Mimo, iż bywały już „błotne" wyścigi w tym sezonie Supercrossowym, to i tak Daytona pobiła wszystkie na głowę. 8 marca był dla zawodników istnym koszmarem!

Porywiste wiatry i ulewne deszcze doprowadziły do tego, że tor zamienił się w ogromne bagno. Rezultatem tej sytuacji na torze było skrócenie poszczególnych wyścigów, łącznie z biegiem finałowym. W jaki sposób odbyła się kolejna z rund AMA Supercross i jakie były jej konsekwencje, dowiecie się czytając poniższy tekst.

Klasa LITES

Bieg pierwszy

Skrócony do czterech okrążeń pierwszy bieg eliminacyjny w klasie Lites został rozpoczęty. Bramki przed zawodnikami opadły na ziemię, a ci pomknęli przed siebie, wjeżdżając tym samym w ogromne błoto. Pierwszy na starcie był Trey Canard, obok niego natomiast podążali na motocyklach Suzuki Ricky Renner i Jimmy Alberton. Już po pierwszym okrążeniu widać było, że gogle zawodników zamiast ochraniać, jedynie przysparzały kłopotów i osłabiały widoczność. W związku z tym większość pozbyła się kłopotliwego gadżetu już po przejechaniu pierwszego okrążenia. Całość wyścigu przebiegła bardzo asekuracyjnie. Zawodnicy skupiali się bardziej na zachowaniu równowagi w grząskim, błotnistym terenie, niż na rywalizacji. Od startu do mety kolejność w czołówce praktycznie się nie zmieniła. Na pierwszym miejscu dojechał Trey Canard, na drugiej pozycji Ricky Renner, a za nim Jimmy Alberton.

1. Trey Canard (HON)
2. Ricky Renner (SUZ)
3. Jimmy Alberton (SUZ)
4. Billy Payne (HON)
5. Jake Moss (YAM)
6. Kyle Partridge (HON)
7. Joshua Grant (HON)
8. Ryan Morias (YAM)
9. Justin Sipes (SUZ)
10. Augie Lieber (KAW)

Bieg drugi

Drugi start tego wieczoru i kolejne błotne kąpiele za nami. Przetarty tor po pierwszym wyścigu nabrał kolejnego stopnia trudności. Teraz oprócz wielkich kałuż i „zasysającego" błota doszły głębokie koleiny, dodatkowo utrudniające zawodnikom przejazd. Kolejny start i na prowadzeniu kolejny z faworytów tej klasy. Ryan Villopoto, bo o nim mowa, jako pierwszy przejechał pierwszy zakręt, zapewniając sobie tym samym mniejsze szanse na ochlapanie błotem przez rywali. Tuż za nim podążał Michael McDade, którego motocykl podczas trzeciego okrążenia stanął w jednej z wielu kałuż, przez co Michael musiał pożegnać się z bezpośrednim awansem do finału. Jego pozycję zajął Ben Coisy. Jadący na pewnej, pierwszej pozycji Villopoto, konsekwentnie zmierzał w stronę linii mety. Na drugiej pozycji dojechał Ben Coisy, a trzeci Matthew Goerke na KTMie.

1. Ryan Villopoto (KAW)
2. Ben Coisy (HON)
3. Matthew Goerke (KTM)
4. William Browning (SUZ)
5. Matt Boni (HON)
6. Tyson Hadsell (HON)
7. Mitchell Dougherty (HON)
8. Shane Sewell (KAW)
9. Nico Izzi (SUZ)
10. Ryan Sipes (KTM)

Klasa SUPERCROSS

Bieg pierwszy

Pierwszy bieg w klasie Supercross już od samego początku zapowiadał się bardzo ciekawie. Tuż po opadnięciu bramek na starcie utknęło dwóch zawodników. Zarówno Josh Summy, jak i Josh Hill pozostali na swoich polach startowych, po tym jak ich motocykle zgasły. Pierwszym zawodnikiem podczas startu okazał się Dusty Klatt. Jego rola jako lidera wyścigu szybko się skończyła, po tym jak wpadł w jedną z „dziur" pozostawionych na trasie po poprzednich biegach. Rolę Klatta przejął Antonio Balbi, który dowiózł zwycięstwo do mety, mimo, że szykował się na nie Kevin Windham. Mimo starań Windham pozostał na drugiej pozycji, a trzecią pozycję zgarnął David Millsaps. Dwaj pechowcy z początku wyścigu, Summey i Hill, świetnie sobie poradzili i udało im się zdobyć kolejno piąte i szóste miejsce w pierwszym biegu eliminacyjnym klasy Supercross.

1. Antonio Balbi (HON)
2. Kevin Windham (HON)
3. David Millsaps HON)
4. Eric Sorby (HON)
5. Josh Summey (YAM)
6. Josh Hill (YAM)
7. Tyler Bright (HON)
8. Heath Voss (HON)
9. Nicholas Wey KTM)
10. Jeff Gibson (KAW)

Bieg drugi

Ostatni bieg eliminacyjny tej nocy. Tym, którzy teraz nie dostaną się do finału, pozostanie jedynie bieg ostatniej szansy. Wracając jednak do wyścigu, zaczynamy od opuszczenia bramek i oczekujemy z niecierpliwością na tego, który jako pierwszy przejedzie pierwszy zakręt. Największym szczęśliwcem na starcie został Paul Carpenter, a jego śladami podążali łeb w łeb Chad Reed i Andrew Short. Podczas przejazdu pierwszego zakrętu, Reed przechytrzył Shorta, po czym znalazł się na drugiej pozycji bezpośrednio na Carpenterem. Walka o zdobycie wyższej pozycji w tak ogromnym błocie jest nie lada wyzwaniem. Mimo to można było podziwiać, jak Reed z ogromną łatwością objeżdża Paula Carpentera, czyniąc z siebie tym samym lidera wyścigu. Wraz z kolejnym okrążeniem Shorty spadał coraz niżej, aż w końcu podczas trzeciego okrążenia, cały ochlapany błotem, spadł na dziewiątą pozycję, na której ostatecznie przekroczył linię mety. Również Carpenter nie dotrzymał towarzystwa Reedowi i z drugiej spadł na czwartą pozycję, ustępując tym samym miejsca Cole Sieblerowi i Jacobowi Marsackowi.

1. Chad Reed (YAM)
2. Cole Siebler (HON)
3. Jacob Marsack (HON)
4. Pail Carpenter (HON)
5. Bryan Johnson (HON)
6. David Vuillemin (SUZ)
7. Ryan Dungey (SUZ)
8. Travis Preston (KAW)
9. Andrew Short (HON)
10. Ryan Clark (HON)

Bieg ostatniej szansy LITES

Wyścig ostatniej szansy został skrócony do zaledwie trzech okrążeń. Zawodnicy musieli się streszczać już od samego początku, gdyż potem nie było już czasu na odrobienie ewentualnych strat. Według powyższej teorii postąpił Robert Marshall, który od początku wyścigu nie dał się nikomu wyprzedzić, dzięki czemu mieliśmy go okazję zobaczyć w biegu finałowym. Za Marshallem dotarł Ryan Sipes, a na trzecią pozycję załapał się Phillip Nicoletti.

Bieg ostatniej szansy SUPERCROSS

W biegu ostatniej szansy w klasie Supercross zauważyliśmy kilku bardzo dobrych zawodników, którym tym razem najwyraźniej zabrakło szczęścia i musieli korzystać z ostatniej deski ratunku. Najlepszą pozycję po starcie uzyskał Jeff Gibson. Jego teamowy kolega, a zarazem ogromny pechowiec z pierwszego biegu, Dusty Klatt wyręczył szybko Gibsona i zanim zdążył się obejrzeć, przebrnął obok flagi pomalowanej w czarno białą szachownicę. Za Dustym na metę dojechali na drugim miejscu wspomniany wcześniej Gibson, na trzecim, Nathan Ramsey, a tuż za czołową trójką na mecie pojawił się Troy Adams.

Finał LITES

Deszcz lał się z nieba, kolejny finałowy wyścig, tym razem mający się odbyć w bardzo trudnych warunkach. Na torze przybywało wody, co na pewno nie cieszyło zawodników. Mimo skróconej liczby okrążeń, całość wydawała się być piekłem, jakiego w tym sezonie na wschodzie nie zaznano.

Pierwszym zawodnikiem, który minął pierwszy zakręt okazał się Trey Canard, wpychając się w ostatniej chwili przed Josha Granta. Trzeci był Ryan Villopoto. Ryan starał się dogonić Treya na potrójnych i podwójnych sekcjach hop, co stawało się coraz bardziej realne. Podczas trzeciego okrążenia Villopoto praktycznie zrównał się z Canardem. Trey widząc co się dzieje, zdał sobie sprawę, że jakikolwiek błąd może spowodować utratę prowadzenia, na co nie mógł sobie pozwolić. Canard do końca wyścigu jechał bardzo czujnie, nie popełniając przy tym żadnego poważniejszego błędu, mogącego pogrzebać jego szanse na zwycięstwo. Świetna postawa podczas całego wyścigu zaowocowała kolejnym zwycięstwem. Jako drugi na mecie zameldował się Ryan Villopoto. Stawkę na podium zamykał Matt Boni.

1. Trey Canard (HON)
2. Ryan Villopoto (KAW)
3. Matt Boni (HON)
4 Ben Coisy (HON)
5. Jimmy Albertson (SUZ)
6. Ryan Sipes (KTM)
7. William Browning (SUZ)
8. Shane Sewell (KAW)
9. Ricky Renner (KAW)
10. Billy Payne (HON)
11. Matthew Goerke (KTM)
12. Nico Izzi (SUZ)
13. Robert Marshall (KAW)
14. Phillip Nicoletti (KAW)
15. Tyson Hadsell (HON)
16. Kyle Partridge (HON)
17. Justin Sipes (SUZ)
18.Kyle Gills (KAW)
19. Joshua Grant (HON)
20. Mitchell Dougherty (HON)
21. Ryan Morias (YAM)
22. Jake Moss (YAM)

Finał SUPERCROSS

Zawzięty, a zarazem pełen dramaturgii wyścig podziwiać można było podczas biegu finałowego klasy Supercross. W błotnistych warunkach najlepiej na starcie poradził sobie Paul Carpenter, którego rola jako lidera trwała zaledwie kilka chwil, po czym na czele wyścigu jechali już inni zawodnicy. Już po chwili na czołowej pozycji oglądaliśmy zawodnika z numerem dwadzieścia dwa, którym był Chad Reed. Rolę towarzysza dla Chada przejął Kevin Windham. Po kilku sekundach zawodnicy zamienili się rolami i od tej chwili to Kevin pełnił rolę lidera wyścigu. Sytuacja w oka mgnieniu obróciła się o sto osiemdziesiąt stopni po tym, jak motocykl Windhama zgasł, utopiony w jednej z kałuż. Ponownie pierwsza pozycja należała do Reeda, jednak nie minęło pół okrążenia, kiedy to Chad wypadł z trasy. Tym razem z chwilowego prowadzenia mógł cieszyć się Ryan Dungey, który już po chwili musiał wyciągać siebie i motocykl z błotnej mazi, po czym wystartował dalej jako piętnasty zawodnik. Tymczasem do gry ponownie powrócił Chad Reed, który wraz z trzecim Davim Millsapsem i czwartym Jacobem Marsackiem starali się dogonić prowadzącego Windhama. Okazja pojawiła się tuż po chwili, kiedy Kevin zatrzymał się w celu wymiany gogli na czyste, po czym ponownie ruszył na trasę. Zanosiło się na zwycięstwo Reeda, jednak panująca aura, a raczej jej skutki sprawiły, że Chad Reed mógł zapomnieć o zwycięstwie. Pech sprawił, że Australijczyk wpadł w dosyć głęboką kałużę, skutkiem czego było zalanie motocykla i problem z jego ponownym odpaleniem. Na pozycję lidera ponownie powrócił Kevin Windham, a za nim na metę dojechali Davi Millsaps i Jacob Marsach. W ten sposób na pierwszych trzech pozycjach na podium znaleźli się zawodnicy jadący na motocyklach Hondy. Ogromny pechowiec Chad Reed ostatecznie zajął szóstą, mało satysfakcjonującą go pozycję.

1. Kevin Windham (HON)
2. Davi Millsaps (HON)
3. Jacob Marsack (HON)
4. David Vuillemen (SUZ)
5. Antonio Balbi (HON)
6. Chad Reed (YAM)
7. Heath Voss (HON)
8. Andrew Short (HON)
9. Eric Sorby (HON)
10. Ryan Dungey (SUZ)
11. Bryan Johnson (HON)
12. Nathan Ramsey (YAM)
13. Dusty Klatt (KAW)
14. Travis Preston (KAW)
15. Paul Carpenter (HON)
16. Nicholas Wey (KTM)
17. Josh Hill (YAM)
18. Charles Summey (YAM)
19. Cole Siebler (HON)
20. Jeff Gibson (KAW)
21. Tyler Bright (HON)

Klasyfikacja generalna:

EASTERN LITES

1. Trey Canard (75)
2. Ryan Sipes (51)
3. Ben Coisy (47)
4. Ryan Villopoto (44)
5. Nico Izzi (42)
6. Martin Davalos (33)
7. Billy Payne (31)
8. Tyler Bowers (30)
9. Brandon Jesseman (30)
10. Jake Moss (28)
11. Jimmy Alberton (26)
12. Josh Grant (25)
13. Matt Boni (23)
14. Matt Goerke (22)
15. William Browning (17)
16. Ryan Morias (17)
17. Robbie Renner (16)
18. Kyle Partridge (14)
19. Stephen Sewell (8)
20. Ryan Mills (8)

SUPERCROSS

1. Chad Reed (224)
2. Kevin Windham (200)
3. Andrew Short (154)
4. Davi Millsaps (149)
5. Timmy Ferry (137)
6. Nathan Ramsey (123)
7. Josh Hill (110)
8. David Vuillemen (102)
9. Nick Wey (89)
10. Paul Carpenter (87)
11. Charles Summey (72)
12. Mike Alessi (69)
13. Heath Voss (66)
14. Jacob Marsack (61)
15. Ivan Tedesco (53)
16. James Stewart (47)
17. Eric Sorby (47)
18. Troy Adams (47)
19. Josh Hansen (46)
20. Jason Thomas (43)
21. Grant Langston (38)
22. Travis Preston (36)

W tym sezonie nie mieliśmy jeszcze do czynienia z tak dramatycznymi skutkami ulewy. Tor po spotkaniu z deszczem i kołami motocykli przemienił się w istne bagno, które napsuło krwi zawodnikom. Spore widowisko za to mieli kibice, którzy mogli podziwiać tego wieczoru wiele upadków, kąpieli zarówno motocykli, jak i samych zawodników. Po raz kolejny zachwycił świetnie jadący od początku serii wschodniej Trey Canard, który już po raz trzeci nie miał sobie równych. Ogromny pech nawiedził za to Chada Reeda, który był o krok od zwycięstwa, a którego szyki w jednej chwili pomieszał zdradliwy tor. Następna runda w Minneapolis jest kolejną okazją do tego, aby przekonać się o tym, jak dzisiejsze wyniki wpłynęły na morale zawodników i ich motywacje. Przekonamy się o tym już wkrótce.

Relacja z Minneapolis już wkrótce na Ścigacz.pl. Serdecznie zapraszamy!

Foty: supercrossonline.com