha daje mu jeszcze większą przewagę na dużej wysokości. Następnie Forkner zrobił coś, czego nie widzieliśmy przez jakiś czas w klasie 250, wjeżdżąjąc w Ferrandisa w zakręcie i wypychając go poza tor. Pomogło mu też to, że Ferrandis pojechał ostrożnie triple, ponieważ zobaczył żółte flagi i sądził, że zauważył światła ostrzegawcze.

- Czuję się, jakbym był lepszy niż przed przerwą, ale dziś było ciężko. Może po prostu nie jestem przyzwyczajony do tego, żeby być na czele na tak wczesnym etapie wyścigu. Była też frustracja. Minęło trochę czasu, odkąd mnie ktoś w taki sposób wyprzedził. Ale bez wymówek, nie chcę używać żadnych wymówek - powiedział Ferrandis.

Trzecie miejsce zajął Jett Lawrence, 16-letnia sensacja Hondy. Australijczyk wskoczył na podium po tym, jak musiał się przedzierać przez stawkę z odległego miejsca.

W klasyfikacji generalnej Forkner traci siedem punktów do Ferrandisa. Zawodnicy zmierzą się jeszcze raz w następną niedzielę w wielkim finale klasy SX250. Na starcie zobaczymy zawodników obu dywizji, zarówno West, jak i East.

Najlepsze momenty klasy SX2500 West

Wyniki klasy SX250 West

1. Austin Forkner
2. Dylan Ferrandis
3. Jett Lawrence
4. Cameron McAdoo
5. Michael Mosiman
6. Justin Cooper
7. Hunter Lawrence
8. Brandon Hartranft
9. Derek Drake
10. Christian Craig

Klasyfikacja generalna klasy SX250 West

1. Dylan Ferrandis 181
2. Austin Forkner 174
3. Justin Cooper 164
4. Brandon Hartranft 141
5. Michael Mosiman 118
6. Alex Martin 117
7. Derek Drake 106
8. Luke Clout 106
9. Mitchell Oldenburg 96
10. Jacob Hayes 89