Ligi zagraniczne

Liga brytyjska:

Najstarsza liga żużlowa na świecie. Jej początki sięgają dwudziestolecia międzywojennego. Jedna z najsilniejszych lig na świecie, oprócz niej do tego miana pretendują ligi polska i szwedzka. Dzieli się na trzy ligi: British Elite League (BEL), niższą British Premier League (BPL) oraz amatorską British Conference League (BCL). Rozgrywki na wyspach brytyjskich charakteryzuje to, że o awansie bądź spadku z ligi decydują finanse drużyny. Każda z drużyn przed startem sezonu wybiera dzień i godzinę, w którym rozgrywany jest mecz na jej torze. W praktyce oznacza to, że mecze rozgrywane są we wszystkie dni tygodnia, za wyjątkiem wtorku (Liga szwedzka) i niedzieli (Liga polska). Czasem zdarza się również, że około południa rozgrywany jest jeden mecz, a wieczorem rewanż na obiekcie przeciwnika. Każda drużyna spotyka się z każda cztery razy, dwa na stadionie swoim dwa na przeciwnika. Po takiej rudzie zasadniczej (40 meczy) następuje runda play-off. Pierwsza drużyna po rundzie zasadniczej spotka się w czwartą, a trzecia z drugą. Zwycięzcy tych meczy biorą udział w dwumeczu o mistrzostwo ligi. Tory w tej lidze są bardzo krótkie i trudne technicznie dlatego wielu zawodników wybiera się do Anglii by poprawić technikę jazdy. Zasady rozgrywania meczów w lidze brytyjskiej różnią się od ligi polskiej. Co prawa ilość biegów jest taka sama, ale podstawowych zawodników jest pięciu, zawodnicy z numerami sześć i siedem są rezerwowymi choć mają przyznane po trzy cztery w każdym meczu. Jest jeden bieg nominowany (15), startują w nim najlepsi zawodnicy pod względem ilości punktów. Promotorzy drużyn mają również duże możliwości taktyczne podczas meczu. Jeśli drużyna przegrywa ośmioma punktami ma możliwość wprowadzenia „złotej" rezerwy taktyczne. Polega ona na tym, że zawodnik ustawia się 10 metrów za właściwą linią startu, a jego punkty zdobyte w tym biegu mnożone są przez dwa. Jeśli przegrywa dziesięcioma punktami, zdobycz zawodnika również mnożona jest przez dwa, ale może on ustawić się pod taśmą jak inni zawodnicy (Tzw. Joker). Zawodnik, który dotknie taśmy może wystartować 15 metrów za innymi, bądź zastąpiony przez rezerwowego. Ponadto każdy z nich, a warto przypomnieć, że jest ich dwóch może trzy razy zastąpić kolegę z drużyny. Zawodnicy z najwyższą kalkulowaną średnią meczową (ang. CMA), która obliczana jest wg wzoru: średnia biegowa(czyli ilość biegów dzielona przez ilość zdobytych punktów)*4 muszą być wystawieni w składzie w numerami 1 i 3. Jeśli z jakiegoś powodu zawodnika nie ma na meczu może być zastosowane za niego Zastępstwo Zawodnika (ang. Rider Replacement), w Polsce stosowane jest tylko w przypadku kontuzji zawodnika.

Za zawodnika zastępowanego może startować każdy zawodnik raz meczu (za wyjątkiem rezerwowych, którzy nie mogą przekroczyć limitu siedmiu startów w zawodach), z zastrzeżeniem, iż musi mieć on niższą CMA od zastępowanego lub jest on o jedno miejsce wyżej od niego pod względem CMA w drużynie. Istnieje również możliwość stosowania tzw. Gościa. Zawodnik startujący jako gość nie może mieć większej CMA od zawodnika, którego zastępuje. By start „Gościa" był możliwy zgodzić się na to musi promotor drużyny, z której „wypożyczany" jest zawodnik. Nie musze wspominać, że sam zainteresowany również musi wyrazić zgodę. Jednak jest jeszcze jeden warunek, mianowicie zawodnik ten w ciągu ostatnich ośmiu dni nie mógł startować na torze, na którym ma wystąpić jako „Gość". Nie ma tu również obowiązku startów młodzieżowych jak i ograniczenie co do ilość obcokrajowców w drużynie. W stosunku do innych lig jest jeszcze jedna zmiana, w białym kasku startuje zawodnik „Joker", a nominalnie obok żółtego koloru kasku w drużynie gości jest zielony.

Mistrzowie BEL z ostatnich 10. lat:

1997 - Bradford Dukes
1998 - Ipswich Witches
1999 - Peterborough Panters
2000 - Eastbourne Eagles
2001 - Oxford Silver Machines
2002 - Wolverhampton Wolves
2003 - Poole Pirates
2004 - Poole Pirates
2005 - Coventry Bees
2006 - Peterborough Panthers