Stoję trochę skołowany na końcu piątego etapu Tour de Pologne pod skocznią w Zakopanem. Podchodzi do mnie kierowca jadący w kolumnie żółtym Fiatem serwisowym. Bardzo przeprasza, że minął mnie na tamtej serpentynie o te kilka centymetrów. Jechałem w kierunku Łysej Polany w złożeniu z fotografem na plecach. Prędkość peletonu – 70 km/h, moja – 80km/h. Za mną trąbiące wozy zespołów sportowych. Przede mną czerwony od ciągłego krzyku sędziega główny. Pode mną BMW K1300R na drugim biegu gotowy do startu. Przemknęła mi przez głowę myśl – co sprawia, że raz do roku ponoszę takie ryzyko dla największej imprezy sportowej w kraju? Zapraszam do przeczytania realacji z motocyklowej odsłony wyścigu kolarskiego Tour de Pologne.

O Tour de Pologne każdy wie bardzo dużo. Wyścig światowej klasy rozgrywany na drogach Polski. Ponad rok organizacji, 400 osób zaangażowanych w koordynację wyścigu, kolosalne przedsięwzięcie sportowe, medialne i marketingowe. Jest jednak jeden element interesujący dla czytelników portalu Ścigacz.pl – co roku imprezie towarzyszy grupa około 16 motocykli stanowiąca zabezpieczenie dynamiczne dla całego wyścigu. Dlaczego motocykle? Odpowiedź jest prosta – motocykl to doskonały pojazd do obserwacji i komunikacji z kolarzami. Jako jednoślad może szybko i dynamicznie przedrzeć się przez peleton bez wpływu na wynik zawodów.

Organizacja zespołu

Jak co roku wyłącznym dostawcą i koordynatorem zespołu motocyklowego była firma SSP z Gdyni z Andrzejem i Robertem Terleckim. To ich starania doprowadziły do rozwoju zespołu w ciągu ostatnich kilku lat do wysokiego poziomu. Głównym sponsorem motocyklowym zespołu została firma BMW Motorrad Polska, która dostarczyła motocykle dla całej ekipy. Kierowcy to doborowy zespół z dużym doświadczeniem motocykowym. W tym roku tylko dwie osoby z teamu jechały w Tour de Pologne po raz pierwszy.

Pierwszy priorytet – bezpieczeństwo

Po serii katastrofalnych wypadków podczas Giro Italia oraz Tour de France, tegoroczny Tour de Pologne musiał mieć wyższy stopień bezpieczeństwa niż kiedykolwiek. Za dynamiczne zabezpieczenie trasy odpowiadają Marshalle – czyli motocykliści ubrani w żółte kurtki. Od nas zależy zabezpieczenie trudnych momentów na trasie – wysepki, skrzyżowania, ronda, dziury w jezdni – wyobraźcie sobie, że rozpędzony peleton trafia na wysepkę na środku jezdni – dwóch pierwszych kolarzy się rozjedzie na boki, ale dziesieciu następnych trafi w znak.

W tym filmiku widać pracę Marshalla #1 oraz wygląd kolumny wyścigu

Tak wygląda praca Marshalla zaraz po zabraniu się z wysepki.

A tutaj jeszcze bardziej trudna rzecz – wyprzedzanie na podjeździe pod górę – zauważcie, że odległości między kolarzami to około 5 cm...

Kilka fimików pokazuje karkołomną pracę jaką wykonujemy na co dzień. Każdy z nas zabezpiecza podczas wyścigu około 15 trudnych punktów.

Motocykliści ubrani w stroje czerwone to sędziowie - oni wykonują dużo trudniejsze zadania, ponieważ do nich należy utrzymanie tempa ruchu peletonu oraz reagowanie na zmiany podczas wyścigu – ucieczki, zjazdy, podjazdy, stojące na drodze samochody, szturmujące samochody ekip serwisowych. To wszystko zasadzki czekające na naszych czerwonych riderów. W tym roku królem szos został wybrany GS i okrzyknięty najbardziej użytecznym motocyklem dla sędziów – wygodna, zwinna, wysoka, stabilna i dynamiczna. Chłopaki byli zdania, że w ogóle wszystkie motocykle w zespole mogły być GS-ami. Marschale jednak nie chcieli rezygnować z K1300R oraz K1300S, a już w szczególności z S1000R…

Reszta ekipy to drużyna dla mediów – czyli fotografów oraz VIP PIT Taxi używany na potrzeby komunikacji.

Dugi Priorytet – Fun!

Jedziemy w tym składzie już czwarty wyścig, znamy sie dobrze i dla nas ten narodowy wyścig kolarski jest trochę jak zlot motocyklowy. Są motocykle, jest ekipa, jest zabawa. Czasami zabawa wygląda tak, że siedzi kilu facetów, niewiele mówią, a oczy mają bardzo zmęczone. Tak było w tym roku, gdy wstaliśmy o 05.00 rano aby jechać na nagranie Kawa czy Herbata do Oświęcimia, potem jechaliśmy bardzo trudny etap do Cieszyna. Następnie zaserwowaliśmy sobie przelot przez Słowację do Zakopanego – byliśmy w domu po 21.30. Zmęczeni, przegrzani, zakurzeni ale szczęśliwi.

Inne motocykle podczas Tour de Pologne

Oprócz nas, podczas wyścigu pojawiają się motocykle z kilku miejsc. Najciekawsze maszyny ma telewizja – są to tuningowane Varadero. Całe na amorach Ohlinsa, miękkie przyczepne opony, dodatkowy balast w postaci akumulatorów nisko nad ziemią, podesty dla kamerzysty. Przy kierowcy tego motocykla czuliśmy się trochę jak goście z placu nauki jazdy – sześć razy jechał Paryż-Dakar. Skutecznie! Jednyny gość na wyścigu, który jest w stanie utrzymać stałą odległość 15 metrów od kolarza jadącego z górki na zjeździe do Wisły. Oczywiście dodatkowo dużo było policji na motocyklach. Mieli trudne zadanie – zabezpieczenia całego peletonu. Pomagali nam, a my im w najtrudniejszych momentach. W sumie gdyby tak wszystko policzyć, ciągle w peletonie lawirowało około 30 motocykli. To już spora liczba.

Naszego wysiłku i naszej pracy najczęściej nie widać. Zawsze jesteśmy pomijani w relacjach (no może czasami nas widać) ale to dobrze – oznacza to, że nikt nie ma wątpliwości, że wyścig przebiega bezpiecznie. Taka jest właśnie nasza rola w całym wyścigu. Oczywiście widzimy się wszyscy za rok w podobnym składzie. Zachęcamy do dopingowania kolarzom oraz motocyklistom podczas Tour de Pologne w 2012 roku.

Zdjęcia dzięki uprzejmości Tygodnika Podhalańskiego.