Dla niektórych motocyklistów sezon nigdy się nie kończy, ale większość wielbicieli dwóch kół woli odstawić swoje pojazdy na zimowy odpoczynek. Termin wyznacza pogoda, data ostatniego zlotu lub inne okoliczności. W tej trzeciej, najszerszej kategorii, możemy chyba umieścić przypadek z Białej Podlaskiej.

Kilka dni temu patrol policji przejeżdżający ulicą Jana III Sobieskiego w Białej Podlaskiej, dostrzegł motocyklistę, który na chodniku "palił gumę". Kłęby siwego dymu i charakterystyczny swąd roznosiły się po całej okolicy. Mundurowi podjechali i zatrzymali się obok motocyklisty, który uparcie żyłował silnik jednośladu i maltretował jego tylną oponę.

Jak się okazało, 18-letni mieszkaniec gminy Zalesie świętował w ten nietypowy sposób zakończenie sezonu motocyklowego, natomiast na podjeżdżający radiowóz nie zareagował, bo go nie zauważył. Brak spostrzegawczości okazał się dość kosztowny. Policjanci ukarali motocyklistę mandatem w wysokości tysiąca złotych oraz 15 punktami karnymi.

Mundurowi zbadali także stan motocykla, szczególnie jego… ogumienie, co skończyło się odebraniem dowodu rejestracyjnego pojazdu. Bez wątpienia tegoroczne zakończenie sezonu motocyklowego będzie dla 18-latka z Zalesia wyjątkowe.

Oczywiście kara finansowa i punktowa okazała się dotkliwa, ale akurat "palenie gumy" oraz inne wyczyny są w Polsce traktowane dość pobłażliwie. Na przykład w Austrii wprowadzono niedawno nowe prawo, które pozwala policjantom znacznie surowiej karać takie rzeczy jak jazda na tylnym kole, stoppie, kręcenie bączków, palenie gumy i inne tego typu zachowania.

Kary zaczynają się od 300 euro i mogą sięgnąć nawet 10 tys. euro. Na dodatek, jeżeli policjant uzna, że dana osoba może powtórzyć wykroczenie, ma prawo zarekwirować motocykl na czas do 72 godzin.

Osobiście jakoś nigdy nie czułem radości, że ulica na dystansie kilkuset metrów spowita jest śmierdząco-duszącym, czarno-siwym dymem, a droga "wymalowana" spaloną gumą opony. Za to zawsze cierpiałem wraz z wyjącym potępieńczo silnikiem żyłowanej maszyny. Ale, jak wytłumaczył mi to raz pewien stary, motocyklowy wiarus: "To się ma, albo się tego nie ma".