Prowadzenie

Ten motocykl jest jak barka rzeczna. Podczas jazdy na wprost nic nie jest w stanie wytrącić go z równowagi. Możecie zapomnieć o shimmy podczas przyśpieszania. Kiedy Ninja wpada przy dużej prędkości na nierówną drogę, może pojawić się niewielkie trzepanie kierownicą, podczas gdy na współczesnym sporcie bez amora skrętu kierownica waliłaby od ogranicznika do ogranicznika.

Sztywne zawieszenia współpracujące z dobrymi hamulcami pozwalają na pełną kontrolę przyczepności między przednią opną i asfaltem. Stoppie dla ZX'a to żaden problem. Mocno pochylona do przodu pozycja kierowcy, środek ciężkości z przodu wespół z sześcioma tłoczkami sprawiają, że postawienie motocykla na nosie to żaden problem. Pamiętacie na jakim motocyklu Raptowny bił rekord w długości stoppie?

Może trochę o jeździe na gumie. Liniowo rozwijana moc przypomina charakterystykę silnika Yamachy Thundercat. Nie jest to zachęta dla drogowych chuliganów. Dodatkowym utrudnieniem jest jego masa. Prawie 240 kg z pełnym zbiornikiem paliwa to o wiele za dużo, nawet jak na tamte czasy. Bez obaw! Motocykl idzie na koło. Może nie tak łatwo, jak współczesne maszyny, ale jest to wykonalne. Nawińcie na sprzęgło 5 500 obr./min., a następnie szarpiąc kierownicę wykonajcie strzał ze sprzęgła. To przepis na piękną gumę na tym motocyklu.

Prowadzenie motocykla w winklach nie nastręcza wielu problemów. Trochę ciężko jest złożyć taką masę na kolano, ale kiedy już się uda, to nawet w ostrym pochylaniu nic się nie buja, dając uczucie pełnej kontroli. Jedyny mankament przy przerzucaniu motocykla z zakrętu w zakręt stanowi, oprócz wspomnianej masy, zbiornik paliwa, który wymusza na kierowcy jazdę w dużym rozkroku.

Dla pasażera jazda na motocyklu nigdy nie była najlepszym sposobem podróżowania. Tym bardziej na motocyklu sportowym. Na Kawasaki pasażer siedzi wysoko, z podkulonymi pod brodą nogami. Jak długo wytrzyma na tylnym siodełku, zależy od jego fizjonomii i kondycji. Podczas ostrych hamowań pomogą mu się ratować przed katapultowaniem przed motocykl dwa uchwyty umieszczone po obu stronach zadupka.

Dla kogo ten motocykl?

Moim zdaniem jest to motocykl dla kierowcy o dłuższym stażu na dwóch kółkach, którego interesuje szybka jazda po szosie, a przy tym nie dysponującego kilkudziesięcioma tysiącami złotych, które trzeba wydać na nowoczesne maszyny. Motocykl mimo lat wygląda atrakcyjnie. Dobrze się prowadzi i wbrew obiegowym opiniom o kiepskiej jakości maszyn z Akashi, jest nader trwały. Łagodny, aksamitnie pracujący silnik nie wprowadzi w tarapaty mało doświadczonego kierowcy, gdy zacznie „łapać" moc.

W wielu testach porównawczych ZX7R Ninja wygrywał je właśnie albo znajdował się w ścisłej czołówce. Ogólnie był bardzo chwalony i wielu testerów wręcz nie chciało z niego schodzić.

Dla kogo? Chyba idealny sprzęt dla Młodego Wilka.

Dane techniczne