Mistrzostwa Europy Ice Speedway Sanok 2008 - Fina³: ¦nieg, bezpardonowa walka i zimno
« Poprzednia strona strony: 1 2 3
Mistrzostwa Europy Ice Speedway Sanok 2008 - Finał: Śnieg, bezpardonowa walka i zimno
Z powodu obfitych opadów śniegu niedzielne zawody rozpoczęły się z 30 minutowym opóźnieniem. Najlepsza ósemka zawodników z sobotniego półfinału dołączyła do wcześniej rozstawionej ósemki. Byli to następujący zawodnicy: Rosjanin z urodzenia, a Niemiec z wyboru - Dimitri Tschatschin, Antonin Klatovsky jr (Czechy), Harald Simon (Austria), Nikolai Ryabokon (Rosja), Nikita Alexeev (Rosja), Johan Lundqvist (Szwecja), Jonny Tuinstra (Holadnia) oraz obecnie najlepszy polski „lodowiec" - Grzegorz Knapp.
Pierwszy bieg nie był szczęśliwy dla naszego reprezentanta. Knapp został na starcie. Co prawda potem zdołał na trasie minąć Dimitria Tschatschina, jednak w końcowej części wyścigu jego maszyna zdefektowała. Druga gonitwa to problemy sprzętowe Rene Stellingwerfa, które spowodowały, ze ten w ogóle nie liczył się w walce o punktowane pozycje. Najwięcej „oczek" zagarnął Franky Zorn, dwa dopisał do swojego konta Pletschacher, który na ostatnim wirażu wyprzedził Ryabokona. Również kolejne wyścigi stały pod znakiem defektów: w trzecim maszyna odmówiła posłuszeństwa Lundqvistowi, a w czwartym Patrikowi Solhbergowi. Solhberg zastępował zawodnika, który dotknął taśmy, a był nim jeszcze wtedy aktualny wicemistrz Europy... Igor Kononov. Ten sam zawodnik, którego pech tak bardzo prześladował w sobotnim półfinale.
Również kolejne wyścigi stały pod znakiem defektów: w trzecim maszyna odmówiła posłuszeństwa Lundqvistowi, a w czwartym Patrikowi Solhbergowi. Solhberg zastępował zawodnika, który dotknął taśmy, a był nim jeszcze wtedy aktualny wicemistrz Europy... Igor Kononov.
Druga seria startów rozpoczęła się od pewnego zwycięstwa Romana Akimenki. Za nim pozostała trójka walczyła o jak najlepszą pozycję. W tym pojedynku najlepsi okazali się Rosjanie, Alexeev i Ryabokon. Ostatni zaś na metę dotarł ich rodak Tschatschin. Podobną walkę trójki zawodników oglądać mogliśmy w siódmej odsłonie. Tym razem jednak walczyli oni o pozycje 1-3, gdyż na starcie zaspał Sven Holstein. Najszybszym był Gartman, przed Pletschacherem i Tunistrą. W ósmej gonitwie pech opuścił już Igora Kononova, który ciągle naciskając na Stellingwerfa i w końcu wyprzedził go, stosując piękne „nożyce".
W dziesiątym wyścigu taśmy dotknął Holstein. Za niego na starcie pojawił się drugi rezerwowy - Gusta Sundelin. Sundelin dzięki błędom Lundqvista (przekroczył wewnętrzną krawędź toru dwoma kołami) i Ryabokona, (podczas walki z Klatovskym upadł) zdobył dwa punkty. Te punkty pozwoliły później na sklasyfikowanie go na dość wysokiej trzynastej pozycji. Mimo pewnej wygranej Alexeeva bardzo wiele emocji przyniosła gonitwa jedenasta. Znajdującego się na drugiej pozycji Stellingwerfa ciągle nękał atakami Aakko. W pewnym momencie Fin zahaczył o motocykl Holendra, powodując jego wybicie z płynnej jazdy i spadek na czwarte miejsce. W dalszej części wyścigu swój waleczny charakter pokazał Stellingwerf. Na ostatnim łuku wyprzedził Haralda Simona, zdobywając jeden punkt. Bezpardonowy atak oglądaliśmy również w następnej odsłonie. Wykonał go Stefan Pletschacher próbując wyprzedzić znajdującego się na drugiej pozycji Grzegorza Knappa i prowokując go do błędu. Na szczęście Polak uchronił się przed upadkiem, utrzymał się na motocyklu i w dalszej części wyścigu dzielnie odpierał ataki ostatniego Mariana Krelaua.
Wiele emocji przyniosła gonitwa jedenasta. Znajdującego się na drugiej pozycji Stellingwerfa ciągle nękał atakami Aakko. W pewnym momencie Fin zahaczył o motocykl Holendra, powodując jego wybicie z płynnej jazdy i spadek na czwarte miejsce. Stellingwerf pokazał waleczny charakter i na ostatnim łuku wyprzedził Haralda Simona, zdobywając jeden punkt.
W czwartej kolejce startów walki było jak na lekarstwo, faworyci wygrywali bez żadnego wysiłku. Byli to kolejno: Antti Aakko, Roman Akimenko, Igor Kononov i Franky Zorn. Ostatnia seria miała odpowiedzieć na pytanie, które zadawali sobie wszyscy zgromadzeni na trybunach w Sanoku. Zorn i Akimenko mieli tyle samo punktów. Tym kto zdobędzie tytuł Indywidualnego Mistrza Europy rozstrzygnąć miała odsłona numer dziewiętnaście. Zaś w dwudziestej przekonać się mieliśmy czy Antti Aakko zapewni sobie brązowy medal, czy może będzie musiał stanąć do biegu dodatkowego.
Nie ma Red Bulla, nie ma happy endu
To nie jest kampania promocyjna Red Bulla. Jednak oglądając Frankiego Zorna przekonaliśmy się, że napój jego głównego sponsora dodaje skrzydeł. Otóż Zorn przegrał start, ale już na drugim wirażu wyprzedził Akimenkę i pewnie pomknął po tytuł Indywidualnego Mistrza Europy.
Oglądając Frankiego Zorna przekonaliśmy się, że napój jego głównego sponsora dodaje skrzydeł. Otóż Zorn przegrał start, ale już na drugim wirażu wyprzedził Akimenkę i pewnie pomknął po tytuł Indywidualnego Mistrza Europy.
Teraz pozostało nam tylko czekać, czy Aakko wygra swój wyścig, czy też będzie musiał ponownie wystartować w biegu dodatkowym? Pozycje 3. lub 4. odbierałyby Finowi szanse na trzecie miejsce w Mistrzostwa Europy. Start do wyścigu wygrał Ryabokon, lecz już na wyjściu z pierwszego łuku wyprzedzili go Tuinstra jadący po wewnętrznej i Aakko po zewnętrznej. Ryabokna wyprzedził też Grzegorz Knapp. Aakko pewnie dojechał po trzy punkty czym przypieczętował brązowy medal IME w Ice Speedwayu. Niestety Knappowi nie udało się utrzymać znakomitej drugiej pozycji. Wjechał w koleinę i spadł na ostatnie miejsce. Kulisy tego zdarzenia przedstawił sam zawodnik udzielając wywiadu, który odnajdziecie Państwo w naszej relacji.
Finał Indywidualnych Mistrzostw Europy w żużlu na lodzie był historyczny z kilku względów. Po pierwsze Sanok jest drugim miastem poza Rosją, które organizuje zawody tej rangi. Po drugie po raz pierwszy na podium stanęło więcej zawodników spoza Rosji niż Rosjan. Po trzecie Grzegorz Knapp zapisze się w historii, jako pierwszy Polak w finale tak prestiżowej imprezy. Sanokowi przyznano już w drugim roku organizację finału IME. W tej chwili organizatorzy starają się o zdobycie praw do rozegrania kwalifikacji IMŚ, a za dwa lata myślą o lodowej rundzie Grand Prix, która miałaby zagościć w Sanoku już na stałe.
Wyniki:
1.(6) Franky Zorn (Austria) (3,3,3,3,3) 15
2.(13) Roman Akimenko (Rosja) (3,3,3,3,2) 14
3.(14) Antti Aakko (Finladnia) (2,2,2,3,3) 12
4.(16) Igor Kononov (Rosja) (t/-,3,2,3,3) 11
5.(9) Nikita Alexeev (Rosja (2,2,3,2,2) 11
6.(2) Antonin Klatovsky jr (Czechy) (3,1,3,0,1) 8
7.(8) Rene Stellingwerf (Holandia) (0,2,1,2,3) 8
8.(3) Harald Simon (Austria) (2,3,0,2,1) 8
9.(11) Jonny Tuinstra (Holadnia) (3,1,1,1,2) 8
10.(7) Stefan Pletschacher (Niemcy) (2,2,2,1,0) 7
11.(1) Dimitri Tschatschin (Niemcy) (1,0,0,2,2) 5
12.(5) Nikolai Ryabokon (Rosja) (1,1,u2,1,1) 4
13.(18) Gusta Sundelin (Szwecja) (2,0) 2
14.(10) Marian Kreklau (Niemcy) (1,0,0,0,1) 2
15.(4) Grzegorz Knapp (Polska) (d4,1,1,0,0) 2
16.(15) Sven Holstein (Holadnia) (1,0,t/-,1,u4)
17.(12) Johan Lundqvist (Szwecja) (d4,0,w,0,-)
18.(17) Patrik Solhberg (Szwecja) (d4) 0
Bieg po biegu:
1.Klatovsky, Simon, Tschatschin, Knapp(d3)
2.Zorn, Pletschacher, Ryabokon, Stellingwerf
3.Tuinstra, Alexeev, Kreklau, Lundqvist(d4)
4.Akimenko, Aakko, Holstein, Solhberg(d4), Kononow(t/-)
5.Akimenko, Alexeev, Ryabokon, Tschatschin
6.Zorn, Aakko, Klatovsky, Kreklau
7.Simon, Pletschacher, Tuistra, Holstein
8.Kononov, Stellingwerf, Knapp, Lundqvist
9.Zorn, Kononov, Tuinstra, Tschachin
10.Klatovsky, Sundelin, Lundqvist(w), Holstein(t/-)
11.Alexeev, Aakko, Stellingwerf, Simon
12.Akimenko, Plechstacher, Knapp, Krekalu
13.Aakko, Tshatschin, Pletschacher, Lundqvist
14.Akimenko, Stellingwerf, Tuinstra, Klatovsky
15.Kononov, Simon, Ryabokon, Kreklau
16.Zorn, Alexeev, Holstein, Knapp
17.Stellingwerf, Tschatschin, Kreklau, Holstein(u4)
18.Kononov, Alexeev, Klatovsky, Pletschacher
19.Zorn, Akimenko, Simon, Sundelin, Lundqvist(-)
20.Aakko, Tuinstra, Ryabokon, Knapp
|
Komentarze
Poka¿ wszystkie komentarze