W 1903 roku Warszawskie Stowarzyszenie Cyklistów w czerwcu zgromadziło na starcie na warszawskich Polach Mokotowskich trzydziestu zawodników!

Co to jest WMMP?

Wyścigowe Motocyklowe Mistrzostwa Polski, bo tak brzmi dziś pełna nazwa, swoje początki miały w 1903 roku, kiedy to Warszawskie Stowarzyszenie Cyklistów w czerwcu zgromadziło na starcie na warszawskich Polach Mokotowskich trzydziestu zawodników. To były czasy zaborów, ale w latach dwudziestych ubiegłego stulecia odbywały się już zawody pod dumną nazwą Grand Prix Polski. Były to zawody nieregularne, ponieważ czasami odbywał się jeden, a innym razem dwa wyścigi w roku. W latach powojennych imprezy rangi Mistrzostw Polski odbywały się już cyklicznie w wielu miastach naszego kraju, na ulicznych torach. Rewolucją było otwarcie bezpiecznych, prawdziwych obiektów w Poznaniu i Kielcach. Wzdłuż ulic będących „nitką" toru gromadziły się dziesiątki tysięcy kibiców, a w miejsce dzisiejszych teamów głównym zapleczem zawodników były kluby. Dziś ta sytuacja odwróciła się diametralnie i dla wielu klub jest zbędnym dodatkiem na kartce z wynikami. Dzisiejsze i dawne czasy porównywali dla nas w ubiegłym roku startujący do dziś Janusz Oskaldowicz i Tomek Kędzior. Na początku lat dziewięćdziesiątych wyścigowe Mistrzostwa Polski zniknęły z kalendarza z powodu znikomej liczby zawodników. W końcowej fazie „agonii" organizatorzy zmuszani byli organizować wyścigi handicapowe motocykli różnej pojemności, a ostatnim Mistrzem Polski „Wszechklas" był Artur Wajda, do dziś trener, działacz i propagator wyścigów motocyklowych.

Po kilku latach „partyzantki" w 1998 roku znów przyznano tytuły Mistrza Polski. Pierwszymi Mistrzami „nowej ery" byli weterani: Tomek Kędzior w Superbike i Janusz Oskaldowicz w Supersport 600. Odrodzenie wyścigów w Polsce było wielką zasługą firmy Polonia Cup Pawła Tyszkiewicza i Adama Potockiego oraz firmy Motopol, ówczesnego importera motocykli Honda, która sponsorowała organizację. Z roku na rok wyścigi rozwijały się, powstawały nowe klasy, a nieoceniony wkład mają w tej dziedzinie puchary markowe: Honda NSR 125, Honda Hornet, Suzuki GS500, Yamaha R1, Honda CBR125R, Hyosung, Suzuki GSX-R, a także puchary BMW. To właśnie tam swoje pierwsze wyścigowe kroki stawiali dzisiejsi mistrzowie: bracia Szkopek, Bartek Wiczyński, Irek Sikora, Marcin Kałdowski, Andrzej Chmielewski, Mateusz Stokłosa i wielu innych. Oprócz startów na torze Poznań, WMMP zaczęły wyjeżdżać do Brna, Mostu, a w 1999 roku odbyła się najlepsza (pod względem organizacyjnym i marketingowym) w historii runda w podwarszawskim Modlinie. Od sezonu 2010 punkty będą przyznawane też za start na Slovakiaring. WMMP mają rangę zawodów międzynarodowych, co oznacza, że mogą w nich startować zawodnicy z całego świata. W 2009 roku po raz pierwszy w historii wszystkie tytuły mistrzowskie zdobyli zawodnicy bez polskiego paszportu: Andy Meklau w Superbike (Austria), Gwen Giabbani w Superstock 1000 i Kenny Foray w Superstock 600 (obaj Francja).

Wyścigowe Motocyklowe Mistrzostwa Polski odbywają się w trzech klasach:

Superbike to najmocniejsze motocykle. Homologowane i czterosuwowe o pojemności od 750 do 1200 ccm (1000-1200 tylko dwucylindrowe). Mogą tu startować zawodnicy, którzy mają przynajmniej siedemnaście lat i posiadają licencję A (licencja A jest wymagana jest we wszystkich klasach mistrzowskich). Regulamin techniczny tej klasy jest praktycznie nieograniczony, oprócz ramy i bloku silnika zawodnik może dokonywać wielu zmian. Dla kibiców samochodowych podpowiedzią może być, że ta klasa to WRC na dwóch kołach. Na torze motocykle Superbike kibic pozna z łatwością, ponieważ ich pola numerowe są białe, a numery czarne. Dodatkowo klasa ta może startować na oponach typu slick, czyli gładkich. Dopuszczalne są też koła inne, niż seryjne, siedemnaście cali.

Superstock 1000 to, porównując do samochodów, istna N grupa. Są to, podobnie jak w Superbike, motocykle homologowane i czterosuwowe o pojemności od 750 do 1200 ccm (1000-1200 tylko dwucylindrowe), ale przeróbki są bardzo ograniczone i w zasadzie zawężają się do ingerencji w elektronikę, układ wydechowy i uszczelkę pod głowicą. Limit wiekowy jest taki sam. Ponieważ w zawodach rozgrywanych w kraju obie klasy litrowych motocykli startują razem, tę klasę możemy rozpoznać po czerwonych tłach i białych numerach. Do klasyfikacji Mistrzostw Polski każda z klas liczona jest osobno, ale w polskich rundach jadąc razem dodatkowo zbierają punkty do klasyfikacji GRANDys Duo FORMULA X-Treme. Na jej podstawie w roku następnym przyznawane są numery startowe, przynajmniej dzieje się tak w teorii. W praktyce zawodnicy wzorem Mistrzostw Świata w dużej mierze przyzwyczaili się do swoich numerów i oficjalna wyliczanka pozostaje tylko na papierze. Niestety zdarza się, że nieszanowany jest też numer 1 i zawodnicy, mimo zdobytego tytuł mistrzowskiego nie chcą jeździć z 1 na polu numerowym. Klasa Superstock 1000 startuje na oponach teoretycznie drogowych. W praktyce są to opony wyłącznie torowe, ale posiadające bieżnik.

Supersport to mniejszy brat klasy Superbike. Dopuszczane są tu motocykle czterosuwowe o pojemności od 400 do 750 ccm (750 dwucylindrowe, 675 trzycylindrowe - Polska była drugim krajem na świecie, który dopuścił takie rozwiązanie wcześniej, niż FIM) i startować mogą zawodnicy od piętnastego roku życia. Zmiany techniczne w tej klasie są zaawansowane, ale jednak nie tak „agresywne", jak w Superbike. Dodatkowo motocykle tej klasy startują na oponach ciętych, jak Superstock 1000. Motocykle tej klasy oznakowane są niebieskimi numerami na białym tle. Od sezonu 2010 po kilku latach przerwy ponownie zastąpi klasę Superstock 600, która stała się klasą młodzieżową.

Junior Superstock 600 jest klasyfikacją dla zawodników urodzonych od pierwszego stycznia 1987 roku, dosiadających motocykli w specyfikacji Superstock i posiadający polski paszport. Precyzując oznacza to, że młody zawodnik startuje w klasie Supersport dosiadając motocykla w specyfikacji Superstock (600ccm i przeróbki jak w Superstock 1000) i dodatkowo punktowany jest do klasyfikacji o tytuł Młodzieżowego Mistrza Polski. Ta klasyfikacja daje młodym, polskim zawodnikom szansę rozwoju i walki z najlepszymi, jednocześnie otwierając drogę do tytułu w swoim środowisku.

Imprezą towarzyszącą, istną drugą ligą do Mistrzostw Polski jest Puchar Polski rozgrywany w klasach Rookie 600 i Rookie 1000 oraz Pretendent.

Klasa Pretendent jest przeznaczona dla zawodników, którzy pojawili się pierwszy, drugi raz na torze i dopiero przekonują się do wyścigów motocyklowych. Pierwsza trójka otrzymuje pamiątkowe puchary po każdym wyścigu, ale nie jest prowadzona klasyfikacja całego sezonu. Każdy zawodnik, który pojedzie w Poznaniu szybciej niż 1:49.0, musi przenieść się do wyższej klasy.

Klasa Rookie 600 przeznaczona jest dla zawodników z licencją B od piętnastego roku życia i można startować tam każdym motocyklem o pojemności do 600cmm, łącznie z tymi z klasy Moto2! Opony również są dowolne. „Starszym bratem" jest Rookie 1000 gdzie pojemności są ograniczone jak w Superbike, a cała reszta odpowiada Rookie 600. Tu możemy wystawić nawet motocykl klasy MotoGP. Zawodnicy tych dwóch klas startują także w zagranicznych rundach (Pretendent tylko w Polsce) i zbierają punkty z poszczególnych wyścigów. W klasach Rookie mogą startować zawodnicy, którzy do dziś w oficjalnych zawodach (dotyczy też pucharów markowych) na torze Poznań nie pokonali jednego okrążenia szybciej, niż 1:43.0 (Rookie 600) i 1:42.0 (Rookie 1000) i nie posiadają licencji A.

Podczas weekendów WMMP odbywają się też liczne puchary markowe.

Punktacja w WMMP jest podobna do zawodów rangi Mistrzostw Świata. Za pierwsze miejsce przyznaje się odpowiednią ilość punktów:

1-25
2-20
3-16
4-13
5-11
6-10
7-9
8-8
9-7
10-6
11-5
12-4
13-3
14-2
15-1

Dodatkowo, wzorem siostrzanej serii Alpe Adria (czytaj na końcu), do której należy WMMP, zawodnicy otrzymują dodatkowe punkty w każdej klasie za najlepsze miejsce startowe i najszybsze okrążenie podczas wyścigu.

Mistrzem Polski lub zdobywcą Pucharu Polski zostaje zawodnik, który podczas całego sezonu zgromadzi najwięcej punktów. Do klasyfikacji liczy się każdy wyścig. W rundach zagranicznych do klasyfikacji WMMP punktują wszyscy zawodnicy startujący w wyścigu, w Pucharze Polski tylko polscy. Do klasyfikacji Junior Superstock 600 w rundach zagranicznych punkty zbierają tylko zawodnicy opisani w specyfikacji tej klasy.

Zawody odbywają się zgodnie z ustalonym harmonogramem. Każdej z klas WMMP, PP przysługują dwa trzydziestominutowe treningi kwalifikacyjne. Zgodnie z wynikami tych sesji ustalane są pola startowe i dodatkowe punkty za najlepsze miejsce. Jeżeli treningi nie odbywały się w dniu zawodów (głównie chodzi o niedzielne finały), zawodnikom przysługuje dziesięciominutowa rozgrzewka. Zawodnik, żeby być zakwalifikowany do wyścigu, musi pokonać co najmniej pięć okrążeń. Wyniki kwalifikacji obowiązują dla obu wyścigów.

Podczas polskich rund każda klasa mistrzowska rozgrywa dwa wyścigi, po jednym w sobotę i niedzielę. Dystans wyścigów jest ustalony odpowiednio: Supersport od 60 do 70 km, Superstock 1000/ Superbike od 65 do 75 km, Rookie 600/1000 od 40 do 50 km, a Pretendent od 25 do 35 km.

Wyścigi mogą być przerywane z powodu deszczu (jeśli ogłoszony jest jako „suchy) lub z innych przyczyn (np. bezpieczeństwa). Po wznowieniu wynikiem końcowym jest suma dwóch biegów. Jeśli zawody nie są wznowione, a zawodnicy nie pokonali 75% dystansu, przyznawana jest tylko połowa punktów.

W sezonie 2010 zawodnicy WMMP spotkają się siedmiokrotnie:

01-02.05- Modlin (opcjonalnie Poznań 08-09.05)
15-16.05- Brno Alpe Adria
03-04.07- Slovakiaring Alpe Adria
24-25.07- Most Alpe Adria
07-08.08- Poznań Alpe Adria
21-22.08- Poznań
18-19.09- Poznań

Cztery rundy są wspólne z Alpe Adria, z czego jedna odbywa się w Poznaniu. Alpe Adria to mówiąc umownie Mistrzostwa Europy Centralnej. Na początku zawody te gromadziły kraje Alp i Adriatyku, ale z czasem rozszerzały się na nowe federacje, a od 2009 roku należy do niej też Polska. Ukończenie tych zawodów w pierwszej trójce gwarantuje start w Wielkim Finale Mistrzostw Europy. Starty w AA dają szansę konfrontacji z zawodnikami z wielu krajów, a poziom współzawodnictwa jest bardzo wysoki. Dziś jest to ostatnia międzynarodowa seria w Europie. W sezonie 2009 w klasie Superstock 600 wygrał Daniel Bukowski.