Moto Guzzi V9 Roamer to motocykl, który bardzo ciężko sklasyfikować. Łączy w sobie cechy maszyn z różnych segmentów. Równie mocno wkurza, co zachwyca. Prawdziwy Włoch!

Dwa modele z rodziny V9 - Roamer i Bobber - to niezłe oryginały, nawet wśród innych maszyn Moto Guzzi. Mi przypadł w udziale Roamer, z tej pary troszkę mniej agresywny i łobuzerski, a bardziej stonowany i elegancki. Muszę przyznać, że na początku trochę zgłupiałem, nie wiedziałem bowiem, co o nim myśleć. Patrząc od strony ogólnego wizerunku motocykla jest to klasyczny włoski naked. Ja natomiast widzę w nim jeszcze odległego ducha soft-chopperów, zwłaszcza widząc lekko podwyższoną kierownicę, mały zbiornik paliwa i dosyć długi i cienki przedni widelec.

Suma drobnych przyjemności

Cały motocykl sprawia wrażenie dosyć filigranowego, być może dzięki użyciu mało masywnych wizualnie elementów. Wspomniany łezkowy zbiornik paliwa ma tylko 15 litrów pojemności. Kierownica wykonana jest z dosyć cienkiej rury. Przymocowano do niej niewielką przednią lampę i pojedynczy zegar. Tak, zestaw wskaźników jest tu wyjątkowo oszczędny - całość zamknęła się w małej puszce z białą tarczą prędkościomierza i niestety średnio estetycznym i słabo czytelnym wyświetlaczem.

To, co zdecydowanie podoba mi się wizualnie w tym motocyklu, to bardzo ładny układ wydechowy oraz znakomicie dobrane felgi. Aluminiowe koła mają drobne i gęsto ułożone ramiona, są więc czymś pomiędzy szprychami, a zwykłymi odlewami. Między przednim a tylnym jest duża różnica w średnicy - mają odpowiednio 19 i 16 cali, co również składa się na charakterystyczny wizerunek tej maszyny i budzi skojarzenie z dawno zapomnianym segmentem soft chopperów.

Moto Guzzi V9 Roamer to motocykl, w którym cieszą szczegóły. Lusterka, tylna lampa, płaska kanapa z przeszyciami, przełączniki, podwójny tylny amortyzator, przetłoczenia i korek zbiornika paliwa czy perforowane osłony boczne - to wszystko jest znakomicie i bardzo smacznie dobrane.

Poprzeczne porywy serca

Sercem tego motocykla jest oczywiście słynny widlak, umieszczony poprzecznie, z wałem korbowym pracującym wzdłużnie. Silniki Moto Guzzi to niekończący się temat dyskusji co do ich układu - po wyjaśnienie zapraszam do naszego wcześniejszego artykułu na ten temat. Nie znajdziemy tu łańcucha - tylne koło, jak we wszystkich Gutkach, napędzane jest wałem.

Chłodzona powietrzem jednostka jest bardzo zbliżona do tej stosowanej w modelach z grupy V7. Jej pojemność skokową zwiększono o ok. 100 cm3 - tutaj ma 853 cm3 - ale nie poszła za tym wyraźna poprawa osiągów. Silnik V9 ma 55 KM mocy i 62 Nm momentu, czyli tylko o 3 KM i 2 Nm więcej niż V7. Główny zysk to maksymalny moment dostępny już przy 3 tysiącach obr/min, o prawie 2 tysiące niżej.

To żyje!

Silnik budzi się do życia z bujnięciem charakterystycznym dla silników z poprzecznie umieszczonymi cylindrami. Lekkie zachwianie równowagi towarzyszy też każdemu otwarciu przepustnicy. Nie jest to w żaden sposób wada - przy tej marce i w tym segmencie to bardzo rasowy dodatek do odczuć z jazdy. Wał napędowy jest wyraźnie sztywny, ale nie powoduje szarpania. Dla osób nie obytych z włoską motoryzacją pewnym zaskoczeniem będzie praca suchego sprzęgła Roamera. Na biegu jałowym klekocze jak stary Passat. I znów - to cecha, nie ubytek.

Bezdotykowy

Pozycja kierowcy jest na tym motocyklu dosyć dziwna, głównie za sprawą wąskiej skrzyni korbowej i szeroko rozstawionych podnóżków. Kolana praktycznie nie dotykają zbiornika paliwa, łydki i stopy znajdują się daleko od bloku silnika. W jeździe na wprost jest to bardzo wygodne, w szybkich zakrętach natomiast brakowało mi trochę wyczucia. Kanapa również nie jest przesadnie miękka, w dodatku pozbawiona jest jakichkolwiek uchwytów dla pasażera. Należy pamiętać, że nie mamy do czynienia z motocyklem turystycznym, tylko miejsko-rekreacyjnym. Ja z bagażem poradziłem sobie, mocując torbę do wsporników tylnych amortyzatorów.

Mimo niemałej masy, wynoszącej 199 kg, V9 Roamer prowadzi się łatwo, także przy niskich prędkościach. W manewrowaniu na parkingu i między autami w korku bardzo pomaga wygodna dźwignia hamulca tylnego, idealnie wchodząca pod prawą stopę.

Na spokojnie

Jazda tym motocyklem to definicja relaksu. Mocy nie brakuje, ale silnik pracuje bardzo łagodnie. Moto Guzzi V9 Roamer jest dynamiczny, ale na pewno nie w sportowym stylu. Niewielka owiewka zaczyna robić robotę przy większych prędkościach - możliwe jest utrzymanie podróżnego tempa na poziomie 160 km/h bez narzekania na wichurę. Zawieszenie zestrojone jest ewidentnie pod jazdę spacerową - jest zwyczajnie miękkie, a mocniejsze hamowanie powoduje mocne nurkowanie przodu. Hamulce nie powalają skutecznością, ale nie powodują też stanów lękowych.

Dla ciebie, dla rodziny

Moto Guzzi V9 Roamer na pewno nie jest dobrym kierunkiem, jeśli poszukujecie ostrego nakeda, który powala osiągami. To maszyna, która gra stylem i unikatowością. Jest koktajlem pomysłów i na pewno nie daje się zaszufladkować - nie jestem w stanie wskazać modelu innego producenta, który byłby do niej podobny. V9 Roamer jest bardzo dobrym pomysłem na początek lub na koniec przygody z motocyklami. Świetny prezent-niespodzianka dla świeżo upieczonej motocyklistki lub ojca przeżywającego drugą młodość. Delikatny, efektowny, mało wymagający, za to bardzo włoski.

Dane techniczne