Supermoto rodziło się jako telewizyjne show łączące wszystkie dyscypliny sportów motocyklowych.

Pod koniec lat ’70 amerykańska telewizja ABC zleciła produkcję programu, który w założeniu miał wyłonić najlepszego motocyklistę w Stanach Zjednoczonych. Program nazywał się "Superbikes" i łączył w sobie wszystkie duże dyscypliny sportów motocyklowych: flat track, wyścigi szosowe i motocross. Tor był połączeniem toru motocrossowego z torem płaskim. Motocykle przypominały te do flat tracku, oparte o crossówki na szosowych oponach.

Telewizyjne show dotarło do dużej publiczności, a na imprezie pojawiali się amerykańscy mistrzowie tacy jak Kenny Roberts czy Jeff Ward. "Superbikes" anulowano w 1985 roku z powodu cięć w budżecie.

Od tego czasu supermoto na długo zniknęło ze Stanów Zjednoczonych. Z wielu powodów, jednym z nich było podobieństwo do tradycyjnej amerykańskiej dyscypliny, jaką jest flat track. Dopiero w 2003 roku federacja AMA zatwierdziła Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych w Supermoto. Niestety, w 2009 roku seria została zamknięta. W Europie organizowana przez FIM seria Mistrzostw Świata została zdegradowana do jednej klasy w której ściga się zaledwie kilkunastu zawodników.

Mimo wszystko, motocykle supermoto przedarły się do głównego nurtu. Japońskie marki produkują małe motocykle supermoto, chociażby Yamahę WR125X, a KTM chociażby lubianego w naszej redakcji KTMa 690 SMC R.