Rozważania i burzliwe dyskusje na temat zimowania motocykla są równie stare co Internet. Ileż to powstało teorii chociażby na temat wymiany oleju. Czy robić to przed sezonem, czy tuż po? Wróćmy do tematu po raz kolejny, przypominając, co tak naprawdę jest najważniejsze w prawidłowym zimowaniu naszej maszyny.

Wiedza przekazywana z dziada-pradziada zakłada wymianę oleju tuż po zakończeniu sezonu. Powodów jest kilka, ale sztandarowym, podkreślanym przez motoryzacyjnych konserwatystów, jest ten o korozji - stary olej z resztkami będącymi efektem spalania benzyny jest środowiskiem kwaśnym, a przez to niszczy wnętrze jednostki napędowej. Tak przynajmniej głosi teoria, której trzymają się obrońcy "szkoły jesiennej".

Długi termin ważności

W praktyce nie widziałem używanego, nawet źle serwisowanego silnika motocyklowego skorodowanego od środka. Za to nie raz spotkałem przylepioną do dna miski olejowej warstwę osadu, tym trudniejszą do wypłukania, im dłuższy był postój i czas od ostatniego przeglądu. Właśnie dlatego, lepiej w naszym silniku mieć świeży olej, a nie pełen zanieczyszczeń środek smarny z poprzedniego sezonu. Wartością dodaną jesiennej wymiany, niech będzie fakt, że na wiosnę, my mamy serwis z głowy, a spóźnieni koledzy w pierwsze ciepłe dni w pośpiechu grzebią przy motocyklach, albo czekają w ogromnych kolejkach do serwisów. Bez sensu!

Przeciwnicy robienia przeglądu tuż po sezonie powołują się na starzenie oleju stojącego w silniku. Ten argument można jednak uznać za pomijalny - współczesne oleje, szczególnie syntetyczne, są bardzo odporne na utlenianie. Co więcej, na co dzień dają sobie radę w dużo cięższych warunkach, niż 3 miesiące w garażu. Można śmiało powiedzieć, że na początku kwietnia, "grudniowy" olej dla silnika jest tak samo życiodajny i świeży, jak ten wlany 15 minut temu.

Najważniejsze paliwo

Prawda jest taka, że to nie wymiana oleju jest najważniejsza! Dużo większe, tym razem realne spustoszenie w naszej maszynie może spowodować zaniedbanie układu paliwowego. Podstawa to zatankowanie motocykla do pełna, pod sam korek. I nie chodzi tutaj tylko o zbiorniki stalowe (do których warto dodać dodatek wiążący wilgoć i "smarujący" cały układ paliwowy). Tak samo powinniśmy robić w przypadku baku z tworzywa. Dlaczego? Mniejsza poduszka powietrzna w zbiorniku utrudnia parowanie paliwa, a przez to utratę jego właściwości. W ekstremalnych przypadkach, pozostawiona minimalna ilość benzyny po zimowaniu w ogóle nie będzie w stanie się zapalić w cylindrze. Czekać nas będzie płukanie zbiornika i zalanie go nowym paliwem.

W przypadku motocykli gaźnikowych, niezbędne jest także spuszczenie paliwa z komór pływakowych. Tam parowanie jest jeszcze łatwiejsze niż w zbiorniku, a dodatkowym efektem ubocznym mogą być osady odłożone we wnętrzu gaźnika. A to już jest niekorzystne i często kończące się kompleksowym serwisem gaźników.

Czas na czyszczenie

Kto nie umył motocykla przed odstawieniem na zimowy sen, powinien to jak najszybciej nadrobić. Piasek i brud w połączeniu z wilgocią dają doskonałą pożywkę dla rozwoju korozji, a niezabezpieczone materiały, z których składa się nasz motocykl mogą korodować, bądź po prostu matowieć (co nie jest samo w sobie szkodliwe, lecz psuje wrażenia estetyczne). Dokładnie mycie, a następnie zabezpieczenie powierzchni jest niezmiernie ważne, nie tylko ze względów estetycznych - na przykład pozostawiony na zimę, brudny i wilgotny łańcuch na wiosnę będzie się nadawał do wyrzucenia. Tak - łańcuch też myjemy, ale to już opiszę w jednym z kolejnych odcinków.

Specyfików do zabezpieczenie motocykla jest naprawdę wiele - mamy specjalne środki do plastików, skóry, chromów, lakieru czy nawet opon. Jeśli nie chce nam się aż tak rozdrabniać, z powodzeniem możemy użyć silikonu w sprayu albo preparatu do nabłyszczania tapicerki w samochodzie. Liczy się efekt - przykrycie wrażliwych na utlenianie części warstwą środka izolującego je od powietrza i kurzu.

Na koniec części poświęconej higienie motocykla, warto podkreślić kwestię okrycia. Jeśli już decydujemy się na zakrycie naszej maszyny, weźmy przewiewny pokrowiec, a nie wodoodporny namiot, pod którym może zbierać się wilgoć.

Akumulator pod kołderką

Ostatnim, kluczowym punktem zimowania motocykla jest właściwe zadbanie o akumulator. Pozostawienie go ot tak w motocyklu, szczególnie w garażu pozbawionym ogrzewania, prawie na pewno oznacza jego wymianę na wiosnę.

Najlepszym rozwiązaniem jest zabranie akumulatora do domu i ładowanie go od czasu do czasu. W tym przypadku, spokojnie wystarczą 2-3 "sesje" w czasie zimowania, tak by napięcie nie spadało poniżej 12-12,5 V. Wskazówki dotyczące samego procesu ładowania znajdziecie na samej baterii, lub w instrukcji obsługi motocykla. Przestrzegajmy prostej zasady - stosujmy niski prąd ładowania (wyrażony w Amperach), nie przekraczając 1/10 pojemności akumulatora (Ah).

Druga opcja to podłączenie motocykla na całe zimowanie. Do tego nie wystarczy jednak najtańszy prostownik. Potrzebujemy ładowarkę mikroprocesorową, która automatycznie dobiera parametry swojej pracy. Urządzenia takie, dostępne w cenie od niecałych stu złotych, mają także funkcję podtrzymania napięcia w czasie zimowania, niezależnie od temperatury otoczenia. Nie spowodują też przeładowania akumulatora czy uszkodzenia instalacji elektrycznej motocykla (możemy zostawić włączony alarm). Pamiętamy, że ładując baterię zwykłym prostownikiem, zalecanie jest odłączenie ujemnej klemy motocykla.

Wierzchołek góry lodowej

Olej, paliwo, mycie i akumulator to podstawowe, kluczowe aspekty odpowiedniego zimowania motocykla. Ale to nie wszystko - w czasie zimowania mamy szansę dokładnie zająć się pozostałymi układami naszej maszyny. Zajmiemy się nimi w kolejnych artykułach poświęconych samodzielnemu serwisowaniu motocykla naszym garażu.