Idziesz spokojnie po chodniku i nagle przelatuje obok ciebie ogromny owad, ze zdziwieniem przyglądasz się i stwierdzasz, że to był motocykl, ale za to jaki!!! Bimota Tesi 2D swoją niebanalną stylistyką przypomina modliszkę, ponieważ tym co prezentuje, pożera konkurencję na śniadanie.

Czy fabryka, która ma burzliwą przeszłość i liczne sukcesy oraz porażki na arenie motocyklowej ma szansę powrócić do walki o klienta na rynku jednosladów? Postaram się odpowiedzieć na to pytanie przedstawiając Bimotę Tesi 2D, której powstanie było efektem walki inżynierów z Bimoty o powrót na rynek.

Na początku podobnie jak wiele innych znanych dziś fabryk, koncern Bimota (ówcześnie spółka akcyjna) około 40 lat temu produkował jedynie urządzenia grzewcze oraz wentylacyjne. Początek istnienia tego przedsiębiorstwa datowany jest na 1966 r. Z czasem podjęto decyzję o zmianie profilu produkcji - początkowo ulepszanie ram motocykli sportowych.

Vittore Bianchi, Giuseppe Morri oraz Massimo Tamburini będący młodymi inżynierami w Bimocie napotykali na drodze do sukcesu mnóstwo przeszkód. Mowa tu głównie o braku pieniędzy oraz licznych problemach technicznych. Pierwsza maszyna powstała prawdopodobnie w roku 1973, był to silnik Hondy (750 cc) zamocowany w ramie własnej produkcji. W międzyczasie ze spółki wycofuje się Vittore Bianchi pozostając przy wcześniejszym profilu produkcji. Od 1974 roku zaczyna się pasmo sukcesów spółki Bimota. Motocykl Tamburiniego (model HB 1) wyprodukowany w liczbie 10 sztuk sprzedał się od razu.

Kolejnym genialnym posunięciem było stworzenie w 1974 r. wyścigowego modelu Bimoty z 2-suwowym i 2-cylindrowym silnikiem Yamahy o poj. 347,4 cc. Dysponował mocą 60 KM i rozpędzał się do 240 km/h - był to model Bimota -Yamaha 350. Rok 1975 to mistrzostwo świata w klasie F1 Tourist Trophy (podobnie było jeszcze w 1979 i 1987 r.).

W roku 1976 zastosowano silnik Harleya-Davidsona (90 KM), który zamocowano w podwoziu Bimoty. Rok później powstaje przebojowy SB 2 z silnikiem Suzuki (748 cc, 85 KM, v-max 230 km/h). W roku 1983 z firmą pożegnał się Massimo Tamburini by rozpocząć współpracę z Cagivą. Pod koniec lat osiemdziesiątych Bimota kończy starty w wyścigach. Skupiono się na produkcji maszyn z przeznaczeniem na ulicę. Dobre czasy uległy pogorszeniu w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych. Firma zaczęła chylić się ku upadkowi, dochodziło do roszad na fotelu szefa i poszukiwano wsparcia finansowego. Bimotę kupili Francesco Tagnon (50 % udziałów), Edoardo Miroglio (25 %) i Adriano Aureli (25 %). Zainwestowano w firmę około 13 milionów dolarów - produkcję ukierunkowano na zdobycie zaufania klienteli.

Niestety w roku 2001 Bimota ogłosiła bankructwo, ale znalazł się ktoś kto przejął firmę, a był nim Giuseppe della Pietra. Czasy świetności powoli wracają wraz z nowym modelem Bimota Tesi 2D, który jest niebanalny i jest pierwszym krokiem w dobrym kierunku.

Model Tesi 2D zaczynał swoją egzystencję jako model 1D, którego produkcji zaniechano. Rozpoczęto "zabawę" przy następnej maszynie, której ostateczną nazwę ustalono na Vyrus C3 2V - był to motocykl czysto wyścigowy. Nazwa, pod którą teraz jest przedstawiany Vyrus to właśnie opisywana Tesi 2D. Silnik do tego włocha "skradziono" od Ducati Multistrady. Jest to V2 (SOHC) o kącie rozwarcia cylindrów wynoszącym 90 stopni. Pojemność skokowa silnika wynosi 992 cc (z pojedynczymi wałkami rozrządu).

Jednostka napędowa chłodzona powietrzem produkuje dosyć skromne 84 KM, którymi można cieszyć się przy 8000 obr./min. Silnik pozostaje w pierwotnej konfiguracji, a zmianom podlega jedynie wtrysk paliwa i parę innych kosmetycznych zmian nie mających większego wpływu na charakterystykę silnika. Maksymalny moment obrotowy to 84 Nm przy 5000 obr./min. Jednostkę napędową obsługuje sześciostopniowa skrzynia biegów.

Wspomniane wyżej modyfikacje wtrysku paliwa zostały przeprowadzone w celu dostosowania go do nowego układu wydechowego oraz mniejszego airboxu. Układ wydechowy wykonano z tytanu natomiast przedziwny chwyt powietrza wykonano z laminatu włókna węglowego. Tak przedstawiąjąca się jednostka napędowa w zestawieniu z brakiem owiewek pozwala na rozpędzenie Tesi 2D do, co tu się oszukiwać, skromnej prędkości maksymalnej wynoszącej troszkę ponad 240 km/h...

Jeżeli chodzi o ramę to na pierwszy rzut oka można zauważyć, że jest to odwrócona litera U (to rozwiązanie pochodzi jeszcze z modelu 1D). Ramę wykonano z płyt aluminiowych oraz rur stalowych. Najciekawsze jest oczywiście to co zastosowano zamiast widelców z przodu. Jest to dwuramienny wahacz z amortyzatorem pneumatycznym Double System. Istnieje możliwość pełnej regulacji przy dobiciu i odbiciu zawieszenia. Jest to zwrotnicowy układ kierowniczy, a istotną zaletą takiego rozwiązania jest to, że motocykl nie nurkuje przy ostrym hamowaniu - w przeciwieństwie do maszyn z widelcem.

Z tyłu sprawa ma się podobnie - dwuramienny wahacz z amortyzatorem Double System z pełną regulacją przy dobiciu i odbiciu. Z przodu i z tyłu znajdują się pneumatyczne amortyzatory.

Za hamowanie odpowiadają produkty szanowanego powszechnie Brembo. Z przodu dwa "talerze" o średnicy 320 mm obsługiwane przez 4-tloczkowe zaciski Brembo. Tył to pojedyncza tarcza o śr. 210 mm. Jak na maszynę, która waży 154 kg bez płynów takie heble w zupełności wystarczają, ponieważ wystarczy przytoczyć przykład Suzuki Hayabusy, której waga to ponad 200 kg a dysponuje podobnym zespołem hamulcowym.

Z wyglądu Tesi 2D bije na głowę 99% współczesnych maszyn. 2D jest bardzo niecodzienna i niezwykła. Tam gdzie można zauważyć skrawki karoserii widać wyraźnie kanciaste kształty połączone z łagodnymi łukami. Rzucający się w oczy chwyt powietrza po lewej stronie także nie pozostawia wątpliwości, że jest to motocykl z innej epoki. Szczególnie rzuca się w oczy przednia część maszyny, a to ze względu na wahacz zamiast widelca oraz ładnie prezentującą się przednią (skromną) owiewkę.

Z profilu maszyna jest nadzwyczaj interesująca z powodu ramy, która ma ciekawą konstrukcję. Płyty aluminiowe w kształcie odwróconego U prawie całkowicie zakrywa silnik Ducati.

Gdyby czepiać się szczegółów można by jeszcze powiedzieć o innej pozycji zacisków hamulcowych na przednich tarczach. Ciekawie poradzono sobie z problemem wskaźników, na pierwszym planie znajduje się duży analogowy obrotomierz, a tuż pod nim mniejszy cyfrowy prędkościomierz. Znajdziemy tam także kontrolke przypominającą o konieczności zmiany biegu. Całość prezentuje się jakby została rodem wyjęta z dragstera. Wielu ten motocykl się spodoba, a inni będą oglądać go z obrzydzeniem - o gustach się nie dyskutuje, pewne jest jedynie to, że jest to maszyna niezwykła z wyglądu o bardzo odważnej stylistyce.

Na pewno jest to maszyna przeznaczona na tor - jak mówią sami twórcy. Oczywiście będzie także dostępna na ulicę. W związku torem wyścigowym zastanawia brak owiewek w tej Bimocie. Prawdopodobnie starano się jak najbardziej zniwelować masę. Bimota ma być wyprodukowana w liczbie 30 sztuk, ale już za jakiś czas ukaże się kolejne 80. Nie będe tu podpinał Bimoty do jakiejś klasy pojemnościowej (tu akurat do 1000 cc) ponieważ takie maszyny stanowią oddzielną klasę. Maszyny niezwykłe takie pozostają i nie należy mieszać ich z seryjnymi motocyklami. Ludzie, którzy pokuszą się o zakup takiego motoru są na pewno ekscentrykami i wiedzą czego chcą od życia (i oczywiście dysponują odpowiednią sumką pieniędzy).

Wraz z tą maszyną Bimota powraca na międzynarodową arenę. Argumentem tutaj jest właśnie Tesi 2D. Fabryka z Rimini przechodziła liczne problemy - wielu uważa, że zapoczątkowało je odejście Tamburiniego ze spółki w roku 1983. Ten człowiek był motorem napędzającym sukcesy wytwórni, a wraz z jego odejściem ropoczęło się pasmo niepowodzeń, których kres ma nadejść teraz dzięki nowej 2D. Czy to się uda? Czy Bimota ponownie wkorczy na rynek i z powodzeniem się na nim utrzyma? Te kwestie pozostają pytaniami, ale można dobrze wróżyć skoro wypuszcza na rynek tak odważny projekt to musi być pewna swego a my z całego serca jej tego życzymy.

Podsumowanie

Było dobrze, ale było także źle... teraz znowu ma być dobrze jak twierdzą panowie z Bimoty. Tesi 2D to jednoślad o odważnej stylistyce i niezłych osiągach. Motocykl sam w sobie jest ciekawy ze względu na interesujące rozwiązania techniczne, ale to do czego został stworzony należy dopatrywać się gdzie indziej.

Jest to gladiator, któremu powieżono misję odbudowania zaufania do Bimoty oraz zainteresowania klientów czymś innym, czymś za czym nawet ślepy obejrzy się na ulicy. Pozostaje tylko zastanawiać się jak potoczą się wypadki i czy plan ma szansę powodzenia - uważam, że z taką maszyną jest w 100 % pewne, iż Bimota wyjdzie z dołka.

Dane techniczne Bimota Tesi 2D

Silnik: Chłodzony powietrzem, SOHC, kąt rozwarcia cylindrów 90 stopni, V2,
Pojemność: 992 cc
Średnica cylindra x skok tłoka: 94 x 71,5 mm
Stopień sprężania: 10:1
Zasilanie: układ wtryskowy Marelli, średnica gardzieli 45 mm
Moc maks.: 84 KM przy 8000 obr./min
Maks. moment obr.: 84 Nm przy 5000 obr./ min
Skrz. biegów: 6-stopniowa
Rama: z płyt aluminiowych i rur stalowych
Zawieszenie:
Przód - dwuramienny wahacz z amortyzatorem pneumatycznym Double System, regulowane tłumienie przy dobiciu i odbiciu
Tył - dwuramienny wahacz, amortyzator pneumatyczny Double System, regulowane tłumienie przy dobiciu i odbiciu
Hamulce:
Przód - 2 x tarcza 320 mm z czterotłoczkowymi zaciskami Brembo,
Tył - pojedyncza tarcza o średn. 210 mm
Opony:
Przód - Pirelli Diablo 120/70-17
Tył - Pirelli Diablo 180/55-17
Kąt główki ramy: 17-24*
Wyprzedzenie: 88-104 mm
Rozstaw osi: 1375 mm
Pojemność zb. paliwa: 13 l
Masa z olejem bez paliwa: 154 kg