Ścigacz.pl

Autodromo Nazionale Monza – tor owiany legendą i nieco niechlubną sławą obiektu niebezpiecznego, często zabójczego. Jednocześnie jest to najszybszy tor, na którym rozgrywane są wyścigi serii WorldSBK. Od pewnego czasu to obiekt koronny Troya Baylissa. Czy teraz będzie tak samo?

Kwalifikacje i Superpole należały do mistrza jazdy na szybkie okrążenie, czyli Troya Corsera.

Zaraz po starcie na pierwszej szykanie dochodzi do zbiorowego karambolu. Odpada siedmiu zawodników jadących z tyłu stawki. Są to: Norick Abe, Vittorio Iannuzzo, Gianluca Nannelli, Max Neukirchner, Ruben Xaus, Michel Fabrizio i Fonsi Nieto. Czołówka, czyli Troy Corser, Troy Bayliss, Noriyuki Haga i Karl Muggeridge odjeżdża w zwartym szyku.

Troy Bayliss szybko obejmuje prowadzenie i po paru okrążeniach skutecznie oddala się od reszty zawodników na bezpieczną odległość. Walkę o miejsca na podium prowadzą Troy Corser, Noriyuki Haga i Karl Muggeridge. Ten ostatni niestety nie wytrzymuje tempa i szybko traci pozycję.

Scena mrożąca krew w żyłach rozgrywa się bardziej z tyłu, kiedy Yukio Kagayama uderza w tył motocykla Jamesa Toselanda, który ma drobne kłopoty na wyjściu z zakrętu. Kagayama wykonuje spektakularną figurę, Toseland jedzie dalej.

Do bijących się o podium dołącza świetnie jadący Alex Barros. Ostatnie okrążenia to piękne i widowiskowe walki prowadzone przez Barrosa, Corsera i Hage.

Ostatecznie Brazylijczyk z rodowodem MotoGP ogrywa „superbikerów” na szykanie za prosta startową. Pierwszy dojeżdża Troy Bayliss, który tym samym trafia na szczyt listy zawodników, którzy zaliczyli najwięcej zwycięstw na Monza – Bayliss ma ich już pięć, w tym dwa dublety. Drugi jest Alex Barros, trzeci na mecie melduje się Troy Corser, walczący do samego końca z Noriyuki Hagą.

Ostatnim pechowcem wyścigu jest James Toseland, który zalicza groźnie wyglądający upadek. Na szczęście głównie ucierpiała maszyna.

Drugi wyścig to już nieco inny scenariusz. Najlepiej startują Corser i Haga i to oni walczą o prowadzenie zmieniając się na pozycji lidera. Bayliss opóźnia start i przez pierwsze okrążenia musi walczyć z dobrze jadącym Toselandem. Najgorzej z czołówki rusza Alex Barros i jedzie daleko z tyłu, nie licząc się w walce.

Troy Bayliss pokonuje wreszcie Jamesa Toselanda i dopada Corsera i Hage, by w chwile potem objąć prowadzenie. Za nim zaczepia się jedynie Corser, Haga nie wytrzymuje tempa.

Troy Corser i Troy Bayliss, czyli duet roku, zaczynają bitwę o zwycięstwo. Niestety Corser wyraźnie ją przegrywa. Bayliss, który zwyciężał tu już pięć razy jest nie do pobicia i najwyraźniej zmierza po kolejny dublet na Monzy.

Z tyłu Alex Barros odwala kawał niezłej, wyścigowej roboty przechodząc wszystkich rywali od pozycji ósmej i melduje się za J.Toselandem, którego po krótkiej walce również pokonuje.

Troy Corser ostatecznie odpuszcza i traci dystans do Baylissa. Będzie więc kolejny dublet w tym sezonie i już trzeci na Monzy. Tym samym Troy Bayliss staje się legendarnym zawodnikiem legendarnego toru. Nikt przed nim w serii Superbike nie wygrywał tu tyle razy i nikt nie zaliczył tylu dubletów. Wygląda to tak, że ile razy Bayliss tu jechał, tyle razy wygrywał.

Dwie sekundy straty na mecie notuje Troy Corser. Noriyuki Haga jest trzeci.

RACE I

RACE II

Szybki tor ożywił też rywalizację w klasie Superstock. Nie stało się tak, dlatego, że Sebastian Charpentier nie radzi sobie na Monzy. Radzi sobie i to doskonale, lecz na samym starcie popełnia wyraźny falstart. Karą jest przejazd przez całe pitlane z prędkością tam dozwoloną, czyli 60km/h. Oznacza to ogromna stratę. O podium biją się tym razem Yoann Tiberio, Robin Harms i Kevin Curtain.

R.Harms popełnia błąd na hamowaniu przed pierwszą szykaną i traci dystans. Y.Tiberio prowadzi zaciekłą walkę z K.Curtainem. Niestety w motocyklu K.Curtaina eksploduje silnik i kończą się jednocześnie marzenia o zwycięstwie. Yoann Tiberio zostaje samotnym liderem.

S. Charpentier tymczasem goni, co sił i popełnia błąd, przez który traci to, co dotychczas nadrobił. Zespół jest zrezygnowany, ale nie zawodnik. Podejmuje dalsza walkę i…odzyskuje w błyskawicznym tempie pozycje za pozycją, aby ostatecznie dojechać jako trzeci z dwusekundową przewagą nad kolejnym zawodnikiem. I tym samym udowodnił, że jest „Rossim” Supersportów i obecnie nie ma zawodnika, który mógłby się z nim równać. Młody Y.Tiberio zalicza swoje pierwsze zwycięstwo w klasie Superstock, a jest to dopiero jego czwarty start w tej serii. Drugi niezagrożony dojeżdża Robin Harms.

zdjęcia: worldsbk.com