Ścigacz.pl

Francuski zespół startujący na motocyklach Suzuki wygrał drugi raz z rzędu. Zapytacie jak to możliwe, przecież sezon EWC dopiero się rozpoczął. Owszem, przypomnijmy jednak, że ostatnia runda w roku 2023 również padła łupem Yoshimury SERT Motul, zatem team kontynuuje zwycięską passę, choć nie da się ukryć, że sporo w tym "zasługi" miał zespół YART Yamaha.

Gregg Black, Etienne Masson oraz Dan Linfoot to zawodnicy, którzy stanęli na najwyższym stopniu podium, zapewniając zespołowi Yoshimura SERT Motul imponujące, trzynaste zwycięstwo w 24-godzinnym wyścigu Le Mans. Francuski zespół zwycięża na francuskiej ziemi. Czy można wymarzyć sobie lepszy początek sezonu? Raczej nie, ale wiele wskazuje na to, że to błąd ubiegłorocznego mistrza EWC czyli YART Yamahy w dużym stopniu przyczynił się do takiego obrotu spraw.

Oczywiście w żaden sposób nie umniejszamy dokonaniom Yoshimury. Przejechali fantastyczny wyścig i z pewnością zasłużyli na tak dobry wynik, ale do około godziny 7:00 wydawało się, że wszystko pod kontrolą ma team YART. Wtedy to Karel Hanika zaliczył katastrofalny w skutkach upadek, dość mocno kiereszując swoją Yamahę. Naprawa motocykla pochłonęła tyle czasu, że austriacki zespół spadł, aż na trzecie miejsce. Pomimo tego błędu, ubiegłoroczni mistrzowie w składzie Niccolo Canepa, Marvin Fritz i Karel Hanika pokazali, że będą w tym sezonie głównym pretendentem do zwycięstwa w całym EWC. Na pocieszenie, YART wywalczył najlepsze okrążenie w wyścigu wynoszące 1’35.791 sek.

Suzuki i Yamahę rozdzielił zespół BMW Motorrad World Endurance Team dosiadając najnowszego BMW M1000RR. Sylvain Guintoli, Illya Mykalchyk oraz Markus Reiterberger to skład, który w Le Mans wywalczył drugie miejsce. Belgijski zespół do końca nawiązywał bezpośrednią walkę z Yoshimurą SERT Motul, ostatecznie na mecie tracąc do zwycięzców tylko 1 okrążenie, co jest naprawdę świetnym wynikiem. BMW niewiele brakowało również do uzyskania najlepszego czasu okrążenia, które w ich wykonaniu było zaledwie 0.2 sek słabsze od tego ustanowionego przez YART Yamaha. 

Trzy mocne ekipy, które pokazały równe, szybkie tempo, świetną obsługę w boksach i ograniczyły błędy do minimum. Wszystkie miały wyraźną przewagę nad pozostałą częścią stawki, co może dawać pogląd na to, kto będzie walczył o tegoroczny tytuł mistrza świata. Jak jednak pokazał wyścig na torze Le Mans, do samego końca nie można być niczego pewnym i to jest jeden z uroków tych zawodów.

W kategorii Superstock zwycięstwo zgarnął zespół National Motos Honda w składzie Sebastien Suchet, Valentin Suchet i Guillaume Raymond, jednocześnie kończąc wyścig na piątym miejscu w klasyfikacji ogólnej i pokazując, że na Hondzie można zaliczyć bardzo udany występ, a skoro jesteśmy już przy japońskim producencie, wspomnijmy zatem jak poradził sobie polski zespół Wójcik Racing Team, dla którego był to debiut na CBR 1000 RR. Powiedziałbym, że był to debiut słodko-gorzki, choć z pewnych powodów uważam, że polski team poradził sobie całkiem nieźle.

Zacznijmy od tej gorzkiej części, aby na koniec trochę sobie wieści osłodzić. Stockowy team z numerem #777 w którym startowali Gino Rea, Kevin Manfredi i Danny Webb, na kilka godzin przed metą musiał się wycofać z powodu zbyt wielu uszkodzeń motocykla po trzech wypadkach. Honda mimo to wyjechała jeszcze na ostatnią chwilę, aby symbolicznie przekroczyć linię mety. Znacznie lepiej poradziła sobie ekipa z numerem #77. Jurand Kuśmierczyk, Kamil Krzemień i Balint Kovacs zdołali wywalczyć dziewiętnaste miejsce w ogólnej klasyfikacji i zarazem dziesiąte w kategorii EWC. Patrząc na finalny rezultat wyścigu, ktoś mógłby powiedzieć, że nie jest to zbyt imponujący wynik, ale tu warto spojrzeć na dwie kwestie. Pierwsza jest taka, że samo ukończenie tak morderczego wyścigu dla zawodników, mechaników, pozostałych członków ekipy i także dla motocykla, samo w sobie jest już nagrodą. Tego wyścigu nie zdołało ukończyć aż dziewiętnaście ekip! To ogromna liczba, a jednak Wójcik Racing Team dali radę. Druga sprawa jest taka, że motocykle Hondy są dla tego zespołu całkowicie nowe. Cała ekipa musi się ich nauczyć, a przed sezonem nie było na to zbyt wiele czasu, wszak nowy sprzęt do swojej dyspozycji otrzymali nieco ponad 2 miesiące temu. Ten sezon traktowałbym zatem bardziej jako sezon nauki, ale jestem przekonany, że ciężką pracą i wraz z nabywanym doświadczeniem, Wójcik Racing Team będzie sukcesywnie poprawiał swoje wyniki i finał tego sezonu w ich wykonaniu może wyglądać już dużo lepiej. 

To było naprawdę mocne rozpoczęcie sezonu, głównie dzięki świetnej jeździe Yoshimury SERT Motul, YART Yamahy i BMW Motorrad World Endurance Team. Podrażniona Yamaha zapewne będzie chciała się jak najszybciej odegrać i odrobić punkty w walce o obronę tytułu mistrzowskiego. Będzie miała ku temu świetną okazję już 8 czerwca na torze SPA, podczas tym razem 8-godzinnej rywalizacji, tak więc zachęcamy do śledzenia mistrzostw EWC i miejmy nadzieję, że będzie nam dane podziwiać progres naszego polskiego zespołu.