Opis R125 od strony wizualnej można by zawrzeć w jednym zdaniu: "Zero pytań". Podobieństwa do ultra wyścigowej R6 są bardziej zauważalne od noża we własnej nodze.

Firma, która nie bierze pod uwagę każdej grupy wiekowej i społecznej w swoich poczynaniach, jest uważana za nieracjonalną. Analogiczna sytuacja dotyczy koncernów motocyklowych. Sprawa jest prosta. Trzeba dogodzić wszystkim, niezależnie od wieku, doświadczenia czy upodobań. Bardzo ważnym elementem rynku są młodzi zapaleńcy motocykli, którzy chcą godziwie rozpocząć praktykowanie swojego ulubionego hobby. Producenci doskonale o tym wiedzą i decydują się na tworzenie coraz to większej liczby nowych modeli motocykli przeznaczonych dla nowicjuszy.

U Yamahy ta kwestia nie była jednak taka oczywista, jak mogłoby się wydawać. Owszem, z bardziej znanych modeli można wymienić TZR czy YBR, ale klientela chciała czegoś więcej. Chciała motocykla, który będzie można prowadzić mając jeszcze ograniczone uprawnienia, ale który będzie wyglądał jak rasowy przecinak. Najlepiej jak R6. Tak więc stało się. W głowach projektantów narodziła się Yamaha R125. Wynik kotłowaniny w ich umysłach jest bardzo pozytywny. Czy Aprilia RS125 i Honda CBR125 mogą czuć się bezpiecznie?

Mamo, zobacz! Krzysiek kupił sobie R6!

Opis R125 od strony wizualnej można by zawrzeć w jednym zdaniu: "Zero pytań". Podobieństwa do ultra wyścigowej R6 są bardziej zauważalne od noża we własnej nodze. Kierowcy Cebeerek, czy Gixxów po ujrzeniu jej w lusterku zaczną się nerwowo spinać i kurczowo chwytać za prawą rączkę kierownicy. O ile w przypadku CBR125 od razu wiadomo, że to mocno wychudzony motocykl, to tutaj niezwykle łatwo o pomyłkę. Przyznam się, że na wystawie motocykli w Warszawie z zaciekawieniem oglądałem nową Yamahę R6, ale dopiero po przeczytaniu tabliczki informacyjnej zorientowałem się, że to, na co właśnie patrzę ma pojemność soczku Tymbark.

R-szóstka jest znana motocyklistom z dość radykalnego podejścia do pozycji kierowcy. Jest ona bowiem bezlitosna dla kręgosłupa, nadgarstków i tyłka. Młodsza siostrzyczka nie przynosi zmian w tej materii. Bardzo dobrze, bo motocyklowi debiutanci nie szukają wygody, tylko jak największego podobieństwa do większych sprzętów. Sportowość tego motocykla najbardziej można zauważyć patrząc z boku. Ostre jak brzytwa linie, nisko położone rączki kierownicy i jeszcze niżej położony przód. Całości dopełniają agresywne przednie światła, tłumik poprowadzony dołem oraz przepiękne koła. Szkoda, że R125 nie przejęła po R6 przodu wyglądającego jak paszcza predatora, aczkolwiek naprawdę nie ma co narzekać, jeżeli chodzi o wygląd.

Silnik

Jednostka napędowa Yamahy R125 jest zaskakująco dobra. Trudno się dziwić. Przy konstruowaniu tego motocykla brali udział ludzie odpowiedzialni za R1 i R6. To pierwszy 4 zaworowy, jednocylindrowy, chłodzony cieczą silnik, który opuścił fabrykę Yamahy. Zapewnia nieoczekiwanie szeroki zakres użytecznych obrotów, jak również płynny sposób oddawania mocy. Zwolennicy żywiołowych dwusuwów pewnie pomarudzą, że np. Cagiva Mito lepiej reaguje na gaz, lepiej przyspiesza itd. W rzeczywistości różnice w osiągach są niewielkie, a Yamaha może godnie stawić czoła rywalom.

Dalsze pozytywy obejmują szybkość, z jaką mały silniczek wspina się na obroty, aż do 9000 obr/min. Warto dodać, że Yamaha jest w stanie spalić 2,5 litra na setkę, a robiąc to, uraczy kierowcę znacznie lepszym dźwiękiem, niż konkurencyjne dwusuwy. Silnik, który jest pewnego rodzaju novum, ma wszelkie predyspozycje, aby spowodować popłoch wśród konkurentów.

Wzorowe właściwości jezdne

Podobnie jak R1 i R6, najmłodsze dziecko z rodziny sportowych Yamah posiada ramę typu Deltabox, dzięki której uzyskano dobry kompromis pomiędzy sztywnością, a elastycznością. Czyżby Honda CBR 125, która w kwestii poręczności zachwyca pod każdym względem, musiała ustąpić miejsca na podium? Co ciekawe, szkielet R125 gabarytowo praktycznie nie odbiega od większych sprzętów tego koncernu.

Zawieszenie dobrze współgra z ideą poręczności, tak ważną w motocyklach tej klasy. Przedni zawias obejmuje widelec o szerokości goleni 33 mm. Z tyłu o absorbowanie nierówności dba centralny amortyzator monocross przytwierdzony do aluminiowego wahacza. Skoro już jesteśmy przy tylnej sekcji motocykla, R125 wyposażono w oponę w rozmiarze 130mm. W porównaniu z „rowerowym" obuwiem cebeerki to dobry wynik, aczkolwiek Włochy mają jeszcze szersze opony.

Jeżeli chodzi o hamulce, Yamaha nieco odstaje od Europejskiej konkurencji. Cagiva Mito i Aprilia RS125 mają i więcej tłoczków i większą średnicę przednich tarcz hamulcowych. Na szczęście, skuteczność hebli w R125 stoi na zupełnie przyzwoitym poziomie. Przyczepić się można jedynie do dozowalności tylnego hamulca, w którym dopiero solidne wdepnięcie pedału przynosi oczekiwane rezultaty.

Drużyna A1

Młody motocyklista, który pragnie dosiąść wymarzonej, sportowej maszyny, ma przed sobą nie lada wyzwanie. Musi on bowiem wybrać z dość szerokiego wachlarza dostępnych na rynku „szklaneczek". Europejczycy przysporzą Yamasze najwięcej problemów. Aprilia RS 125 i Cagiva Mito 125 w wersjach otwartych znacznie prześcigają R125 pod względem osiągów (szkoda, że sporej części młodych motocyklistów zależy na osiągnięciu jak największej liczby na prędkościomierzu, a nie doceniają oni właściwości jezdnych czy ekonomiczności). CBR 125R z kolei jest znacznie słabsza i wygląda jak miss nastolatek cierpiąca na anoreksję, ale wypracowała sobie opinię bajecznie wręcz poręcznej i przyjaznej. Z ciekawostek można wymienić tajwańskiego Kymco 125 Quannon. Wygląda tak samo jak CBR125, jednak znacznie odstaje od całej ferajny pod względem pracy silnika i jakości wykonania. Obóz fanatyków młodocianego ścigania jest podzielony na zwolenników dwu i czterosuwów. Pierwsi cenią sobie agresywniejszą reakcję na gaz, drudzy większą ekonomiczność i dźwięk. Można jednak przypuszczać, że era dwusuwów chyli się ku końcowi i prędzej czy później rynek zdominują czterosuwowe 125-tki. Warto wspomnieć, że Yamaha, podobnie jak Honda, organizuje wyścigi dla młodych amatorów wymiatania na torze.

„125 - the number of the beast"

Prawda jest taka, że świat z utęsknieniem czekał na miniaturową wersję R6, bo do tego, że R125 nią jest, nikt chyba nie będzie miał wątpliwości. Można stwierdzić, że wszystkie nadzieje i oczekiwania zostały spełnione. Do dyspozycji mamy oddane sportowe cudeńko, które naszpikowane jest techniką, świetnie wygląda i tak samo jeździ. Trudno doszukać się w tym motocyklu poważniejszych wad, a lista zalet jest wyjątkowo długa z niskim spalaniem, rewelacyjnym silnikiem i atrakcyjną ceną na czele. Pierwsze testy grupowe pokazują, że Yamaha jest skora do karcenia wszelkiej konkurencji. Czyżby pojawił się nowy król wśród 125-tek?

Filmy: Yamaha YZF-R125 przejazd Yamaha YZF-R125 onboard Yamaha YZF-R125 Wheelie

Dane Techniczne: