Motocykle to jedna z wielu dziedzin, gdzie producenci raczą nas specjalnymi, limitowanymi i numerowanymi edycjami wybranych modeli. Jedne z nich sprzedają się w ciągu kilku minut, a inne są dostępne w salonach jeszcze przez długi czas po pojawieniu się na rynku. Każda może być potencjalnym kąskiem dla kolekcjonerów. Czym różnią się te trzy pojęcia i czy mogą się ze sobą łączyć?

Special Edition
Zaczniemy od edycji specjalnej, która posiada wyjątkowe elementy wyposażenia i często również odróżnia ją rodzaj malowania. To wszystko sprawia, że cena zakupu jest odpowiednio wyższa. Producenci zazwyczaj wypuszczają tego typu egzemplarze, żeby coś upamiętnić lub po prostu w ramach kolaboracji, która często kończy się na połączeniu różnych dziedzin. Doskonałymi przykładami są tutaj Vespa oraz Emporio Armani czy Triumph i producent gitar Gibson. W przypadku sygnowania specjalnych wersji motocykli mamy do czynienia z legendarnymi zawodnikami, sławnymi osobami łączonymi z daną marką lub zasłużonymi dla niej projektantami. Tutaj jako przykład można podać takie maszyny jak MV Agusta F4 1000 Tamburini, Ducati Panigale V2 Bayliss 20th Anniversary czy Triumph Bonneville T100 Steve McQueen Edition.

Często spotykane są również edycje rocznicowe, choć te cieszą się zmiennym zainteresowaniem i tu przykładem może być ponownie Vespa, gdzie wersje na 70. urodziny marki sprzedawały się jak szalone, a dodatkowo na PX125 można już zarobić, ale te na 75. urodziny nadal stoją w salonach. Yamaha z kolei wypuściła w tym roku modele z okazji 60. lat startów w wyścigach Grand Prix. Wreszcie mamy też nieco bardziej "przyziemne" powody w postaci pokazu siły, a więc zastosowania przez producenta wyjątkowych rozwiązań np. ze świata sportu i tu najlepszym przykładem będzie chociażby najświeższe Ducati Panigale V4 SP2 albo Honda RC213V-S.

Numerologia
W tym przypadku wcale nie chodzi o wróżenie, choć w dużej mierze na tym opiera się kwestia tego, czy dana edycja specjalna będzie w przyszłości pożądana przez kolekcjonerów, czy odejdzie w zapomnienie. Skupimy się na różnicach pomiędzy edycjami numerowanymi oraz limitowanymi, bo te pojęcia nie są tożsame. Edycja numerowana oznacza tylko tyle, że każdy pojazd posiada plakietkę z numerem, ale liczba wyprodukowanych egzemplarzy nie jest określona.

W przypadku edycji limitowanej mamy do czynienia z ograniczoną produkcją i zazwyczaj mowa tu o określonej liczbie motocykli, które zostaną wyprodukowane. Limit jest ustalany przez producenta i może nawiązywać np. do numeru startowego zawodnika, któremu poświęcono dany motocykl, do roku powstania fabryki i tym podobnych. Zdarza się również, że dana edycja jest limitowana czasowo. Na przykład Triumph wypuścił modele serii Bonneville i Scrambler w wersji Gold Line, które będą produkowane tylko przez rok.

Ciekawe przykłady
Najświeższym jest Brabus 1300 R stworzony przez KTM oraz niemieckiego tunera samochodów. Na rynek trafiło 77 egzemplarzy w kolorze Magma Red i tyle samo w Signature Black, a całość została dosłownie wymieciona w ciągu 2 minut. Ciekawym przykładem jest też Ducati i model MH900E. Sprzedaż ruszyła 1 stycznia 2000 r., co było puszczeniem oczka w stronę osób wieszczących koniec świata wraz z nadejściem nowego millenium. Było to również rewolucyjne podejście, bo jeżeli wierzyć informacjom, nikt wcześniej nie zorganizował akcji zapisów na motocykl przez internet. Ostatecznie w ciągu 31 minut sprzedano 500 z 2000 egzemplarzy, bo tyle było przeznaczone dla klientów z sieci. Ducati zrobiło też inny ciekawy zabieg i w 2013 r. wypuściło model Panigale R Superleggera. Wzorem niektórych producentów samochodów nie tylko ograniczono liczbę egzemplarzy, ale to producent z Bolonii sam wybierał, komu będzie chciał ten motocykl sprzedać.

Z kolei w 2015 r. Vespa wypuściła model 946 w wersji Emporio Armani z okazji 40-lecia powstania słynnego imperium odzieżowego. Choć produkcja nie była numerowana, to skutery sprzedawały się jak świeże bułeczki przy cenie niecałych 50 tys. zł za sztukę. Niektórzy klienci kupowali nawet po dwa albo trzy egzemplarze. Obecnie nie tylko skuter jest rzeczą kolekcjonerską, ale także akcesoria, które były dla niego przeznaczone, ponieważ w fabryce nie zamówicie już ani kasku, ani skórzanej torby na bagażnik. Obecnie najtańszy egzemplarz, jaki udało mi się znaleźć kosztuje równowartość ok. 120 tys. zł i pochodzi z Polski. Jego przebieg to zaledwie 10 km. Podobną kwotę życzą sobie sprzedający z Niemiec, Francji i Szwajcarii. Całkiem niedawno Triumph przy współpracy z producentem zegarków Breitling wypuścił serię 270 egzemplarzy modelu Speed Twin Breitling, a Breitling przedstawił chronometr Triumph Top Time. Za zestaw trzeba zapłacić ponad 125 tys. zł, a numer zegarka jest taki sam, jak numer motocykla.