Niezwykłość jednostki polega na jej odmienności od wszechobecnego banału... Zdecydowanie taką niezwykłość prezentuje Ducati Monster 996 Ultimo, zarówno swoimi osiągami, właściwościami technicznymi jak i wizualnymi.

Do grupy motocykli egzotycznych ta maszyna zalicza się nie ze względu na cenę, a na to jaka jest - odmienna i przy tym piękna.

Mechaniczne serce

Franz Plassnik z firmy BLM, marzył o stworzeniu czegoś takiego jak Monster Ultimo. Po dogadaniu się z koncernem Carbo-Tech, który miał zająć się stworzeniem wytrzymałej ramy wykonanej z karbonu, zabrano się za urzeczywistnianie wizji dzieła sztuki jakim miało być Ultimo. W ramie umieszczono jednostkę napędową 996-V2, której nie poddano żadnym modyfikacjom, pozostawiono silnik w stanie seryjnym bez zbędnych ulepszeń i zmian. Prawdopodobnie inżynierowie doszli do wniosku, że moc jaką produkuje ta jednostka jest w zupełności wystarczająca biorąc pod uwagę naprawdę małą masę całej maszyny (ok.150 kg).

Moc jaką dysponuje to 113 KM, które dostępne są przy 9250 obr/min. Jest to silnik widlasty i dwucylindrowy - posiada po cztery zawory na cylinder. Ten pięknie brzmiący czterosuw dysponuje momentem obrotowym o wartości 96 Nm przy 7000 obr/min. Myślę, że nie muszę przypominać o desmodromicznym rozrządzie. Poza tym umieszczono tam elektroniczny wtrysk paliwa Marelli. Dla prawdziwego miłośnika motocykli grzmot i ryk jaki wydobywa się z tego motocykla jest najpiękniejszą muzyką - bo można usłyszeć nie tylko pracę silnika, ale pasję i zamiłowanie włochów do jednośladów.

Czarne złoto - rama, zawieszenie i hamulce...

W tej kwestii Ultimo zadaje kłam tradycji włoskich maszyn szosowych spod znaku Ducati. Nawet mało obeznany w tych tematach motocylista wie, że Ducati między innymi słynie właśnie z ram kratownicowych. W tym przypadku jest inaczej. Zadanie zaprojektowania oraz jej wyprodukowania powierzono austriackiej fimie Carbo-Tech znajdującej się dokładnie w Salzburgu. Rame grzbietową wykonano z karbonu - bardzo lekkiego oraz wytrzymałego materiału. Nad ramą pracowano niezwykle dokładnie - tkaninę z włókna węglowego nasączano dokładnie wyznaczoną ilością żywicy, także kąt ułożenia włókien był dokładnie ustalony. W efekcie tych zabiegów uzyskano ramę ważącą zaledwie 6,8 kg - lżejszą od kratownicowej o 4 kg, której wytrzymałość boczna wzrosła o 50 %. Rama doskonale spełnia swoje zadanie i bez problemu trzyma w ryzach 113 KM włoskiego temperamentu.

Oprócz ramy, z włókna węglowego wykonano także tył ramy, koła oraz jednoramienny wahacz. Oprócz naprawdę drogiego, czarnego materiału, który posłużył jako materiał do produkcji elementów, zastosowano tutaj naprawdę kosztowne elementy jeżeli chodzi o zawieszenie. Mowa tu widelcu upside-down firmy Ohlins, o tym że tylny wahacz obsługiwany jest przez amortyzator Hyperpro oraz o hamulcach, których dostarczeniem zajęło się Brembo. Przedni widelec ma średnicę 43 mm i według niektórych testerów został delikatnie za twardo zestrojony.

W razie kłopotów na drodze, np. niekontrolowanych drgań kierownicy, możemy być w miarę spokojni ponieważ zastosowano tutaj amortyzator skrętu dostarczony od Hyperpro. Heble także nie pozostawiają dużo do życzenia. Co można zarzucić dwóm 320 milimetrowym tarczom z przodu, w które wgryzają się czterotłoczkowe zaciski Brembo... Z tyłu zamocowano pojedynczą tarczę o średnicy 220 mm (z jednotłoczkowym zaciskiem pływającym). Jednym słowem mozna to ująć w ten sposób, że ten ducat ma czym się rozpędzić, ma na czym się toczyć i ma czym dobrze zahamować - czego tu chcieć więcej? Może...

Stylistyka

Dla większości motocyklistów oprócz tego jak sprawuje się ich maszyna, oraz jakie ma osiągi ważnym argumentem staje się wygląd, czyli jak nasz motocykl prezentuje się na drodze. W przypadku 996 Ultimo mamy doczynienia z podobieństwem do kultowej grupy jednośladów - jednym słowem do serii Ducati Monster. Co prawda Ultimo to także monster, ale zupełnie inny niż reszta.

W tej maszynie nie ma zbyt dużo karoserii - wszak jest to naked bike - czyli golas.

Ładnie wyprofilowany zbiornik paliwa z dwoma groźnie wyglądającymi - wykonanymi z karbonu wlotami, przez które silnik zasysa powietrze, prezentuje się bardzo ładnie. Z przodu natomiast tradycyjna dla serii monsterów okrągła lampa i skromna owiewka. W wyglądzie tego ducata zdecydowanie w oczy rzuca się duża ilość karbonu, a to jak nic innego nadaje prestiżu maszynie. Przede wszystkim bardzo dobrze, że silnik nie jest obudowany owiewkami - w tym przypadku byłby to błąd - takiego dzieła sztuki nie powinno się chować pod plastikiem.

Inny niż pozostałe "potwory"

Potwory i spółka mogą pozadrościć Ultimo w paru sprawach. Dajmy na to Ducati Monster 1000, którego pojemność silnika wynosi 803 ccm (troszkę mniej niż Ultimo), jego waga wynosi 179 kg natomiast moc 73 KM. Wniosek - waga o ponad 20 kg większa niż w Ultimo (mówimy o masach suchych), a moc mniejsza o 30 KM. Inny przykład; Ducati Monster S4R - najsilniejszy z Monsterów, dysponuje on mocą 113 KM - czyli tak jak Ultimo, ale jego masa to aż 193 kg głównie przez kratownicową ramę i jej podobne ciężkie elementy. Ultimo zawdzięcza swoją niską masę głównie zabiegom Carbo-Tech. Przykładów można tu namnożyć bardzo dużo. Widać wyraźnie różnice jakie dzielą te maszyny i dlaczego Ultimo staje się niezwykły.

Przydatność - czyli poprostu praktyczność

Czy Ducati Monster 996 Ultimo jest praktyczny? Nie mi to oceniać gdyż nie jeździłem tą maszyną - mogę jedynie spekulować oraz przypuszczać. Opierając się na wiedzy czysto teoretycznej dochodzę do wniosku, że tak - że Ultimo chyba jako jeden z niewielu tych egzotyków ma zadatki na to by zostać uznanym za w miarę parktyczny motocykl. Jego eksploatacja nie powinna być ekstremalnie droga - a to ze względu na to, że posiada on seryjny silnik 996, do którego można przecież dostać części. Nie ma w nim jakichś strasznie zmyślnych rozwiązań, które by nie pozwoliły na w miarę tanią naprawę ewentualnych uszkodzeń. Oczywiście mówiąc tanią - mam na myśli koszta, które się w głowie nie mieszczą przeciętnemu motocykliście z Polski - w końcu mówimy o sportowym egzotyku. Jedyną rzeczą do której można się przyczepić w tym temacie to trochę mała pojemność zbiornika paliwa - 16 litrów nie wystarczy raczej na jakieś ekstremalnie dalekie podróże - szczególnie biorąc pod uwagę pojemność, mamy tutaj doczynienia z klasą "litrów".

Opisywany tutaj motocykl Ducati jest jednym z niewielu motocykli tzw. egzotycznych, który wywodzi się z grupy w miarę popularnych maszyn, ale mimo wszystko jest od nich inny - lepszy. Bez wątpienia jest to motor prezentujący coś więcej niż tylko ładny wygląd - ma duszę Ducati zamkniętą w silniku trzymanym przez carbon - poezja. Można pokusić się o stwierdzenie, że jest on królem całej serii Monsterów... bo bez wątpienia stoi na wyższej półce niż cała reszta. Pomimo swego unikalnego charakteru Ultimo stanowi maszynę w miarę praktyczną i poręczną, ale mimo wszystko dla zamożnych właścicieli.

Dane Techniczne :

Silnik: widlasty, dwucylindrowy , czterosuwowy
Moc: 83 kW (113 KM) przy 9250 obr/min
Moment obr.: 96 Nm przy 7000 obr/min
Śr.cylindra/skok tłoka: 98/66 mm
Pojemność skokowa: 996 ccm
Stopień sprężania: 9,2:1
Liczba zaworów na cylinder: 4
Przeniesienie napędu: wielotarczowe, uruchamiane hydraulicznie sprzęgło suche, łańcuch, 6 stopniowa skrzynia biegów,
Rama: grzbietowa z karbonu
Skok zawieszenia p/t: 120/130 mm
Średn. goleni widelca: 43 mm
Wyprzedzenie: 97 mm
Kąt główki ramy: 65,5 stopni
Rozstaw osi: 1420 mm
Koła: trójszprychowe z karbonu
Hamulce: przód - 2x tarcza 320 mm z czterotłoczkowymi zaciskami , tył- pojedyncza tarcza 220 mm z jednotłoczkowym zaciskiem pływającym,
Opony: Dunlop D207 F/R: przód 120/70 ZR 17, tył 180/55 ZR 17
Dł./szer./wys.: 2050/750/1240 mm
Wysokość siodła: 770 mm
Masa własna: ok.150 kg
Poj. zbiornika paliwa: ok. 16 l

Adres witryny BLM: www.blm.at