Ducati Scrambler 800 i 1100 - wszechstronne motocykle, które łamią mit gadżetu
W branży motocyklowej bardzo wiele zależy od aktualnej mody, a gołym okiem widać, że moda na scramblery nie słabnie. Postanowiliśmy sprawdzić, jak taki motocykl w praktyce sprawdza się w różnych sytuacjach - od miejskich przelotów, poprzez turystyczne wypady w nieznane, po sesję treningową na torze. W naszych testach towarzyszyły nam dwa najnowsze modele z rodziny Ducati Scrambler - 800 Icon Dark oraz 1100 Sport Pro.
Rozerwać, rozdrapać, gramolić się, tarabanić i wreszcie najważniejsze: rozbełtać jajka na jajecznicę. Słowo “scramble” w języku angielskim ma kilka dosyć dziarskich znaczeń. Sama nazwa mówi więc bardzo dużo o charakterze scramblerów, a tym, co jest przez nie mielone i rozrywane jest oczywiście luźne podłoże - szutry, piasek czy lekkie błoto.
Motocykle tego typu narodziły się w połowie XX wieku, a przynajmniej od tego czasu zaczęły być tak określane. W największym skrócie powstały z przeróbek klasycznych maszyn szosowych, tak aby lepiej radziły sobie poza asfaltem. Były pozbawione zbędnych dodatków, lżejsze, wyposażone w zawieszenia o większym skoku i kostkowe opony. To właśnie ze scramblerów wyewoluowały współczesne specjalistyczne maszyny motocrossowe, które są używane w sporcie do dzisiaj.
Zapomniane na jakiś czas scramblery powróciły jakiś czas temu na rynek na fali mody na klimaty vintage. Obecnie można je spotkać jako czyste customy, budowane jednostkowo najczęściej na bazie japońskich youngtimerów lub jako fabrycznie nowe motocykle, które do oferty wprowadziło wielu producentów. Te drugie często spotykają się z pewnym oporem części środowiska motocyklistów, którzy widzą w nich wyłącznie komercyjne odbicie dawnych czasów i drogie gadżety dla pozerów. Tymczasem patrząc na styl i możliwości oferowane przez ten segment jednośladów, wydają nam się one bardzo uniwersalne i przydatne na co dzień. Postanowiliśmy to sprawdzić.
Scrambler po włosku
Marka Ducati, kojarzona dziś głównie z maszynami o wybitnie sportowym charakterze, ma również swój bardzo wyraźny wkład w rozwój segmentu scramblerów. Jednocylindrowe maszyny tego typu produkowane były we włoskich fabrykach w latach 1962-76 i przeznaczone na rynek amerykański, gdzie cieszyły się dużym powodzeniem. Powrót serii Ducati Scrambler w znanej dziś formie na rynek nastąpił w 2015 roku. Rodzina tych podatnych na customizację motocykli zmienia się co roku, pojawiają się różne opcje - cafe racer, enduro, tracker czy klasyczny naked. Generalnie Ducati Scrambler występuje obecnie w 3 wersjach pojemnościowych, napędzanym silnikami L-twin - 400, 800 i 1100 cm3.
Czerń i złoto
Na potrzeby naszych rozważań o przydatności scramblerów w codziennym zyciu współczesnego motocyklisty wzięliśmy do testów dwa dosyć skrajne modele. Ducati Scrambler Icon Dark to najtańsza wersja motocykla napędzanego silnikiem 800 cm3. Jej charakterystyczną cechą jest malowanie, składające się niemal wyłącznie z różnych odcieni i faktur czerni. Na drugim biegunie znalazł się Scrambler 1100 Sport Pro, wyposażony w większy i mocniejszy silnik a także znakomite komponenty, m.in. w pełni regulowane zawieszenie Ohlins ze złotym widelcem oraz niską aluminiową kierownicę z lusterkami w stylu cafe racer. Jest między nimi 300 cm3, 10 KM i prawie 25 tysięcy zł różnicy.
Charakter tych maszyn sprawdzimy w kilku różnych środowiskach. Choć oba motocykle wyglądają bardzo efektownie, zwłaszcza 1100 Sport Pro, chcemy skupić się na cechach, które będą istotne w codziennym użytkowaniu. W obu maszynach od razu zwracają uwagę bardzo wygodna pozycja kierowcy i szeroka kanapa. Icon Dark jest wyraźnie mniejszy, świetnie odnajdą się na nim użytkownicy o niższym wzroście. Jednak nawet co wysocy nie powinni narzekać. Kierownica jest szeroka i wysoka, więc nawet przy bardzo ciasnych nawrotach nie wbija się w nogi. Większy Scrambler wymusza pozycję nieco bardziej pochyloną do przodu, wciąż jednak daleko jej do sportowej niewygody.
Królowie miasta, goście na autostradzie
W mieście oba Scramblery czują się jak ryby w wodzie. Są, smukłe, szybkie i zwinne, a wyprostowana pozycja kierowcy i wysoko położone kanapy pozwalają na skuteczną obserwację sytuacji ponad dachami aut. Pewnym wyzwaniem dla początkujących motocyklistów może być wąski kąt skrętu kierownicy, którym charakteryzują się obie maszyny. Ostre nawroty wymagają mocniejszego pochylenia i bardziej zdecydowanej pracy gazem.
Po opuszczeniu granic miasta wypadamy na autostradową wylotówkę. Nie są to naturalne warunki dla żadnego z Ducati Scramblerów. Maszyny te nie posiadają owiewek i zdecydowanie wolą płynne przyspieszenia od samego dołu obrotów niż utrzymywanie stałej prędkości i walkę z oporem powietrza. Model 1100 Sport Pro naturalnie radzi sobie nieco lepiej, ale na wersji Icon Dark lepiej nie przekraczać granicy 120-130 km/h. Szeroko rozstawiona kierownica i brak przedniej szyby sprawiają, że przy dużych prędkościach ma się wrażenie, że ktoś położył na zbiorniku paliwa wielką piłkę plażową, dociskaną do korpusu kierowcy kompetentnymi kopniakami Zlatana Ibrahimovica.
W swoim żywiole
Po dotarciu do upragnionego zjazdu z autostrady trafiamy do scramblerowego raju. Drogi krajowe, wojewódzkie i lokalne to miejsca, gdzie te motocykle dają zdecydowanie najwięcej przyjemności. Wykorzystywanie charakterystyki L-twina do szybkiego wyprzedzania wolniejszych pojazdów, a następnie powrót do umiarkowanego tempa ma w sobie coś z działania terapeutycznego. Mimo różnic w pojemności i mocy obu silników, mają one wiele cech wspólnych. Ich główną zaletą jest czające się wewnątrz i wyraźnie wyczuwalne życie. Są chłodzone powietrzem, w naturalny sposób się grzeją, są głośne i w przyjemny sposób nieokrzesane. Po wyłączeniu stygnący metal wydaje kolekcję dźwięków, a nawet wspaniale pachnie. Jeśli wśród fabrycznie nowych motocykli zachowała się jeszcze cząstka dawnej duszy, to rodzina Ducati Scrambler na pewno jest w tej grupie.
W cywilizacji i w dziczy
Wpadamy na pomysł weekendowego wypadu pod namioty nad jezioro Białe w okolicach Gostynina. Ktoś, kto chciałby częściej wykorzystywać Scramblera w turystyce będzie musiał zainstalować stały system bagażowy. Utrzymanie balansu pomiędzy praktycznością i pakownością, a zachowaniem atrakcyjnej linii pojazdu będzie bardzo trudne, ale nie niemożliwe. To niezły sprawdzian z pomysłowości i dobrego smaku właściciela.
W okolicach celu naszej podróży przychodzi wreszcie czas na odkrycie dziedzictwa dawnych scramblerów. Kilometry dróg dojazdowych bez asfaltu, pokryte na przemian twardym szutrem, luźnym piachem, a czasem śliskim błotem pozwalają się wykazać podwoziom i oponom dual sport Pirelli MT60 RS, w które wyposażone są oba Scramblery. Nie są i nigdy nie będą to maszyny enduro, ale w kategorii motocykli szosowych znakomicie radzą sobie na “miękkim”. Przejechanie trudniejszych odcinków nie sprawia problemu, a wręcz daje całą masę przyjemności, zwłaszcza wtedy, gdy z dużą łatwością można zerwać przyczepność tyłu i pozwolić motocyklowi się powozić. Przypadkowe zapuszczenie się w naprawdę głęboki piach nie oznacza końca świata, nawet dla cięższego Scramblera 1100 Sport Pro. Zgodnie z nazwą, maszyny te są w stanie wgryźć się w podłoże i samodzielnie wyjechać.
A nawet na tor
Na koniec zabieramy nasze Scramblery na tor Modlin pod Warszawą, gdzie pod okiem zaprzyjaźnionych specjalistów ćwiczymy nasze umiejętności. Na krótkim, krętym, stosunkowo wolnym, ale bardzo technicznym torze szkoleniowym różnica w mocy obu motocykli znika, a wręcz dużo lepiej zachowuje się mniejszy Icon Dark. Jest lżejszy, zwinniejszy, chętniej składa się w ciasne nawroty i błyskawicznie z nich wychodzi. Widoczna staje się natomiast różnica w hamulcach Scramblerów Icon Dark i 1100 Sport Pro. Pojedyncza przednia tarcza mniejszego z nich w starciu z moją masą szybko daje znać, że dotarła do granicy zawodowego wypalenia.
Gadżety, czy pełnoprawne maszyny na każdą okazję?
Dla nas odpowiedź jest jasna. Scramblery Ducati to doskonały wybór dla tych motocyklistów, którzy cenią sobie połączenie pozornie przeciwstawnych cech - atrakcyjnego, klasycznego wyglądu z minimalną ilością plastiku, charakternego silnika, wygodnej pozycji, świetnego prowadzenia na szosie oraz wysokiej dzielności tam, gdzie asfalt się kończy. Z tego powodu mogą być doskonałymi maszynami na co dzień i na weekendy, które nie tylko wypełniają powierzone im zadania, ale tez w każdej sekundzie cieszą oko właściciela. Są przy tym łatwe w prowadzeniu i przyjazne dla drobniejszych użytkowników. Jednocześnie wybór spośród kilku modeli pozwala na doskonałe dopasowanie motocykla do własnej osobowości. Ducati Scrambler Icon Dark, 1100 Sport Pro oraz pozostałe maszyny z grupy Scrambler to klasyczne ujęcie wszechstronnego motocykla, który sprawdzi się w każdej sytuacji. Warto spróbować!
Więcej informacji o motocyklach Ducati Scrambler znajdziecie na stronie www.scramblerducati.pl
Dane techniczne | Scrambler 800 Icon Dark | Scrambler 1100 Sport Pro |
silnik: | L-Twin, Desmodromiczny rozrząd, 2 zawory na cylinder | L-Twin, Desmodromiczny rozrząd, 2 zawory na cylinder |
pojemność skokowa: | 803 ccm | 1079 ccm |
średnica x skok tłoka: | 88 x 66 mm | 98 x 71 mm |
stopień sprężania | 11:1 | 11:1 |
moc: | 54 kW (73 KM) @ 8,250 obr/min | 83 KM @ 7500 obr/min |
moment obrotowy: | 67 Nm @ 5,750 obr/min | 88 Nm 4750 obr/min |
system paliwowy: | Elektroniczny wtrysk paliwa, przepustnice o śr. 50 mm | Elektroniczny wtrysk paliwa o średnicy przepustnicy 55 mm z systemem Ride by Wire (RbW) |
system chłodzenia: | powietrze | powietrze |
rozrusznik: | elektryczny | elektryczny |
skrzynia biegów: | manualna, 6-biegowa | manualna, 6-biegowa |
sprzęgło: | Sterowane hydraulicznie, typ uślizgowy, wielotarczowe sprzęgło w kąpieli olejowej | Mokre, wielotarczowe sprzęgło ze sterowaniem hydraulicznym. |
przeniesienie napędu: | łańcuch | łańcuch |
rama: | Kratownicowa z rur stalowych | Kratownicowa z rur stalowych |
zawieszenie przednie: | Widelec USD Kayaba 41 mm, skok 150 mm | W pełni regulowany widelec Öhlins o średnicy 48 mm |
zawieszenie tylne: | Amortyzator Kayaba, regulacja napięcia wstępnego, skok 150 mm | Centralny amortyzator Ohlins z regulacjami napięcia wstępnego i tłumienia dobicia |
hamulec przedni: | Tarcza Ø330 mm, zacisk radialny 4-tłoczkowy, Bosch Cornering ABS jako standard | 2 tarcze Brembo o średnicy 320 mm, czterotłoczkowe zaciski Brembo Monobloc, Bosch Cornering ABS jako standardowe wyposażenie |
hamulec tylny: | Tarcza Ø245 mm, zacisk pływający 1-tłoczkowy, Bosch Cornering ABS jako standard | Tarcza 245 mm, 1-tłoczkowy zacisk Brembo, Bosch Cornering jako standardowe wyposażenie |
opona przednia: | Pirelli MT 60 RS 110/80 R18 | Pirelli MT 60 RS 110/80 R18 |
opona tylna: | Pirelli MT 60 RS 180/55 R17 | Pirelli MT 60 RS 180/55 R17 |
wyposażenie: | Stalowy zbiornik z wymiennymi, aluminiowymi panelami bocznymi; lampa przednia z DRL LED, z wymienną osłoną aluminiową; zegary LCD ze wskaźnikami biegu i poziomu paliwa, z wymienną osłoną aluminiową; Cornering ABS; maszynowo wykańczane, aluminiowe osłony pasków; czarny silnik z szorowanym żebrowaniem. | Stalowy zbiornik z wymiennymi, aluminiowymi panelami bocznymi; lampa przednia z DRL LED, z wymienną osłoną aluminiową; zegary LCD ze wskaźnikami biegu i poziomu paliwa, z wymienną osłoną aluminiową; Cornering ABS; maszynowo wykańczane, aluminiowe osłony pasków; czarny silnik z szorowanym żebrowaniem. |
długość/szerokość/wysokość: | 2100- 2165 / 855 / 1213 mm | 2190 / 920 / 1213 mm |
rozstaw osi: | 1445 mm | 1514 mm |
masa z płynami | 189 kg | 206 kg |
wysokość siedzenia: | 798 mm (niska kanapa 778 mm dostępna w akcesoriach) | 810 mm |
zbiornik paliwa: | 13,5 l | 15 l |
normy emisyjne: | Euro 4 | Euro 5 |
Komentarze 1
Pokaż wszystkie komentarzeTen gruby kolega to naprawde niech albo schudnie z dobre 20 KG albo nie wsiada na nic innego niz litrowe turystyki, bo na wszystkim innym wyglada komicznie heh.
Odpowiedz