Następca lubianej i dobrze sprzedającej się Yamahy XJ600 został zaprezentowany w 1991 roku, jako XJ600S Diversion, mającej tylko owiewkę czołową. Przez dwanaście lat produkcji okazał się trwały, prosty w naprawach, poręczny i doskonale nadający się do codziennej eksploatacji.

Bardziej uniwersalna

Poprzednik, XJ600, miała pełną owiewkę i znacznie bardziej sportowy charakter. Rzesze kierowców oczekiwało większej wszechstronności, poręczności i uniwersalności nawet kosztem osiągów czy prowadzenia. Zaprezentowany w 1991 roku XJ600S Diversion oferował dużo większe możliwości za bardzo uczciwe pieniądze.

Atrakcyjny wygląd, stosunkowo duży komfort dla osób o wzroście zarówno 160 jak i 200 cm, oraz trwały silnik były podstawą jej sukcesu. Co ciekawe w opisywanym motocyklu nic nie było wybitne, - ale przeciętność oznaczała sprawdzone i skuteczne rozwiązania: zawieszenie, układ hamulcowy. Dynamika silnika nie była porażająca, ale umożliwiała sprawną i wygodną podróż, o ile oczywiście nie będziemy próbować jeździć w sposób sportowy.

Ekonomia i zwrotność

Nisko umieszczony środek ciężkości oraz geometria zawieszenia sprawiały, że motocykl doskonale radził sobie w mieście oraz na bardzo krętych drogach górskich. Manewry parkingowe wykonywał w sposób wzorowy. Wyboje i nierówności były skutecznie filtrowane przez miękkie zawieszenie czyniąc podróż wyjątkowo przyjemną. Kolejną zaletą okazywało się niewielkie zużycie paliwa - osiągnięcie wyniku 4,5 l/100 km przy rozsądnym traktowaniu manetki można uznać za formalność. Kolejnymi atutami była wymiana oleju, co 12 tys.km oraz konieczność regulacji luzów zaworowych, co 24 tys.km.

Pasażerowie byli zachwyceni - bardzo mało ówczesnych motocykli miało tak sprzyjającą relaksacji pozycję i wygodne siodło, jak Diversion.

Naked i zmiany

W 1993 roku do Diversion dołączyła siostrzana XJ600N, w której, w miejsce czołowej owiewki zamontowano okrągły, klasyczny reflektor upodabniając motocykl do konstrukcji z lat 70 i początku 80. To był strzał w dziesiątkę, bowiem motocyklowy światek właśnie ogarniała fala euforii i moda na nakedy. Wraz z wprowadzeniem nakeda zmieniono kranik, mocowanie stacyjki, uszczelkę zaworową i tylny amortyzator. Wersja Diversion podczas modernizacji otrzymała ponadto nieco szerszą deskę rozdzielczą, nieznacznie poszerzoną osłonę wraz ze zmienionymi punktami mocowania (poprzednie sprzyjały pękaniu owiewki) oraz sztywniejszy wahacz.

Początkowo oferowana wyłącznie w wersji 61 KM, XJ600S/N w myśl przepisów w EU dostępna była także ze zmniejszoną do 34 KM.

W 1996 roku dokonano kolejnej aktualizacji obydwu modeli. W XJ600S kierunkowskazy z przodu powędrowały wyżej, zmieniono przedni reflektor. We wszystkich wersjach gaźniki wyposażono w urządzenie podgrzewające - wraz ze źle dobranymi dyszami gaźnikowymi były przyczyną problemów z rozruchem. Dodatkowo zastosowano pompę paliwa i chłodnicę oleju a dźwignię ssania przeniesiono na kierownicę. Pod kanapą wygospodarowano miejsce na schowek, zmodernizowano przełączniki.

W 1997 roku, kierunkowskazy w Diversion znów umieszczono poniżej owiewki, we wszystkich wersjach wymieniono kanapę na bardziej komfortową a golenie widelca otrzymały niewielkie osłony zwiększające trwałość uszczelniaczy.

Chociaż Yamaha XJ600S/N miała bardzo silną pozycję na rynku - prezentacja modelu Suzuki GSF600 Bandit sprawiła, że Yamaha straciła nieco klientów ceniących dynamikę jazdy. Miłośnicy komfortu stawiali na XJtę, ale "sportowi turyści" w tym segmencie gloryfikowali produkt Suzuki. Od 1998 Yamaha wystawiła model FZS600 Fazer, a obydwie wersje Diversion pozostały w produkcji, jako model codziennego użytku dla spokojnych lub początkujących kierowców.

Modernizacja w 1998 roku była ostatnią: widelec otrzymał rury nośne o zwiększonej z 38 do 41 mm średnicy. Zmodernizowano także układ hamulcowy. W tej wersji Yamaha XJ600S/N przetrwała na niektórych rynkach aż do 2003 roku.

Trwałość

Yamaha XJ600S/N należy do motocykli bardzo trwałych. Zużycie oleju do 0.2 l/1000 km jest standardem. W starszych egzemplarzach może wystąpić korozja tłumików oraz szybkie zużywanie się amortyzatora i tarcz hamulcowych. W modelach po modernizacji w 1998 roku wymienione podzespoły są znacznie trwalsze.

Osłona w modelu Diversion ma tendencje do pękania, wraz z modernizacją w 1993 oraz 1997 zyskiwała coraz większą trwałość, ale nadal warto zwrócić na nią uwagę. Jakość wykonania motocykla nie pozostawia większych powodów do krytyki, ale nawet najmłodsze egzemplarze zbliżają się do wieku 20 lat, więc nie bądźmy zaskoczeni drobnymi usterkami.

Ceny

Kwoty zakupu Yamahy XJ600N/S nie zrujnują budżetu. Oferty zawierają się w kwocie 2-6 tysięcy złotych, przy czym wersje N są nieznacznie droższe. Wiele egzemplarzy posiada bogate wyposażenie: dolne, akcesoryjne osłony, szyby w wersji N, stelaże, kufry, podgrzewane manetki. Dużych przebiegów przy dobrym stanie technicznym nie należy się bać. Ceny części w większości przypadków są w średnim lub niższym zakresie cenowym.

Naszym zdaniem

Zakup wspomnianego motocykla ma sens, jeśli potrzebujecie taniego, sprawnego środka komunikacji. Jest to przeciętny, wielkoseryjny motocykl z marnymi rokowaniami stania się klasykiem czy youngtimerem. Jest za to doskonałym, wiernym i wygodnym towarzyszem podróży.

Naszym zdaniem szczególnie pierwsze roczniki z owiewką mogą być fajnym oldschoolowym już pojazdami codziennymi. Osobom szukającym pierwszego motocykla polecamy ostatnie roczniki w wersji zdławionej na zmodernizowanym zawieszeniu…