Ścigacz.pl

Przed nami jeszcze tydzień, w trakcie którego głosować możecie na najlepszego custom scramblera na świecie! Jeden z najlepiej ocenianych projektów to maszyna zbudowana na warszawskiej Woli w warsztacie 86 Gear. Jest zatem kogo wspierać!

Pod koniec grudnia ubiegłego roku zaprezentowaliśmy Wam efekt końcowy i opowiedzieliśmy o tym motocyklu nieco „od kuchni”. Co ciekawe zaobserwowaliśmy też głosy, że zdaniem niektórych czytelników maszyna jest zmodyfikowana w niewielkim stopniu i nie ma specjalnie wielu powodów, aby się nią zachwycać. Tymczasem…

… dysponując informacjami z pierwszej ręki postanowiliśmy w tym materiale przybliżyć Wam ile pracy, wiedzy i kunsztu wkłada się dziś w porządne customy. Przekonacie się też, że najtrudniejsze jest właśnie ulepszenie walorów użytkowych motocykla i poprawienie jego specyfikacji technicznej, przy zachowaniu oryginalnej formuły. Widowiskowe wodotryski są łatwe do osiągnięcia, ale często pogarszają walory użytkowe maszyny, zamiast je poprawiać…

Pomysł

Christian Boosen, 86 Gear tak opisuje swoje pierwsze wrażenia odnośnie Scramblera: „Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem motocykl na żywo, uznałem szybko, że największym problemem będzie wybranie kierunku w którym mamy pójść, bo maszyna wyjeżdżając z fabryki jest już bardzo ładna. Moim zdaniem Ducati Scrambler od strony wizualnej jest bardzo dobrze zaprojektowany. Wersja Classic z brązowym obiciem kanapy i szprychowymi kołami została przygotowana bardzo gustownie. A zatem musieliśmy wymyśleć jaki charakter chcielibyśmy nadać motocyklowi i zabraliśmy się do tego poprzez intensywne jego ujeżdżanie”.

Christian i cała ekipa 86 Gear, tak samo jak Paweł Swanski mieli zupełnie wolną rękę w obraniu drogi i kierunku w którym cały projekt będzie zmierzał. Polski importer Ducati zaufał tutaj ludziom znającym się na swojej robocie i była to jedna z najlepszych decyzji, która w efekcie zaowocowała motocyklem wyjątkowym, zrobionym ze smakiem i w świetnym stylu. Gdy podjęte zostały kluczowe decyzje, przyszedł czas na pracę przy maszynie.

„Po testach rozebraliśmy motocykl i sprawdziliśmy możliwości jakie daje nam jego konstrukcja, szczególnie w odniesieniu do ramy i elektryki – wyjaśnia Christian Boosen – Jak wskazuje sama nazwa, mamy tutaj do czynienia ze Scramblerem, a my jesteśmy fanem stylu vintage i starych motocykli. Było zatem jasne, że chcemy rozwinąć maszynę w kierunku oryginalnej idei scramblerów z lat 50’ i 60’. W tamtym okresie standardowe motocykle były modyfikowane poprzez podnoszenie układów wydechowych, instalowanie szerszych kierownic i wymianę błotników, które miały chronić maszynę przed kamieniami, brudem i błotem. Poza tymi modyfikacjami motocykle pozostawiano najczęściej w stanie fabrycznym”.

Jak najmniej plastiku!

„Gdy kierunek pracy był już jasny, udaliśmy się do naszego magazynu, aby wybrać błotniki pasujące do linii motocykla. Po długim dniu szukania, próbowania i przymierzania wybraliśmy przedni błotnik od Yamahy SR500 i tylny błotnik zupełnie nieznanego pochodzenia. Pozbyliśmy się także airboxu i zmieniliśmy lokalizację wlotu powietrza do silnika, tak aby możliwe było zastosowanie filtra stożkowego. To oczywiście oznaczało całkowitą zmianę okablowania na motocyklu, szczególnie że w naszych pracach przyjęliśmy dogmat o pozbyciu się możliwie największej ilości plastiku. Z tego powodu osłony boczne wymieniliśmy na ręcznie wykonane zamienniki z metalu.

Gdy już mieliśmy rozebrany motocykl, z nowymi błotnikami na miejscu, z usuniętymi plastikami, uznaliśmy że zamkniemy ramę pomocniczą, tak jak robiono to w starszych modelach enduro – na przykład w Yamasze XT500. Tutaj w sposób naturalny pojawiła się dodatkowa rura, która w sposób wizualny zamyka siedzenie i dodaje ramie pomocniczej dodatkowej sztywności. Gdy podstawowy koncept motocykla był już widoczny, postanowiliśmy zająć się szczegółami czyniącymi maszynę wyjątkową” – kontynuuje Christian.

Duch NRD i Motobazaru

„Po pierwsze zmieniliśmy położenie licznika prędkości z asymetrycznego na środek górnej półki, przy okazji tworząc nowe mocowanie dla niego. Następnie przeszliśmy do przedniej lampy, która pochodzi z roku 1966 i która oryginalnie zastosowana została w traktorze produkowanym w NRD. Znalazłem ją na jednym z łódzkich Motobazarów. Przygotowaliśmy specjalne mocowanie do niej, które znalazło się na dolnej półce. Później mieliśmy spory problem z kierunkowskazami. Założeniem było, że motocykl ma być w pełni zdatny do legalnej jazdy po ulicy i użytku na co dzień. Musieliśmy zatem użyć kierunkowskazów zgodnych z przepisami i jednocześnie małych, a przy tym zainstalować je w sposób nie kłócący się z założeniami projektu. Wybraliśmy kilka zestawów i dopiero gdy mieliśmy je w naszych rękach pojawiał się pomysł zamontowania ich w dźwigniach na kierownicy. Musieliśmy zatem przygotować nowe dźwignie bazując na tych starych. Złożenie było takie, że dźwignie powinny wyglądać jak standardowe. Ostatecznie okazało się, że kierunkowskazy zarówno z przodu, jak i z tyłu są praktycznie niewidoczne gdy nie są w użytku, a jednocześnie robią bardzo dobrą robotę w chwili ich włączenia” – wyjaśnia Boosen.

Całość musi prawidłowo działać

„Poważnym wyzwaniem była relokacja dolotu powietrza i zainstalowanie go w taki sposób, aby motocykl działał prawidłowo. To wbrew pozorom nie jest takie proste przy całej elektryce i przy wszystkich czujnikach, jakie upchnięto do tej maszyny.

Nie podobał nam się oryginalny tłumik. Chcieliśmy użyć takiego, który jest prosty, lekki i dobrze komponuje się z koncepcją całego motocykla. Chcieliśmy ponadto, aby nie było widać mocowań układu wydechowego. Wszystko to zostało wyprodukowane ze stali nierdzewnej, podobnie jak boczne panele. Komponenty te poddaliśmy obróbce cieplnej, tak aby zmienione kolory metalu pasowały do siebie.

Dużo pracy poświeciliśmy mocowaniu na deskorolkę. Dodanie czegoś takiego jak deskorolka na motocyklu w kontekście zachowania stylu, jest czymś trudnym. W motocyklach liczą się szczegóły, a deskorolka to duża, prosta płaszczyzna. Odciąga uwagę i dominuje wizualnie w całym pojeździe. Postawiliśmy sobie zatem za cel stworzenie takiego uchwytu na nią, który będzie lekki optycznie i który nie będzie dominował w bryle pojazdu. Chodziło o to, aby uchwyt mógł pozostać na motocyklu, niezależnie od tego czy jest w nim deska, czy nie. Ważne były także względy bezpieczeństwa, to by deska nie przeszkadzała w czasie jazdy i aby kierunkowskazy były zawsze widoczne. Bardzo dużo założeń i wymogów do jednego elementu. Jak to zwykle bywa w takich przypadkach, całość wymagała dużo więcej myślenia, niż czasu na fizyczne wykonanie komponentu. Efekt końcowy mocowany jest do wahacza, w którym nie wierciliśmy dodatkowych dziur, a wieszak jest tak solidny, że można na nim holować inny motocykl. Funkcją pomocniczą uchwytu na deskorolkę jest rola osłony łańcucha” – dodaje Boosen.

W trakcie prac ekipa 86 Gear zdecydowała się także podkreślić jedyny w swoim rodzaju rozrząd, charakterystyczną cechę każdego Ducati. W aluminiowych osłonach pasków rozrządu wykonane zostały „okienka” które odsłoniły napędzane paskami koła zębate. Po długiej debacie nad zupełnym pozbyciem się osłon rozrządu, zapadła decyzja, że chcąc zachować jak najbardziej użytkowy charakter Scramblera potrzebny jest kompromis pomiędzy bezpieczeństwem, a ukazaniem pracy desmo-układu.

Ważnym elementem całego konceptu były również opony. Nie mogły dominować swoim ciężarem i charakterem, jednak musiały podkreślać surowy i klasyczno-endurowy styl. Decyzję o wyborze konkretnego modelu poprzedziło przewertowanie oferty tego rodzaju ogumienia, jaka dostępna jest na naszym rynku. Wybór był mocno ograniczony poprzez konieczność trzymania się rozmiaru kół Scramblera Ducati. Z pomocą przyszedł Bartłomiej Karnas z Inter Motors, specjalista odpowiedzialny za ofertę opon motocyklowych w całej sieci Inter Cars. Bartek idealnie zrozumiał ideę budowanego pojazdu, przedstawiając wiele możliwych rozwiązań. Wybór padł na Dunlopa TrailMax na przód i Metzelera Karoo3 na tył. To był idealny wybór podkreślający w elegancki sposób pracę nad całym pojazdem.

Koniec wieńczy dzieło

„Końcowym elementem pracy było wybranie tylnej lampy, którą również znaleźliśmy w naszym warsztacie. Pochodzi ona z jakiegoś rosyjskiego wojskowego pojazdu terenowego i oryginalnie służyła jako światło pozycyjne. Obicie siodła wykonaliśmy z 30 letniego skórzanego płaszcza. Ponadto Paweł Swanski wykonał fantastyczne malowanie zbiornika paliwa, co uczyniło nasz motocykl absolutnie wyjątkowym” – konkluduje Christian.

Ważnym elementem całości było także zawieszenie motocykla, który przecież ma nadawać się do codziennego użytku. Dedykowany Ohlins to wisienka na torcie która nadaje sznytu technologicznego całemu projektowi – wszak to nowy, nowoczesny motocykl. Miejsce oryginalnego elementu z tyłu zajął więc najwyższej klasy amortyzator Ohlins. W lagach wymienione zostały sprężyny. Pomimo, że Ohlins dysponuje czarnym kolorem sprężyny do amortyzatora, początkowo uznaliśmy, że żółta wyróżni się z całości i podkreśli modyfikację zawieszenia. Po zmontowaniu całości, okazało się jednak, że to po prostu „zbyt wiele”. W taki sposób sprężyna tylnego elementu zmieniła kolor na czarny. Kolejnymi elementami „gry w kolory” stała się czarna zębatka oraz czarno złoty łańcuch DID. Wszystko zrobione jak na zamówienie pod prezentowany projekt.

Wyniki sprzedażowe i wyniki plebiscytowe

Tomasz Sondij, Specjalista ds. Marketingu w Inter Motors, importera marki Ducati nie kryje swojej satysfakcji z przebiegu całego projektu oraz z przyjęcia Scramblera przez polskich klientów: „Jesteśmy szczęśliwi, że w pierwszym roku funkcjonowania na polskim rynku, tak nietypowej marki jak Scrambler Ducati osiągnęliśmy taki sukces i przebyliśmy tak daleką drogę. Tą przygodę, to ciepłe przyjęcie Scramblerów w Polsce wieńczy nasz custom - Scrambler Iron Lungs. Potwierdzeniem zasadności wielu godzin ciężkiej pracy, energii oraz zaangażowania wielu partnerów jest sukces naszego projektu w konkursie Custom Rumble. Obecnie Iron Lungs to pierwsza piątka najlepszych Scramblerów na świecie! To tym bardziej ważne biorąc pod uwagę charakter i zasady plebiscytu”.

W Polsce w sezonie 2015 sprzedało się ponad 60 egzemplarzy Scramblera, co czynniki ten motocykl najpopularniejszym w naszym kraju modelem z oferty marki Ducati.

Sprawa najważniejsza!

Teraz już wiecie z pierwszej ręki i trochę od kuchni jak powstał jeden z najlepszych na świecie naszym zdaniem customów zbudowanych na Scramblerze Ducati. Dodajmy jeszcze dla porządku, że prezentowana maszyna powstała aby reprezentować Polską w Custom Rumble. To globalny konkurs organizowany przez Ducati na najlepszego customa zbudowanego na bazie Scrambler Ducati. W polskiej budowie bierze udział trzech partnerów, z których każdy reprezentuje inne podejście do tematu.

Gorąco zachęcamy Was do zapoznania się z tym wyjątkowym projektem na oficjalnej stronie ScramblerDucati.pl oraz na stronach Ścigacz.pl.

Nie miej gorąco zachęcamy Was do głosowania na polski projekt na oficjalnym konkursowym profilu Instagram - każdy oddany głos się liczy więc nie zwlekajcie!