Od 27 lat nosi miano największego, najtrudniejszego i najbardziej fascynującego rajdu na świecie. Piach, kurz, pot i łzy to główne składniki tej imprezy, która jak magnez przyciąga rok w rok stałych bywalców i rzesze nowych śmiałków. Każdy z nich ma tu inne cele, ale wszystkich łączy jedno-chęć przeżycia niezapomnianej przygody i ukończenia tej morderczej próby.

To jedyna sportowa impreza, w której na mecie są sami zwycięzcy, bo tylko tu samo ukończenie rajdu jest sukcesem a przegrani…zostają na pustyni.

W tegorocznej edycji wystartowało 242 motocyklistów i 10 quadów. Wśród tej rzeszy zawodników znaleźli się również Polacy, Jacek Czachor i Marek Dąbrowski na swych KTM-ach. Marek Dąbrowski, z racji niezaleczonej jeszcze kontuzji miał specjalnie przygotowany motocykl z automatycznym sprzęgłem. Jego KTM w ogóle był osobliwością, ponieważ był to zupełnie nowy motocykl. Na starcie podobnych było zaledwie 4 sztuki. Jak zdradził polski motocyklista, jego motocykl jest lżejszy, ma mniejsze zbiorniki paliwa, ale silnik i moc ma taką samą jak maszyny fabryczne.

Do ciekawostek można też zaliczyć zawodników startujących na Uralu i Harley-Davidsonie, zaś najważniejszą w sensie personalnym osoba wśród motocyklistów był z pewnością Charles Heatly, doradca brytyjskiego premiera Tony'ego Blaira.

Sposób rozgrywania rajdu w tym roku miał się różnić od wcześniej rozgrywanych. Do regulaminu powróciła nawigacja za pomocą książki drogowej i kompasu. Motocykliści dodatkowo mięli ograniczenie prędkości do 150km/h, co podyktowane było dramatycznymi wydarzeniami z ubiegłorocznej edycji, w której zginęło dwóch motocyklistów. Jose Manuel Perez i Fabrizio Meoni, ten drugi należał do ścisłej czołówki rajdów maratonów.

Tegoroczna edycja miała swój start w Portugalskiej Lizbonie. W Europie rozegrano dwa odcinki specjalne, których sumaryczna długość wynosiła 198km. Były one tylko prologiem do czekających w Afryce prób o długościach przekraczających grubo 500km.,dlatego też wielu regularnie startujących zawodników traktuje te odcinki jako rozgrzewkę, nie angażując się zbytnio w walkę. Jak powiedział Jacek Czachor „Tu można niewiele zyskać a można już zakończyć rywalizację, prawdziwe ściganie zacznie się w Afryce”. Wypowiedź ta mogła zabrzmieć złowieszczo dla Marka Dąbrowskiego, gdyż już na pierwszych kilometrach rajdu niezaleczona kontuzja ręki dawała mu się mocno we znaki, przez co zajmował bardzo odległe pozycje. Wypowiedź Jacka Czachora stała się proroctwem dla wspomnianego doradcy Charlesa Healty. Na drugim odcinku Anglik wywrócił się, złamał rękę i tym samym zakończył udział w rajdzie.

3 Stycznia rajd wjechał do Afryki i tu żarty już się skończyły. Na Marokańskich odcinkach zaczęły się pierwsze pomyłki, prywatne dramaty i awarie. Odpadli pierwsi zawodnicy. Spory dramat przeżywał Marek Dąbrowski, który pomimo specjalnego motocykla i opatrunków na ręce nie był w stanie trzymać tempa, do jakiego nas przyzwyczaił i jechał daleko w ogonie. Pierwszy afrykański etap wygrał Andy Caldecoot, zaś w klasyfikacji generalnej prowadził Cyril Despres, od początku jadący bardzo szybko. Jacek Czachor zajął miejsce 23 a Marek Dąbrowski ukończył etap dopiero jako 177 zawodnik.

Czwarty etap rajdu okazuje się ostatnim, jaki przejeżdża Marek Dąbrowski. Z powodów zdrowotnych, a dokładniej ogromnego bólu ręki, z jakim musiał dodatkowo walczyć, polski zawodnik uznał, że dalsza jazda nie ma większego sensu, a może się zakończyć poważniejszymi konsekwencjami.

Ten dzień to również ostatni dzień rajdu dla Krzysztofa Hołowczyca, który startował w kategorii samochodów. Na placu boju pozostał jedynie Jacek Czachor. Na szczęście z dnia na dzień radził sobie coraz lepiej i w kolejnym, piątym etapie ukończył rywalizacje na 19 pozycji.

Na dalszych etapach Polak jechał coraz bardziej skutecznie przebijając się do pierwszej piętnastki. W tym czasie zmienił się lider klasyfikacji, którym został Carlo De Gavardo.

Niestety 9-ty etap przynosi pierwszą i nie ostatnią tragedię na trasie rajdu. Doskonale jadący od początku Australijczyk ( 10-ty po 8-miu etapach) Andy Caldecoot ulega śmiertelnemu wypadkowi. Jest 23-cim zawodnikiem, który ginie na rajdzie Dakar. Zapada decyzja, że 10-ty etap nie będzie rozgrywany przez motocyklistów. Był to hołd złożony zmarłemu zawodnikowi.

11 Styczna motocykliści ruszają dalej. Tego też dnia zmienia się lider, którym zostaje Marc Coma, kolega z zespołu zmarłego motocyklisty. Jacek Czachor utrzymuje swoje tempo i zajmuje 16-ta pozycję w klasyfikacji końcowej.

Śmierć powraca do rajdu na etapie 13-tym. Tym razem umiera 9-cio letni chłopiec potrącony przez samochód rajdowy. Atmosfera na rajdzie robi się naprawdę ponura.

Jacek Czachor tego dnia awansuje o jedno oczko. Pozostały dwa dni, więc rysuje się szansa na kolejne ukończenie rajdu z całkiem dobrym wynikiem.

Kolejny dzień niesie kolejną tragedię. Podobnie jak dzień wcześniej ginie dziecko, tym razem pod kołami asystującej rajdowi ciężarówki. Organizatorzy decydują, że ostatni 15-ty odcinek nie będzie rozgrywany jako próba sportowa.

Najkrótszy odcinek został w niedzielę rozegrany jako runda honorowa.

W klasyfikacji końcowej motocyklistów wygrał Marc Coma, za nim uplasował się Cyril Despres i Giovanni Sala, wszyscy na KTM. Jacek Czachor ukończył jako 14-sty. Był to 7-my start Polaka i po raz 7 zakończony sukcesem, czyli ukończeniem tej morderczej, lecz niezwykłej imprezy sportowej.

Rajd ukończyło 93 motocyklistów, 67 załóg w samochodach i 33 ciężarówki.

Następny Dakar już za niecały rok.

KLASYFIKACJA GENERALNA MOTOCYKLISTÓW