Czy dysponujesz ogromną sumą pieniędzy? Lubisz marzyć? A może poprostu chcesz poszerzyć wiedzę na temat czegoś, czego pewnie nigdy nie zobaczysz na własne oczy ... zapraszam do lektury o jednym z najbardziej niezwykłych motocykli, jakie kiedykolwiek ujrzały światło dzienne.

Obecnie koncern Ducati jest jednym z najlepszych producentów motocykli sportowych, o czym może świadczyć spory popyt na ich produkty oraz liczne sukcesy na torach wyścigowych całego świata. Ducati Squalo jest jednak motocyklem innym niż większość pojazdów wyprodukowanych przez Ducati . Pierwszą różnicą jest to, że stworzono go w USA , a obecnie jest on także produkowany przez australijską firmę "Vee Two" (a także amerykańską filię firmy Gio.Ca.Moto.) Koncern ten oferuje dwie wersje Ducati, Squalo Strada KR przeznaczony do jazdy w ruchu publicznym oraz Squalo Strada KC, stworzony z myślą o torze wyścigowym. Istnieje także mozliwość wyposażenia motocykla na zamówienie.

Mało kto dysponuje odpowiednio zasobnym portfelem, aby pozwolić sobie na taki zakup, ponieważ ceny Kitu sportowego do obu modeli Squalo wahają się w granicach 18,189 australijskich dolarów , cały motocykl typu Strada kosztuje 33,749 $ (!). Powstaje zatem pytanie , jaki jest cel realizacji takich projektów, przecież nie kupi go zbyt wiele osób, a ci, którzy sie skuszą pozostaną raczej przy opcji "niedzielnego kierowcy " . Mimo tego "rekin" nie został zaprojektowany z nudów , postaram się to udowdnić i przedstawić potencjał jaki drzemie w tej maszynie .

Trochę historii

Początek historii fabryki przy Via Cavalieri Ducati 3 w Bolonii sięga lat dwudziestych, gdzie Adriano Cavalieri mając 22 lata, wraz ze swoimi braćmi Marcello i Bruno oraz Carlem Crespi zalożyli Societa Scientifica Radio, gdzie produkowali radia i urządzenia elektryczne, a także optyczne . Działalność ta nie przetrwała zbyt długo, gdyż po drugiej wojnie światowej wzrosło zapotrzebowanie na tani i czysto użytkowy środek lokomocji .

W związku z powyższym w roku 1946 Adriano Cavalieri wraz z braćmi wyprodukował mały silnik do napędu roweru o pojemności niespełna 50 cc (czterosuwowa, jednocylindrowa jednostka ). Dwa lata później bracia Ducati przekonstrowali mały silniczek, który stosowano w małych motorowerach. W roku 1954 ropoczęto produkcję jednocylindrowego, czterowsuwowego silnika o pojemności 100cc . W tym samym roku do spółki braci Ducati zawitał młody i zdolny inżynier Fabio Taglioni .Dzięki niemu powstały pierwsze jednocylindrowe, czterosuwowe jednostki napędowe o pojemnościach 100 i 125 cc z pojedynczymi wałkami rozrządu w głowicy (OHC) napędzanymi wałkami królewskimi. Gdy zaprezentowano je w 1955 roku, otrzymały desmodromiczny rozrząd, a w przeciągu 20 lat ich pojemność urosła do 450 cc. W przeciągu wielu lat z Boloni wyjechało wiele sportowych maszyn z napisem Ducati na zbiorniku paliwa, np. takie legendy jak 748, 996 (na takim motocyklu zwyciężał sam Carl Fogarty), seria monsterów oraz wiele innych .

Dlaczego więc Squalo powstał poza granicami słonecznej Italii ? Zapewne przyczyną był fakt, że twórcami byli ludzie z różnych krajów, a nawet kontynentów . "Vee Two", koncern, który zajął się stworzeniem Ducati Squalo serii Strada (w roku 1997), powstał w roku 1987. Główną postacią w tej firmie jest Brook Henry, który jest nowozelandczykiem zakochanym w motoryzacji (a szczególnie w Ducati), którą interesuje się od najmłodszych lat (budował go-cardy, szybkie łodzie, a przy pomocy swego brata Chrisa zbudował nawet jedomiejscowy, lekki samolot napędzany silnikiem Hondy).

Dziś Brook Henry może poszczycić się miedzy innymi tym, że jest współtwórcą hybrydy jaką jest Ducati Squalo. W wyniku spotkania zakochanego w Ducati Brooka, japońskiego inżyniera projektującego ramy motocyklowe Kensei Sato, angielskiego designera Johna Keoghe'a i włoskiego tunera silników (działającego także na terenie USA), w roku 1997 powstał Squalo (a w latach późniejszych jego kopie nieznacząco rózniące się od wersji pierwotnej). Smutnym pozostaje fakt ,że o tej maszynie wciąż mało się słyszy, wiele osób nawet nie wie o jej istnieniu. Opisywany tu motocykl może byc uznany przez niektórych za "efekciarski" - co prawda o gustach się nie dyskutuje, lecz mało kto polemizuje na temat eleganckiego wyglądu jaki prezentuje ten Ducat.

Po co komu Squalo ? - przeznaczenie

Do jakiej grupy odbiorców twórcy zaadresowali tak niezwykłą maszynę? Na pewno do bogatych, oraz preferujących sportowy styl jazdy . Z całą pewnością "Vee Two" chciało zawojować zarówno ulice, jak i tor, skoro w ofercie ma wersję "Strada KR" (na ulicę) oraz "Strada KC" (na tor) . Wersja wyścigowa zadebiutowała już na torze, chociażby w australijskiej serii wyscigów "2004 Nationals Bears Champs" . Jedno można stwierdzić na pewno , "rekin" ma charakter ściganta, wytarczy chwilę się poprzyglądać, by zauważyć, że nie ma miejsca dla pasażera, co wyklucza możliwość jazdy we dwoje. Squalo wyraźnie składa ukłon w stronę toru wyścigowego. Na ulicach raczej za często nie spotkamy tej maszyny, służy ona raczej do pokazywania się na zlotach miłośników marki. Jest to maszyna dla prawdziwych entuzjastów, ponieważ za sporo mniej kasy można "wyrwać" sprzęt szybszy, poręczniejszy i przystępniejszy w kwestii części zamiennych.

Mechaniczne Serce Rekina

Silnik Squalo bazuje na V-Twinie Ducati o pojemności 900cc. Brook Henry zakasał rękawy i zabrał się do pracy nad modyfikacją silnika. W efekcie "rozwiercono" pojemność do 944cc przez zastosowanie tłoków Wiseco (zwiększono średnicę cylindra), tytanowe korbowody, dwie pary zaworów o większej średnicy, lżejszy korbowód i gaźniki Keihin 41 mm. Moc, jaką uzyskano wynosi 84 KM, która osiągana jest przy 9000 obr/min. Moc nie imponuje, ale i nie można powiedzieć, że jest mała, jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że masa własna "rekina" wynosi zaledwie 145 kg (gotowy do jazdy - z płynami - waży około 165 kg). Silnik chłodzony jest powietrzem. Napisałem, że moc nie imponuje, ponieważ pojemnościowo zaliczany jest on do tzw.litrów (bez skojażeń). Przykładowo, wypuszczona na rynek w roku 1998 Yamaha YZF-R1 dysponowała mocą około 150 KM (przy ciężarze własnym 177 kg ). W walce na przyspieszenie oraz prędkośc maksymalną z opisywanym "Ducatem" poprostu by wygrała. Squalo, jak na pojazd o zacięciu sportowym osiągami nie może równać się z kolegami z klasy. Natomiast maksymalny moment obrotowy osiągany już przy 6500 obr/min wynosi 90 Nm - wcale nie mało ...

Squalo starano się maksymalnie odchudzić, a mimo to znalazło się trochę miejsca na zbiornik paliwa który pomieści 17 litrów "zupy", co nie jest złym wynikiem - żeby nie powiedzieć bardzo dobrym. Przy maszynie której nie tworzono z myślą o długich wyprawach stonowi to duży atut dla Squalo .

Rama i zawieszenie

Jednostkę napędową zamocowano w rewolucyjnej ramie. Jej konstrukcja z rur aluminiowych podtrzymuje tradycję Ducati, a jedyną różnicą jest to, że rury w ramie mają przekrój owalny. Większość motocykli posiada zupełnie inny typ ramy, z reguły nie są to ramy kratownicowe. Rama Squalo waży około 6 kg, natomiast wahacz prawie 4 kg, co w sumie daje niespełna 10 kg (na siłowni biceps trenuje się z reguły hanklem minimum 10 kg). Ograniczenie masy ramy z jednoczesnym utrzymaniem jej sztywności zasługuje na oklaski, które bez wątpienia należą się konstruktorom.

Także zawieszeniem zajęli się najlepsi w branży. Z przodu zastosowano klasyczny widelec Showa o średnicy 41 mm, który bezproblemowo tłumi niewielkie nierówności na drodze. Z tyłu użyto pojedynczego amortyzatora wyprodukowanego przez firmę Ohlins - klasa sama w sobie .

Wersja Ducati Squalo z serii Strada tworzona przez "Vee Two" wyposażona jest w oryginalne koła oraz w ogumienie pochodzące z Ducati 900 SS, choć jak wspomniałem istnieje możliwość zamówienia innych kół - wedle życzenia klienta. Wersja "rekina" z roku 1999 toczy się na bardzo kosztownych kołach, za których wykonanie odpowiedzialna była (wspomniana już) amerykańska filia firmy Gio. Ca. Moto. Felgi zostały wytworzone z karbonu, co gwarantuje dużą wytrzymałość oraz zmniejszenie masy elementów wirujących, co ma ogromny wpływ na właściwości jezdne.

Waga piórkowa

Z całą pewnością do takiej możemy zaliczyć tę maszynę. Waga w stanie suchym wynosi 145 kg, co jest naprawdę niesamowitym wyczynem, którym popisali się konstruktorzy .Tak dobry rezultat uzyskano dzięki zastosowaniu bardzo lekkich, ale wytrzymałych) materiałów. Rama z auminium , owiewki z karbonu, a w wersji z roku 1999 także i koła. Squalo wyprzedza swoich rówieśników o 6 lat, przykładowo Honda CBR 600 F '99 w stanie bez płynów ważyła około 170 kg, czyli o 25 kg więcej! Bez dwóch zdań Ducati Squalo to motocykl ponadczasowy.

Oryginalna Stylistyka

Pierwsze wrażenie jakie wywiera jest delikatnie mówiąc pozytywne. Wygląd, jaki prezentuje jest na pewno agresywny, ale nie pospolity. W ramach redukcji masy, dosyć skromnie go obudowano, co ma negatywny wpływ na sprawne pokonywanie oporu powietrza. W miejscach niezabudowanych występują zawirowania, co potrafi znacząco wyhamować całą maszynę. Niezaprzeczalnym jest fakt, że stylistyką nawiązuje on do władcy morskich głębin - rekina. Z przodu dwa małe reflektory niczym oczy drapieżnika, linia nadwozia smukła jak jego korpus i w końcu najbardziej trafiony pomysł, imitacja skrzeli na zadupku - genialne. Elementy nadwozia wykonano z ultralekkiego i bardzo wytrzymałego włókna węglowego, którego produkcją zajęła się amerykańska filia firmy Gio. Ca. Moto. (materiał ten stosuje się m.in. w prototypach MotoGP). Ducati Squalo wyglądem na pewno wyróżnia się spośród "szarego" tłumu ścigaczy ganiających się wieczorami z policją.

Hamuj !!!

A jest czym! Do wyhamowania temperamentu "rekina" posłużą dwie tarcze hamulcowe z przodu, każda po 320 mm śr. z sześciotłoczkowymi zaciskami firmy PFM. Sześciotłoczkowe zaciski to mocny argument ze strony panów od Squalo. Wystarczy zwrócić uwagę na to, że waży on jedynie ok. 165 kg (z płynami), a dajmy na to taki "kloc" jak Kawasaki ZRX 1200 R (mam na mysli muscle bike'a, nie mylić ZX12R Ninja) waży 227 kg (na sucho!) i równiez posiada sześciotłoczkowe zaciski - gdzie tu proporcja? Z tyłu Ducat ma tarczę o średnicy 230 mm z dwutłoczkowym zaciskiem Brembo, co bez problemu wystarczy na tak lekką maszynę.

Podsumowanie

Ducati Squalo nie należy do rodziny motocykli seryjnie produkowanych , dostępnych dla większości. Zaliczany jest do elitarnej grupy motocykli unikalnych i niezwykłych. Z wszechobecnymi szlifierami Ducati nie ma żadnych szans, zostałby pokonany przez niemalże każdego obecnego na rynku "litra" (a nawet niektóre sześćsetki), zarówno w przyspieszeniach, jak i w prędkości maksymalnej. Jest jednak atut nie do odebrania dla Squalo - jest on motocyklem trudno dostępnym, zawierającym unikalne rozwiązania techniczne. Zasiadając za sterami tej hybrydy czujesz się wyróżniony i tu "rekin" spełnia swoje zadanie, jest motocyklem ponadczasowym i niezwykłym - właśnie tak ma się czuć jego właściciel. Trudno jest złowić rekina w morzu, to samo tyczy się tego pięknego pojazdu...

Dane techniczne Ducati Squalo

Silnik: czterosuwowy , dwusylindrowy , widlasty w układzie "L" (90 st.) , rozrząd OHC desmodromiczny, chłodzony powietrzem
Pojemność : 944 cc
Średnica x skok tłoka : 94 x 66 mm
Moc maks. : 84 KM przy 9000 obr/min
Maks. moment obr. : 90 Nm przy 6500 obr/ min
Zasilanie : dwa gaźniki Keihin 41 mm
Rama: kratownicowa z rur aluminiowych
Hamulce: przód- 2 tarcze o śr.320 mm z sześciotłoczkowymi zaciskami PFM , tył-tarcza 230 mm z dwutłoczkowym Brembo
Ciężar własny : 145 kg ( z płynami około 165 kg)
Prędkość maks. : 250 km/h
Długość / wysokość siodła : 2085mm / 790 mm
Pojemność zb.paliwa : 17 litrów
Zawieszenie przednie: klasyczny widelec Showa (śr.41mm)
Zawieszenie tylne: pojedynczy amortyzator Ohlins
Przednia opona: 120 / 70-17
Tylna opona: 170 / 60-17

Adres witryny internetowej "Vee Two" : www.veetwo.com