Ścigacz.pl

Ponad 7 pięter nad ziemią dwunastu zawodników lata za swoimi motocyklami. Karkołomne ewolucje przeczą prawom fizyki. Witamy na mistrzostwach świata FMX.

Gdy Bartek Ogłaza wsiadał na swój motocykl przy skleconej domowym sposobem rampie, jego sąsiedzi z politowaniem kręcili głowami. Szaleńcy są spotykanie nawet w tak małych miejscowościach jak Radwanice pod Głogowem. Jednak szaleństwo zdawało się być zbyt delikatnym określeniem tego, co Bartek robił ze swoim motocyklem. Wypadek z kwietnia 2003, trzy miesiące w szpitalu i roczna rehabilitacja były najlepszym dowodem, że hobby Bartka nie może być adresowane do normalnych ludzi. Bartek był Don Kichotem polskich sportów ekstremalnych, samotnie toczącym pojedynek w sporcie o zupełnie nie zrozumiałych w Polsce zasadach. W ostatni weekend listopada 2006 wszystko uległo zmianie.

Spełnione marzenia

Motocykle w Polsce nie są produktem masowym. Sporty motocyklowe mają bardzo ograniczoną publiczność. Ekstremalne sporty motocyklowe są niszą na rynku, który już sam w sobie wydaje się być niszowym. Organizowanie w Polsce Mistrzostw Świata we Freestyle Motocrossie wydawało się być podróżą Krzysztofa Kolumba poza granice znanego świata statkiem z ładownią, wypełnioną skrzyniami paciorków. Nikt nie wiedział, czy na DIVERSE Night of the Jumps w ogóle przyjdą jacyś widzowie, a jeżeli nawet przyjdą, to czy na tablicy świetlnej nie będzie trzeba wyświetlać komend, kiedy należy bić brawo, a kiedy gwizdać i tupać nogami.

Generalny sponsor imprezy, firma DIVERSE, która - jak można to przeczytać w materiałach prasowych - jest producentem popularnej odzieży streetwear, postanowiła spróbować swego szczęścia w hazardzie. Po wycofaniu się austriackiego promotora imprezy, DIVERSE postanowił spełnić marzenia garstki polskich entuzjastów FMX i pomimo bardzo niesprzyjających okoliczności sprawić, aby Mistrzostwa Świata IFMXF/FIM (International Freestyle Motocross Federation / Federeation Internationale de Motocyclisme) odbyły się Polsce.

Pierwszego dnia zawodów w hali Spodka zjawiło się 4 000 kibiców. Już wtedy było wiadomo, że polscy fani FMX to dużo więcej niż „garstka". Drugiego dnia hala wypełniła się prawie po brzegi, a organizatorzy podali oficjalną liczbę 7 000 widzów, dopingujących akrobacje motocyklistów. Jednak 7 000 jest tylko pustą liczbą, pod którą kryją się prawdziwe emocje i spełnione marzenia wielu ludzi.

Jasiu skończył 10 lat. Dziesiąte urodziny są chwilą, którą każdy chłopak chce przeżyć w szczególny sposób. Mama Jasia wiedziała, że 25 listopada było tylko jedno miejsce, godne 10 urodzin jej syna. Mama i Jasiu przyjechali z Poznania do Katowic specjalnie, by kibicować najlepszemu polskiemu motocykliście FMX - Bartkowi Ogłazie. Dzięki uprzejmości szefa organizacyjnego DIVERSE Night of the Jumps, Grześka Dąbrowskiego, mogli nie tylko kibicować Bartkowi Ogłazie, lecz również uścisnąć mu rękę oraz zdobyć autografy innych zawodników w trakcie „Pitstop Party". Było to tylko jedno z wielu marzeń, spełnionych 24 i 25 listopada w katowickim „Spodku".

Freestyle Motocross, czyli FMX

Freestyle Motocross powstał w Stanach Zjednoczonych. W trakcie zwykłych wyścigów crossowych zawodnicy przejeżdżali raz większe, raz mniejsze hopki. Niektórym z nich skakanie na naturalnych skoczniach ziemnych spodobało się tak bardzo, że w lasach i na polach zaczęli usypywać coraz większe skocznie tak, aby jak najdłużej rozkoszować się lotem z motocyklem.

Trudno określić, kto był twórcą FMX. Jedno jest pewne. Obecnie mamy do czynienia z drugą generacją zawodników FMX. Gdy na początku naszego tysiąclecia Carey Hart wykonał na zawodach „Gravity Games" pierwszego w historii backflipa, to wprawił zgromadzoną na zawodach publiczność w osłupienie. Siebie chyba trochę też, gdyż po wylądowaniu na dwóch kołach spadł z motocykla. Obecnie najlepsi na świecie zawodnicy FMX, tacy jak Travis Pastrana, Nate Adams, czy obecny z Katowicach Matt Rebeaud, cały swój program opierają na serii backflipów, a ewolucje nie zawierające salta w tył traktują jako ciekawe przerywniki swojego głównego programu. Travis Pastrana ma na swoim koncie nawet podwójnego backflipa, wykonanego w trakcie tegorocznych zawodów X-Games w USA.

Skoro o backflipach mowa, to jak łatwo zgadnąć ewolucja ta polega na wykonaniu w trakcie lotu salta w tył. Podwójny backflip , to dwa salta w tył w trakcie jednego lotu. Na razie wykonał to tylko Travis Pastrana i do tego oficjalnie tylko raz.

Inną popularną ewolucją jest „Superman". Polega on na kontynuowaniu lotu za motocyklem w pozycji supermana (można przy tym trzymać motocykl za kierownicę lub za siodło). Bardzo efektowne jest też „Tsunami", kiedy to motocyklista trzymając rękami kierownicę przyjmuje pionową pozycję do góry nogami (tak, jakby stał na kierownicy na rękach). Inna ewolucja, to „Heelclicker". Zawodnik próbuje zetknąć ze sobą stopy z przodu przed kierownicą (nogi są na zewnątrz łokci i niejako obejmują od zewnętrz ręce motocyklisty). Jeżeli nogi są między rękami i są mocno wypchnięte do przodu, to ewolucję tę nazywamy „McMetz".

W trakcie „Helicoptera" uczepiony kierownicy (lub kierownicy i siedzenia) motocyklista kręci rozwartymi nogami w prawo i w lewo tak, aby możliwie wiernie zasymulować działanie śmigieł w helikopterze.

„NacNac", to z kolei przełożenie nogi z tyłu na drugą stronę motocykla i wyciągnięcie jej do boku (druga noga cały czas spoczywa na podnóżku). „CanCan" polega na tym samym ale noga jest wyciągnięta z przodu (jak przy tańczeniu kankana). „Cordova" jest ewolucją, w której zawodnik trzymając rękami kierownicę zaczepia na kierownicy również stopy i mocno wygina się do tyłu, robiąc mostek. Podobny do tej ewolucji jest „Cliffhanger" tyle, że zawodnik nie trzyma już kierownicy rękami, a stoi wyprostowany z rękami uniesionymi do góry - motocykl tak jakby wisiał na stopach motocyklisty, uczepiony za kierownicę.

Z kolei „Lazy Boy" jest ewolucją z pozoru prostą, gdyż motocyklista kładzie się na siedzeniu motocykla z nogami wyciągniętymi do przodu i rękami wyciągniętymi do tyłu, kontynuując lot w pozycji leżącej. Jeżeli zawodnik nie puści kierownicy, to taką ewolucję nazywamy „Coffin". „Rock Solid" to z kolei zupełnie swobodny lot za motocyklem. Zawodnik w ogóle nie ma kontaktu z motocyklem, tylko z rozpostartymi ramionami kontynuuje nad nim lot (ewolucja ta może być bardzo niebezpieczna, jeżeli motocyklista zbyt bardzo oddali się od lecącego motocykla). Jeżeli zawodnik leci obok motocykla, przebierając nogami jak Fred Flintstone w trakcie napędzania samochodu jaskiniowców, to trick taki nazywamy „Flintstones". Z innych wartych odnotowania ewolucji można wymienić „Hart Attack", kiedy to w pozycji bardzo podobnej do „Tsunami" motocyklista trzyma jedną ręką siedzenie, a drugą kierownicę, lecąc do góry nogami nad motocyklem. Z kolei przy „Indian Air" motocyklista leci w pozycji podobnej do „Supermana" tyle, że jedna z jego nóg jest wyciągnięta w jednen bok, a druga w drugi (w pozycji zbliżonej do szpagatu). Wylądowanie po skoku bez trzymania kierownicy jest również punktowaną ewolucją i nazywa się „No Handed Lander".

Ostatnią ewolucją, o której warto wspomnieć, jest „Whip". W trakcie wykonywania tej ewolucji motocykl jest ustawiany bokiem do kierunku lotu, a motocyklista dąży do tego, aby tylne koło w miarę możliwości znalazło się przed kołem przednim. Nieumiejętnie wykonany „Whip" może zakończyć się lądowaniem bokiem, a tym samym niebezpieczną wywrotką.

Filmy

diverse_night_of_jumps.wmv [00:03:33 | 21,8 MB]

Pozostałe filmy:

Bartek_Oglaza.wmv Chris_Brock.wmv Darek_Klopot.wmv Fabian_Bauersachs.wmv Jimmy_Verburgh.wmv Libor_Podmol.wmv Ludovic_Guillou.wmv Martin_Koren.wmv Martin_Koren2.wmv Nick_Franklin.wmv Oystein_Kjorstad.wmv Sebastian_Wolter.wmv Whipy_sobota.wmv Highest_Air.wmv Matt_Rebeaud_wywiad.wmv fmx_katowice_kibice.wmv