Ścigacz.pl

Ten utytułowany klub w tym roku będzie obchodził 60-lecie istnienia. Pierwszy występ gorzowskiej Stali to 6 czerwca 1948 roku w Poznańskiej Lidze Okręgowej. Ostatnie lata dla „Staleczki" nie były najlepsze.

Klub

Barwy: żółto-niebieskie
Siedziba klubu: 66-400 Gorzów Wlkp., ul. Kwiatowa 55, tel./fax. (095) 735 62 45
Stadion: im. Edwarda Jancarza, ul. Śląska, pojemność 12.000
Długość toru: 329 m;
Nawierzchnia: granitowa;
Licencja toru: 220;
Rekord toru: 62,23 - Rafał Okoniewski (22.04.2001r) podczas meczu: Stal Gorzów -Unia Leszno;

Stadion

Pojemność: 12000 miejsc
Długość toru: 329 m
Szerokość na prostych: 10 m
Szerokość łuków: 15,5 m
Stadion posiada tablicę świetlną
Banda 430 metrów składająca się ze 170 płyt sklejki powlekanej wodoodporną żywicą grubości 18mm
Licencja toru: 220

Historia

Pierwszy występ gorzowskiej Stali to 6 czerwca 1948 roku w Poznańskiej Lidze Okręgowej. Podczas kilku lat startów w ówczesnej III lidze w gorzowskim żużlu „nic się nie działo". Coś tknęło w 1955 roku, kiedy to zespół wystartował z rozgrywkach II-ligowych. W Gorzowie czekano jednak na pierwszą ligę i ten upragniony awans nastał w 1961 roku. Pierwszy rok był trudny dla beniaminka, który o utrzymanie musiał walczyć z odwiecznym rywalem zza miedzy, drużyną Zgrzeblarek z Zielonej Góry. Baraże zostały wygrane i jak się później okazało, pierwszoligowy byt Stali Gorzów był bardzo długi. Wtedy każdy z kibiców w Polsce znał nazwiska Migoś, Padewski, Pilarczyk czy Rogal, były tu solidne fundamenty „Stalowców".

Na pierwszy drużynowy sukces czekano do 1964 roku, kiedy to Stal Gorzów zdobyła srebrny medal w DMP. W kolejnych dwóch latach zawodnicy z Gorzowa poszli za ciosem i również kończyli sezon ze srebrnym medalem. W 1967r. gorzowscy kibice musieli obejść się smakiem, gdyż drużyna medalu nie zdobyła, rok później skopiowała sukces z poprzednich lat, a sezon 1969 zakończyła na najwyższym stopniu podium Drużynowych Mistrzostw Polski. Do pokaźnej, jak na owe czasy, puli medali DMP w 1971r. Stal dorzuciła kolejny już piąty srebrny krążek. Pasmo sukcesów nie skończyło się. Lata 1973-1979 to miejsca na podium. „Stalowcy" złoto DMP zdobywali w 1973, 1975 i 1978, a srebro w 1974 i 1979 roku. Oprócz tego zawodnicy zdobywali także tytuły Indywidualnych Mistrzostw Polski (Migoś 1970, Plech 1972 i 1974, Jancarz 1975 oraz Nowak w 1977 roku). Kolejne medale DMP Stali to srebro w 1981 i 1982 i ostatnie jak dotąd złoto w 1983 roku.

Kolejne sezony to gorsza jazda ekipy z Gorzowa, która nie zdobywała medali, oprócz 1987 i 1989 roku, kiedy to Stal Gorzów zajęła odpowiednio trzecie i drugie miejsce w klasyfikacji końcowej DMP. Pięćdziesięciolecie powstałego w 1947 roku klubu KS Gwardia to zmiany działaczy, które miały poprawić wyniki drużyny. Zakup z Torunia Tomasza Bajerskiego za zawrotną rekordową sumę 600 tys. złotych, zmiana nazwy ze „Stal" na Pergo, oraz podpisanie kontraktu z fenomenalnym Tonym Rickardssonem poskutkowało srebrnym medalem DMP. Jednak już rok później „srebrna drużyna" stoczyła ciężką walkę, by utrzymać się w lidze.

Swój ostatni medal w DMP Gorzowianie zdobyli w 2000r. - był to brąz. Rok później pogrążony w kłopotach finansowych klub spadł do I ligi, w której startuje do dziś. Działacze jednak nie załamali się i zapowiedzieli budowę składu w oparciu o młodych wychowanków klubu. Mimo młodego składu w latach 2003 i 2004 Stal Gorzów w play-off walczyła w górnej czwórce o awans, za każdym jednak razem kończyła sezon na czwartej pozycji. Nowe nadzieje przyszły w 2005r., działacze pozyskali sponsora strategicznego firmę MARS RTV AGD. Przez sezonem szumnie zapowiadano awans. Drużyna wzmocniona Mistrzem Świata z 2000 roku Markiem Loranem, po rundzie zasadniczej przewodziła w tabeli i awans był więcej, niż pewny. Jednak w play-off coś nie wypaliło, przegrany półfinał z ostrowską drużyną i krajowy skład w meczu o trzecie miejsce z RKM-em Rybnik spowodował, że Stal Gorzów trzeci raz z rzędu zakończyła sezon na czwartej lokacie. Po tym sezonie istnienie żużla w Gorzowie stanęło po znakiem zapytania. Sponsor wycofał się ze wspierania klubu, a czołowy junior Stali- Paweł Hlib kolejny sezon miał spędzić w drużynie Mistrza Polski z poprzedniego sezonu Unii Tarnów. Uczyniono wszystko, by klub wystartował w rozgrywkach I ligi w 2006 roku, celem był awans do play-off, który udało się zrealizować. Jednak Stal kolejny już czwarty raz zakończyła sezon na czwartej lokacie.

W 2007 drużyna Stali Gorzów zapowiada walkę o awans do Ekstraligi. Trzon ekipy opierać się będzie na obcokrajowcach: Davidzie Ruudzie, Magnusie Zetterstroemie, Niklasie Klingbergu, Joonasie Kylmaekorpi oraz Piotrze Paluchu. Czołowym juniorem ma być powracający do Stali Paweł Hlib.